واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: ایسکانیوز: چند سالی است که طنزهای موسوم به نود شبی در تلویزیون ایران مخاطبان زیادی جذب کرده و هر سال جریان تازه ای در رفتارهای عمومی مردم و به تبع رفتارهای شخصیت های طنزهای نودشبی، شکل گرفته است. تکیه کلام ها و رفتارهای تکراری که به اصطلاح " تیک" معروفند در رفتارهای مردم کوچه وخیابان قابل مشاهده اند. آسیب شناسی این رفتارهای زبانی وحرکتی جریانی است که می بایست کارشناسان هنری، روانشناسان و جامعه شناسان مورد توجه قرار دهند. چرا که تاثیرات رفتارهای زبانی ممکن است تا سال ها در ذهن مخاطبان سایه بیفکند و باعث شود پدیده ها ی پیرامونی را با این اصطلاحات نام گذاری کنند که این خود شکل نادرستی از تاثیر رسانه بر مردم است. اگر از رسالت و تعهدی که رسانه ملی موظف است به آن توجه کند حرف بزنیم به نکات جالب وگاه ضد ونقیضی می رسیم . رسانه ملی از یک طرف ترویج فرهنگ و تمدن وزبان فارسی را سرلوحه برنامه های خود قرار می دهد وحتی واژگان ابداعی فرهنگستان زبان وادب فارسی را به سرعت در بافت زبان معیار قرار می دهد و در خبرهای سراسری می گنجاند از طرف دیگر در یکی از پر مخاطب ترین برنامه های تلویزیونی این زبان را مورد بی مهری قرار می دهد. طنز"چارخونه" که چندی است از شبکه 3 سیما پخش می شود اگر چه از این نکته ونکوهش عاری است اما خالی از برخی توانمندی های برنامه های "روتین" است. سروش صحت نویسنده توانمند تئاتر و تلویزیون این بار دست به تجربه کارگردانی زده است. او با محسن چگینی سرپرست نویسندگان و تهیه کننده در تلاش است مجموعه ای را تولید کند که هم بار اجتماعی آن مورد توجه قرار گرفته باشد و هم خنده دار بودن آن در جامعه مشخص شود. او در این راه از چهره های مطرحی کمک گرفته است: حمید لولایی چهره آشنای طنزهای نودشبی، مریم امیرجلالی( که البته در کارهای نودشبی نبوده است) جواد رضویان و ... این چهره ها برای برنامه مخاطب آورند اما در "چارخونه " در مورد حمید لولایی و مریم امیرجلالی این اتفاق نیفتاده است. حمید لولایی در موقعیتی بین طنز و جدی گیر کرده و هنوز تکلیف نقش برای او مشخص نیست. گاهی با حرکت های دست و شوخی می خواهد طنز موقعیت ایجاد کند اما زود از این موقعیت کنار رفته و به کلام روی می آورد که البته در این بخش نیز موفق نیست. مریم امیرجلالی هم در موقعیتی تکراری فقط حرص می خورد و اعصابش خرد می شود و به تبع آن پیاپی جیغ می کشد و سروصدا می کند. در این بین جواد رضویان مثل فرشته نجات وارد مجموعه می شود . جواد رضویان با حالت های جدی رفتاری می تواند هر مخاطبی را به خنده بیندازد. او به درستی می داند چه موقع و با چه حرکاتی چه به لحاظ کلامی و چه به لحاظ موقعیتی و حرکتی مخاطب را بخنداند . اما در واقع شاید بتوان گفت تنها اوست که توانسته یک تنه مخاطب را پای رسانه نگه دارد. او و دوستش"چهارشنبه" با لهجه شیرین افغانی توانسته اند حتی روی کاراکترهای دیگر تاثیر گذار باشند "حامد" یکی از همین کاراکترهاست که هروقت با " شنبه" مواجه می شود افغانی حرف می زند، این یعنی تاثیر مثبت "جواد رضویان" بودن، در یک مجموعه تلویزیونی. غیر از این کاراکترها، "چارخونه" طنزی است که به " مارماهی ماند، نه این تمام و نه آن تمام" این برنامه تلویزیونی بین طنز و جدی گیر کرده است و به موضوعات مورد توجه عامه مردم هم توجه چندانی نشان نمی دهد. موضوعاتی که چند ماه اخیر مردم درگیر آن بوده اند از قبیل کارت سوخت و.... ماه مبارک رمضان و وقفه ای که در " چارخونه" افتاد احتمالا نفس های به لب رسیده این طنز تلویزیونی را دوباره به جریان می اندازد و امیدوارم سروش صحت با خلاقیت همیشگی اش بتواند این مجموعه را از دام تکرار و بی موضوعی برهاند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 371]