واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: ایسکانیوز: علاقه خاص پل آستر، رمان پلیسی است هر چند که قواعد مرسوم این سبک به هیچ وجه در آثار او رعایت نمی شود. پل آستر رمان نویس، شاعر، فیلم نامه نویس، مترجم زبان فرانسوی و مقاله نویس آمریکا یی در سال 1947 در نیوجرسی به دنیا آمد، اما بروکلین را به عنوان شهر اول و آخر خودش انتخاب کرد. شهری که بارها در رمان های خودش به آن پرداخته شده اکنون پل آستر به حدی در بروکلین محبوب است که شهردار بروکلین به نمایندگی از تمامی مردم این ایالت، طی اعلامیه ایی یک روز را به نام پل آستر نام گذاری کرده است. رمان های پل آستر در دایره رمان های پست مدرن طبقه بندی شده هر چند که خودش عنوان نسبت مدرن ا در مورد داستانهایش نمی پسندد. علاقه خاص آستر، رمان پلیسی است هر چند که قواعد مرسوم این سبک به هیچ وجه در آثار او رعایت نمی شود. معمایی- پلیسی نوشتن برای آستر بهانه ای است که با ایجاد تعلیق و پرتاب خواننده به نوعی دنیای معلق او را تا پایان داستان میخکوب کند و او را به سفری ببرد که در ابتدا قرار است به کشف یک معما منتهی شود اما مگر معمایی پیچیده تر از انسان هم وجود دارد؟ آستر گره افکنی می کند اما اصراری ندارد که آن گره را باز کند، به قدری اتفاقات عجیب و پی در پی روی می دهد که فرصت تنفس از خواننده گرفته می شود. در داستان های او از سکون خبری نیست. همه چیز در حال رد شدن است زندگی جاری است و هیچ امر ثابتی وجود ندارد. آستر در رمان های خود حقیقت انسان گمشده در مدرنیته را از طریق جستجو در تنها نشانه های باقیمانده از خود انسان به دست می آرود برای همین است که در داستان، بعد از مدتی سوژه اصلی را رها می کند و به طرح قصه های فرعی می پردازد. روایت پل آستر، پر از خرده روایت است هیچ کس و هیچ چیز آنی نیست که نشان می دهد در رمان او همه چیز در تغییر مدام است. پل آستر همینطور از جمله فیلمنامه نویس هایی است که تاکنون چند اقتباس از روی فیلم نامه ها و داستان های او صورت گرفته است از جمله فیلم هایی که برگرفته از داستان های پل آستر هستند فیلم smoke به کارگردانی وین ونگ است این فیلم بر اساس داستان «داستان کریسمس آگی رن» اثر پل آستر ساخته شده. آثار منتشر شده آستر: سه گانه نیویورک 1987، شهر شیشه ای 1985، ارواح 1986، اتاق در بسته 1986، کشور آخرین ها 1987، موسیقی شانس 1990، داستان کریسمس آگی رن 1994، هستند. در رمان های آستر همیشه یک شخصیت وجود دارد که نیست و رفته است همیشه یک نفر از دیده راوی به دور است این شخصیتی که رفته، معمولا دوست صمیمی دوران کودکی راوی بوده است و مدتهاست که همدیگر را ندیده اند و حال که به واسطه یک گروه داستانی، گذار روای به زندگی دوست خویش باز شده، او رفته و نیست و راوی مجبور به یافتن او می شود و در خلال این جستجو به خاطرات خود ارجاع داده می شود و تا جایی پیش می رود که وارد زندگی خصوصی خود می شود زندگی ای که آنقدر از آن دور شده اند که حالا حتی برای خود هم محلی غریب به شمار می آید در زندگی خصوصی خود است که کم کم پی می برند چیزی که به دنبال آن هستند نه یک دوست گم شده که هویت خویش هویت آمریکایی امروز و در نهایت هویت گمشده و تغییر مسیر داده شده انسان معاصر است./110 خبرنگار: 166
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 523]