واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: از دوست کافرت هم نبر!
مزایای دوست خوب یا بد، تنها به زندگی این دنیایی ختم نمیشود بلکه به آن دنیا هم مربوط خواهد شد. آیه 27 و 28 سوره فرقان را بخوانید، خودتان متوجه میشوید: «و روزی است که ستمکار دستهای خود را میگزد [و] میگوید ای کاش با پیامبر راهی برمیگرفتم؛ ای وای! کاش فلانی را دوست نگرفته بودم». در تفسیر مجمع البیان در تفسیر این آیه آمده: «عقبه ابی معیط و ابی بن خلف، دو دوست صمیمی بودند. عقبه، هر گاه از سفر به مکه باز میگشت، بزرگان و افراد سرشناس قبایل را به مهمانی دعوت میکرد. او در حالی که هنوز مسلمان نشده بود، پیامبر(صلیالله علیه واله وسلم) وقتی سر سفره حاضر شد، فرمود: «من از غذای تو نمیخورم؛ مگر اینکه مسلمان شوی». عقبه که نمیخواست پیامبر (صلیالله علیه واله وسلم) سفره و غذای او را ترک کند، مسلمان شد خبر مسلمان شدن عقبه به گوش دوستش- ابی بن خلف- رسید و او از اینکه عقبه رفاقت پیامبر (صلیالله علیه و اله وسلم) و مسلمانی را برگزیده بود، سخت ناراحت شد و به او گفت که با اهانت به محمد (صلیالله علیه و اله وسلم)، رفاقت آن حضرت را رها کند و شرط دوستی را عملی کند. عقبه هم از رفاقت با پیامبر (صلیالله علیه و اله وسلم) دست کشید و راه کفر و گمراهی را پیش گرفت، بعد از آن هم، عقبه در جنگ بدر و ابی بن خلف در جنگ احد در حالی که بر ضد اسلام و پیامبر (صلیالله علیه و اله وسلم) قیام کرده بودند، کشته شدند». آیه 67 سوره زخرف هم میگوید: «در قیامت همه دوستان به استثنای متقین، دشمن یکدیگرند». آیات 100 و 101 شعرا در مورد شفاعت دوستان میگوید: «در نتیجه شفاعت گرانی نداریم و نه دوستی نزدیک» امام علی علیهالسلام در غررالحکم میفرماید: «از هیچ دوستی دور مشو؛ گرچه کافر شود».علامه طباطبائی در جلد 15 تفسیر المیزان در تفسیر این آیات مینویسد: «پیامبر (صلیالله علیه و اله وسلم) فرمود: بعضی از بهشتیان میگویند چه بر سر دوست ما آمد [در حالی که دوستانشان در جهنمند] خدا برای اینکه قلب این مومن را شاد کند، فرمان میدهد که دوستش را از دوزخ خارج کنند و به بهشت بفرستند. اینجاست که باقیماندگان در دوزخ میگویند؛ نه شفاعتگرانی داریم و نه دوست نزدیکی». شاید به هیمن خاطر باشد که امام علی (علیهالسلام) فرموده است: «بر شما باد به انتخاب دوستان شایسته زیرا آنها بهترین توشهاند در دنیا و آخرت». برای اینکه رستگار شوید، خوب است تعداد دوستانتان را زیاد کنید. شیخ صدوق در امالی به نقل از مولاعلی (علیهالسلام) مینویسد: «تا آنجا که میتوانی بر شمار دوستان بیفزا که هر گاه از آنان یاری خواسته شود، تکیه گاه و پشتیبانند» و یادتان باشد با همسطح خودتان دوستی کنید. امام باقر (علیهالسلام) میفرماید: «هرگاه خواستی با کسی همنشین شوی، با کسی که مثل توست، رفیق شو و با کسی که عهدهدار تو شود، رفاقت نکن که این دوستی مایه ذلت و خواری است».- رازت را نگو!بارها گفتهایم که در هر چیزی باید تعادل را حفظ کرد! هر چیز متعادلش خوب است. در دوستی هم همینطور؛ باید روی خط راه رفت. امام علی(علیهالسلام) در نهجالبلاغه میفرماید: «با دوستت با حفظ جهات و مدارا اظهاردوستی کن، شاید روزی دشمنت شود. همچنین در اظهار دشمنی هم مدارا کن؛ شاید روزی دوستت شود» و همچنین به نقل از بحارالانوار میفرماید: «همه دوستی را نثار دوستت کن اما همه اعتمادت را نه. از جان و مالت در راهش بگذر و با او همدردی کن؛ اما همه رازهایت را با او در میان مگذار. بدین ترتیب هم حق حکمت را به تمامی ادا کردهای و هم حقوق دوستی را به جا آوردهای!» «تحف العقول» از امام صادق (علیهالسلام) مینویسد: «به دوستت اعتماد مطلق نداشته باش زیرا زمین خوردن بر اثر اعتماد، قابل جبران نیست».- امان از جداییخب، حالا با هم دوست شدید مراقب باشید که این دوستی را به هیچ قیمتی از دست ندهید. آیه هفت سوره ممتحنه میگوید: «امید است که خدا میان شما و میان کسانی از آنان که ایشان را دشمن داشتید، دوستی برقرار کند و خدا توانا آمرزنده و مهربان است». امام علی علیهالسلام در غررالحکم میفرماید: «از هیچ دوستی دور مشو؛ گرچه کافر شود». در کتاب اصول کافی آمده که رسول خدا (صلیالله علیه و اله وسلم) فرمود: «اعمال هر هفته اهل دنیا در روزهای دوشنبه و پنجشنبه بر خداوند عرضه میشود. پس هر مومنی آمرزیده میشود مگر آنکه میان او و برادرش کینهای باشد که در این صورت گفته میشود عمل این دو را رها کنید تا با یکدیگر آشتی کنند». امیرمومنان (علیهالسلام) در غررالحکم میفرماید: «سه چیز، سوزنده و کشنده است؛ فقر پس از دولتمندی، خواری پس از عزت و از دست دادن دوستان». یک چیز دیگر را هم خوب بدانید آن هم اینکه وقتی از هم جدا شدید یا به قول معروف قهر کردید، برقراری دوستی دوباره سخت است. به قول امام علی علیهالسلام «از جا کندن کوههای استوار، آسانتر از الفت دادن دلهای رمیده از یکدیگر است» ولی در عوض برای آشتی کردن حدیث جالبی وجود دارد. رسول خدا (صلیالله علیه و اله وسلم) به اصحابش گفت: «شما را از آنچه از درجه روزه، نماز و صدقه برتر است، خبر دهم؟» گفتند: «آری». حضرت گفت: «آن آشتی میان افراد است؛ چرا که اختلاف، زداینده ایمان است». امام حسن مجتبی (علیهالسلام) به یکی از فرزندانش میفرماید: «با احدی برادری و دوستی مکن، مگر بدانی به چه جاهایی میرود و با چه افرادی نشست و برخاست میکند. وقتی خوب بر احوالش آگاهی یافتی و روش او را پسندیدی، با او دوستی کن. دوستی تو به خاطر این باشد که او را از لغزشها باز داری و در تنگدستی به او یاری رسانی».محبوبه شعاعی، با تلخیص و تصرف از مجله قرآنی آیهتنظیم: شکوری_کارشناس بخش قرآن
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]