واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: سلامت-56****0917: وقتي پسرم کوچک بود معلمش به ما گفت مشکوک است که او اختلالي در يادگيري داشته باشد و بهتر است با پزشک صحبت کنيم. تشخيص ADHD (اختلال بيشفعالي ـ کمتوجهي) گذاشته شد اما اقدامي نکردند و گفتند بزرگ شود، خوب ميشود. حالا او دبيرستاني است و بسيار مشکلدار. گاهي به اتاقش ميروم و ميبينم ساعتي است روي همان صفحه اول درجا ميزند. مگر اين مشکل در بزرگسالي خوب نميشود؟ ... زماني تصور ميشد که با افزايش سن، علايم کاهش مييابد و بيماري تاثير کمي روي عملکرد فرد در دوران بزرگسال ميگذارد و به همين دليل والدين بدون آنکه اقدامي کنند منتظر ميماندند تا کودک بزرگ شود و همه چيز تمام شود ولي حالا تحقيقات نشان ميدهد که علايم و جنبههايي از اين بيماري ادامه يافته و بر عملکرد و زندگي کودک در دوره نوجواني و بزرگسالي تاثير ميگذارد. علايمي چون مشکل توجه و تمرکز، بينظمي، رفتارهاي تکانشي و بدون فکر، بيثباتي هيجاني و... موجب بروز مشکلاتي در زندگي فرد شده و عملکرد او را در اين حوزههاي مهم که براي يک زندگي خوب و لذتبخش لازم است تحت تاثير قرار ميدهند. عملکرد تحصيلي، عملکرد در روابط صميمي (مثلا رابطه با فاميل و دوستان و حتي ازدواج) و تطابق شغلي و کاري جزو حوزههايي هستند که ذکر کردم. اين مساله به ويژه براي دانشجويان و دانشآموزان دبيرستاني مشکل ايجاد ميکند و زماني که مشغول خواندن هستند به رويا فرو ميروند، دقايق سپري ميشود و آنها هنوز به قول شما در همان صفحه اول درجا ميزنند. به چيزهاي متعدد فکر ميکنند اما به آن چيزي که بايد دقيقا روي آن تمرکز داشته باشند، نه. از اين گذشته، نداشتن توجه و تمرکز باعث ميشود آنها وسايل فردي کوچک خود را گم کنند (مثل کليد، سوئيچ، کيف و...) آنها نميتوانند مکالمات سخنران يا برنامه تلويزيوني را مورد توجه قرار دهند چون در اين زمانها حواسشان متوجه موضوع ديگري است. رفتارهاي تکانشي و بدون فکرشان گاهي به رنجش ديگران منجر ميشود. عجولانه و بدون فکر ازدواج ميکنند. گاهي عجولانه تصميم ميگيرند. عجولانه استعفا ميدهند و بيمحابا رانندگي ميکنند و اما درمان اين بيماري همانند دوران کودکي، در مورد بزرگسالان نيز درمان دارويي است. درمانهاي غيردارويي هم ميتواند بر اضطراب، اعتماد به نفس پايين و ديگر مشکلات آنها موثر باشد. البته چون آنها با تاثير منفي اين مشکل بر زندگي خود بزرگ شدهاند نياز به مشاوره بيشتر وجود دارد. ضمنا يادآور ميشوم تمام انواع ADHD به بزرگسالي کشيده نميشود و درصدي در دوره بلوغ خوب ميشوند ولي در اکثر موارد (60 درصد) نمود بيروني علايم را در طول عمر دارند؛ خصوصا که سابقه خانوادگي آنها از بيماري مثبت باشد و اختلالات همراه نيز مثل اختلال سلوک، افسردگي و... داشته باشند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 367]