واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: جهنم تا ابد؟
حتما برای شما هم این سوال پیش آمده که: چرا خداوند گناهکاران را تا ابد در آتش جهنم میسوزاند در حالی که آنها در دنیا در نهایت 100 سال گناه کردهاند؟شیعه معتقد است، ماندن ابدی در جهنم فقط برای کفار، مشرکان و منکران خداست. مسلمان و مومن، اگر چه مرتکب گناهان کبیره شده باشد، در جهنم نمیماند بلکه پس از چشیدن عذاب، سرانجام نجات پیدا میکند و اهل بهشت میشود. همان گونه که در قرآن کریم به آن تصریح شده است: «ان الله لا یغفران یشرک به ویغفر ما دون ذلک لمن یشاء» (نساء، 48) «خداوند [هرگز] شرک را نمیبخشد و کمتر از آن را برای هر کس بخواهد [و شایسته بداند] میبخشد». همچنین در روایات به نقل از امام صادق (علیهالسلام) آمده که «خداوند کسی را در آتش به طور جاودانی نگه نمیدارد، مگر اینکه کافر و منکر حق و گمراه و مشرک باشد» یا امام رضا (علیهالسلام) فرمودهاند: «خدا مومنی را که وعده بهشت داده، وارد آتش نمیکند. کافری را که وعده دوزخ داده، از آتش بیرون نمیآورد، ولی گنهکاران اهل توحید وارد آتش میشوند و از آن خارج میشوند و مورد شفاعت قرار میگیرند».اما درباره این بخش سوال که کفار چگونه مثلا 100سال عمر میکنند اما تا ابد در جهنم میسوزند، باید گفت که مجازات و کیفرها همیشه سه گونهاند؛ مجازات قراردادی، مجازاتی که با عمل رابطه تکوینی یا علت و معلولی دارند و آخری، مجازاتی که تجسم و عینیت یافتن جرم و گناه هستند.بنا به شهادت بسیاری از آیات و روایات، پاداشها و کیفرهای روز رستاخیز، نتیجه اجتنابناپذیر اعمال و کردارهای دنیوی است و این نتایج- خواه ناخواه- دامنگیر انسانها میشود. همانطور که اعمال بشر در جهان، لوازم اجتنابناپذیر دارد و از آن جدا نمیشود؛ مثلاً کسی که با ندانم کاری چشم خود را از دست داده ناگزیر تا پایان عمر، باید رنج آن را تحمل کند. از طرفی کارهای نیک و بد ما دارای آثار و لوازمی هستند که در روز واپسین آشکار میشوند. نتیجه بعضی از آنها هم میتواند ابدی و دائمی باشد. بنابراین قسمت مهمی از پاداش ها و کیفرها، زاییده اعمال خود گناهکار است و اثر مستقیم کردارهای او.دانستن این نکته هم خالی از لطف نیست که پاداشها و کیفرهای روز قیامت، ضامن اجرای دستورهای آسمانی است. خداوند با وعدههای قطعی و تخلفناپذیر خود، بندگانش را به کارهای نیک دعوت کرده و با این روش آنان را از اعمال زشت باز میدارد. این وعدهها در صورتی میتوانند نقش تشویقی و تهدیدی داشته باشند که صددرصد قطعی و تخلفناپذیر باشند. و گرنه دلیلی ندارد که یک نفر زیر بار سنگین وظایف و واجبات و اعمال نیک برود یا از بسیاری هوسهای سرکش چشم بپوشد. در حالی که میتوانست از ایمان خود دست بکشد به این خیال که اگر قیامتی هم بود، عذاب آن مقطعی است! پاداشها و کیفرهای الهی در صورتی میتوانند ضامن اجرای احکام و دستورهای آسمانی باشند که به صورت یک وعده قطعی و تخلفناپذیر در آیند.برگرفته از آیه، ضمیمه همشهری جوانمنابع: بحارالانوار (علامه مجلسی)، داراحیاء التراث العربی، مجموعه آثار (جلد یک)، اقتباس از منشور جاوید.تنظیم برای تبیان: شکوری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 199]