واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: هموطن-استرس به هرگونه تغيير در سلامت و وضعيت عادي اطلاق مي شود. استرس زماني ايجاد مي شود که اتفاق بدي يا حتي اتفاق خوبي بيفتد. ترفيع رتبه نوعي استرس است، همينطور اخراج شدن از کار. تغييرات فکري به همان اندازه تغييرات واقعي در زندگي موجب استرس مي شود. افسردگي و اضطراب اينکه بالاخره آن کار جديد را به شما مي دهند يا نه استرس ايجاد مي کند. اکثر اوقات، افراد براي راحت کردن خود، مقابله با استرس يا صرفاً انجام کاري در مواقع ناراحتي و افسردگي به غذا پناه مي برند. خيلي افراد به اشتباه از غذا براي برآوردن برخي نيازهاي اصلي خود مثل استراحت، ابراز احساسات، تحريک عقلاني يا آسايش استفاده مي کنند. اما غذا هيچکدام از اين نيازها را راضي نمي کند. بااينکه خيلي افراد از غذا در واکنش به احساساتي مثل عصبانيت، خستگي، تنهايي و ناراحتي استفاده مي کنند، اما استرس دليل اصلي پرخوري هاي احساسي قلمداد مي شود. تصور کنيد که بين روز است و شما با يک استرس ناگهاني روبه رو مي شويد. رئيستان درمورد اشتباه بسيار بزرگي که مرتکب شده ايد به شما ايميل مي زند يا پزشک کودکتان با شما تماس مي گيرد و مي گويد که جواب آزمايش کودک 6 ساله تان غيرطبيعي است. بدنتان به حالت استرس مي رود. طي اين واکنش، سلولها براي سوخت، قند بدنتان را تخريب مي کنند و اين عمل با سرعت بسيار بالايي انجام مي شود. متاسفانه، در اين روز خاص، شما صبحانه هم نخورده ايد و غذاي شب قبلتان هم بستني و يک نوشابه رژيمي بوده است. ميزان قند خون در گردش شما براي کنار آمدن با اين اتفاق استرس زا بسيار پايين است. درنتيجه، کبد بخشي از قند خون ذخيره خود را آزاد مي کند. وقتي آن اتفاق استرس زا پايان يافت، قند خون شما پايين و تخليه شده است. قندخون پايين، که به هيپوگليسمي معروف است، موجب ضعف، اضطراب، عصبي بودن، لرزش و پريشاني مي شود. شما احساس ضعف، لرزش و کج خلقي مي کنيد. چون بدنتان نياز مبرمي به قند دارد، دنبال شکلات و پيراشکي و امثال آن مي رويد. اين انتخاب خوبي نيست. خوردن قندهاي ساده و هله هوله، درست است که قند خونتان را بالا مي برد اما فقط به مدت بسيار کوتاهي. به محض اينکه آن قند متابوليسم شود، سطح قندخون در گردش شما دوباره پايين و به وضعيت قبل برمي گردد. و وضعيت ضعيف روحي و ذهني شما تکرار مي شود. پس چه بايد کرد؟ 1) واکنش استرس را تشخيص دهيد. وقتي با يک موقعيت استرس زا روبه رو مي شويد، مغز شما به غذه آدرنال پيغام مي دهد که هورموني به نام کورتيزول ترشح کند. کورتيزول درمقابل گلوکز و اسيدهاي چرب به گردش خون ازاد مي کند تا انرژي لازم براي عضلات فراهم آيد. بالا بودن سطح کورتيزول در بدن موجب بالا رفتن اشتها و ذخيره هاي چربي بدن مي شودف مخصوصاً در ناحيه شکم و ران ها. 2) بدانيد که استرس چطور بر تغذيه شما تاثير مي گذارد. استرس اشتها را زياد مي کند و باعث مي شود بدنتان غذاهايي را طلب کند که بسيار پرکالري هستند اما موادمغذي چنداني ندارند. متاسفانه، محققان هنوز تعيين نکرده اند که چرا افراديکه از روي استرس پرخوري مي کنند به سوي يکسري غذاهاي خاص کشيده مي شوند. 3) نگران نباشيد، خوشحال باشيد. براي پايين آوردن استرس چه کار مي توانيد بکنيد؟ به جاي اينکه آرامش را در غذاها دنبال کنيد، در فعاليت هاي لذت بخشي که کالري نداشته باشند، شرکت کنيد. مي توانيد از ماساژ استفاده کنيد، به ملاقات يکي از دوستان برويد، کتاب بخوانيد، فيلم نگاه کنيد يا با فرزندتان بازي کنيد. 4) مسئوليت قبول کنيد. وقتي با يک اتفاق استرس زا روبه رو مي شويد، با خودتان فکر کنيد که براي به حداقل رساندن فشار روحي، چه مي توانيد بکنيد. به جاي اينکه خود را قرباني آن اتفاق بدانيد، سعي کنيد مسئوليت آنرا گردن بگيريد. در اين فرايند، ميزان توليد کورتيزول در بدنتان پايين مي آيد و درنتيجه عوارض منفي و زيان بار ترشح طولاني مدت اين هورمون به حداقل مي رسد. 5) از انواع و اقسام غذاها استفاده کنيد. ازآنجاکه استرس بر قند خون تاثير مي گذارد، بهتر است که در طول روز از غذاهاي سالم استفاده کنيد تا سطح قند خون در بدنتان کنترل شود. افراديکه از روي استرس پرخوري مي کنند، بيشتر به دنيال کربوهيدرات هاي قندي مي روند، پس حتماً در هر وعده غذايي از مقدار لازم پروتئين و چربي هم استفاده کنيد. 6) صبحانه بخوريد. يک صبحانه خوب و کامل بايد حاوي پروتئين، کربوهيدرات و چربي باشد تا سطح قندخون در طول روز ثابت بماند و ديگر تمايلي به خوردن شکلات و شيريني پيدا نکنيد. 7) ذخائر ويتامين و موادمعدني بدن را پر کنيد. استرس باعث مي شود که بدن ويتامين و موادمعدني بيشتري بسوزاند، مخصوصاً ويتامين B کمپلکس، منيزيم و زينک. اين موادمغذي براي توازن قند خون در بدن لازم اند. وقتي سطح آنها در بدن پايين مي آيد، سطح استرس بالا مي رود. همچنين، غدد آدرنال در مواقع استرس نياز بيشتري به ويتامين C و اسيد پانتوتنيک پيدا مي کند. براي تامين اين نيازها، از سبزيجات و ميوه جات سالم استفاده کنيد. 8) فعاليت فيزيکي داشته باشيد. ورزش در حد تعادل مي تواند به پايين آوردن هورمون کورتيزول در بدن کمک کند. تحقيقات مختلفي نشان داده است که فعاليت فيزيکي متعادل به تعديل روحيه، کاهش استرس، ارتقاء اعتماد به نفس، و برنامه ريزي مغز براي خوشبين بودن به جاي بدبين بودن، کمک مي کند. ورزش هاي هوازي و غيرهوازي را به طور منظم انجام دهيد اما نه بيش از اندازه. چون خستگي بيش از اندازه از تمرين سطح کورتيزول را بالا مي برد. 9) استراحت کافي داشته باشيد. کمبود خواب بر سطح قند خون تاثير مي گذارد، سطح کورتيزول را بالا مي برد و توليد لپتين (هورموني که سير شدن شما را اعلام مي کند) را کاهش مي دهد. سعي کنيد هر شب کمي زودتر به خواب برويد و حتماً هشت ساعت خواب شب را داشته باشيد. از کجا مي توانيد بفهميد که واقعاً گرسنه تان است يا فقط از روي استرس مي خواهيد غذا بخوريد؟ گرسنگي احساسي يا گرسنگي فيزيکي تفاوت هاي زيادي با هم دارند. وقتي به دلايل احساسي غذا مي خوريد، معمولاً به دنبال يک نوع خاص از غذاها مثل بستني، شکلات، شيريني و پيتزا و امثال اينها هستيد و فقط اين غذاها هستند که نيازتان را برآورده مي کنند. اما وقتي واقعاً گرسنه تان باشد، به انتخاب هاي مختلفي گرايش داريد. از آنجا که استرس هميشه براي همه ما پيش مي آيد، بايد روش هايي براي تحريک واکنش آرامش در خودمان پيدا کنيم. ريلکسيشن و تمدد اعصاب فشارخون را پايين آوررده، تنفس را بهبود بخشيده، ضربان قلب را کاهش داده، فشار عضلاني را از بين برده و فشارهاي عصبي و احساسي را برطرف مي کند. اين واکنش بسيار فردي است اما رويکردهايي وجود دارد معمولاً براي اکثريت کار مي کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 352]