واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: هموطن-فیلم جدید "ترانسفورماتورها" بازیگرانی خوب دارد، اما در مقایسه با انیمیشن کمتردیدهشده "ترانسفورماتورها" (1986) که در تاریخ از آن به عنوان آخرین فیلم اورسن ولز یاد شده، هیچ چیز نیست. افسانه فیلمسازی که با "همشهری کین" سینما را از نو ساخت، فیلمی که اخیرا دوباره در صدر فهرست 100 فیلم تاریخ موسسه فیلم آمریکا قرار گرفت؛ فیلم "نشانی از شر" را کارگردانی کرد؛ در "مرد سوم" کارول رید به عنوان بازیگر حضور داشت؛ به شکلی بی نقص نمایشنامه های شکسپیر را به فیلم برگرداند. و با نمایش رادیویی بسیار معروف "جنگ دنیاها" یک ملت را به وحشت انداخت، کارنامه کاری خود را با حرف زدن به جای شخصیتی به نام یونیکرون، یک سیاره اهریمنی قادر به تغییر شکل در انیمیشن "ترانسفورماتورها: فیلم" به پایان برد. به گزارش اسوشیتدپرس، وقتی ولز با این پروژه همکاری می کرد، 70 ساله بود و شرایط جسمانی مناسبی نداشت. آخرین فیلم به نمایش درآمده او "کسی برای دوست داشتن" (1987) بود، اما او پیش از حرف زدن در "ترانسفورماتورها" در آن فیلم بازی کرد. حضور در آگهی های تبلیغاتی و کار کردن به عنوان راوی منبع درآمد ولز در آخرین سال های دوران کاری اش بود. بارابارا لیمینگ نویسنده کتاب "ولز: یک زندگینامه" که در سه سال آخر زندگی ولز روزهای زیادی را با او گذراند، به یاد می آورد که ولز کمی پیش از مرگ به او گفت روز را با "بازی با یک اسباب بازی" گذرانده است. لیمینگ می گوید: "برای ولز این راهی برای پول درآوردن و یک جور تلاش برای تامین سرمایه فیلم هایی بود که دوست داشت بسازد. کاملا آشکار بود سال هایی بسیار غمناک را پشت سر می گذاشت، اما همیشه می گفت اینکه آدمی بداخلاق نیست کمک کرده دوام بیاورد." ولز پیش از ورود به دنیای سینما در تئاتر و رادیو برای خود شهرتی به هم زده بود، اما موفقیت ناگهانی و خیره کننده او با "همشهری کین" به خصوص که 25 سال بیشتر نداشت، یکی از افسانه های هالیوود است. هر چند ولز بعدها شاهکارهایی مانند "خانواده باشکوه آمبرسن" و "اتللو" خلق کرد، اما اغلب این اعتقاد وجود دارد که هیچگاه نتوانست درخشندگی اولیه خود را از نو خلق کند. ولز در دهه های آخر زندگی برای تامین هزینه های پروژه های سینمایی خود بسیار دردسر داشت. لیمینگ می گوید او از نقش هایی مانند "ترانسفورماتورها" به عنوان "یک کار" نام می برد، با این حال پر از ایده بود و حتی در بستر مرگ هم با شور و شوق از فیلم های مختلف حرف می زد. ولز در اکتبر 1985 بر اثر حمله قلبی درگذشت. لیمینگ درباره ولز رو به احتضار می گوید: "او دقیقا همان مردی بود که "همشهری کین" را ساخت." صدای ولز در "ترانسفورماتورها" به قدری ضعیف بود که دست اندرکاران فیلم آن را با سینتی سایزر تغییر دادند، جوری که دیگر کمتر به صدای او شباهت داشت. فلینت دیل، مشاور داستانی در DVD فیلم که سال گذشته توزیع شد، با اشاره به شخصیت گرم و بزرگ طبع ولز می گوید: "او وارد شد ... و گفت من جای کل یک سیاره حرف می زنم!" نقش ولز در این فیلم بی شباهت با نقش های قبلی او نبود. دیوید تامسن، منتقد فیلم و مورخ و نویسنده کتاب "رزباد: داستان اورسن ولز"، این طور توصیف می کند که ولز مجذوب "تصاویر تحریف شده از عظمت" بود. او تنها چهره شاخصی نبود که صدای خود را در اختیار "ترانسفورماتورها: فیلم" قرار داد. اریک آیدل، لئونارد نیموی، جاد نلسن و رابرت استاک هم در این انیمیشن حرف زدند. از این لحاظ "ترانسفورماتورها" همان چیزی بود که امروز امری بسیار پیش پا افتاده است: کارتونی که در آن ستاره ها حرف می زنند. این روزها یک فیلم انیمیشن به هیچ عنوان به استفاده نکردن از چهره های سرشناس فکر نمی کند. اما سال 1986 این کار دست به نقد نبود. "ترانسفورماتورها" کمتر از شش میلیون دلار فروخت. فیلم جدید "ترانسفورماتورها" به کارگردانی مایکل بی که نه به صورت انیمیشن بلکه زنده کار شده، از سوم ژوئیه (12 تیر) به نمایش درمی آید و امیدوار است طی تنها چند ساعت به آن میزان فروش دست باید. راه "ترانسفورماتورها" بازتاب تغییر ماهیت هالیوود است. آنچه در اوایل سال های 1980 بیشتر یک اسباب بازی برای بچه ها شباهت داشت، اینک یک محصول فرهنگی ـ عامه پسند عظیم و جهانی شده که به اندازه بچه ها برای بزرگسالان هم اهمیت دارد. این سرنوشتی است که در 1986 کمتر کسی می توانست برای "ترانسفورماتورها" تصور کند، حتی خود ولز هم چنین تصوری نداشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 216]