واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: ایسنا-محققان اعلام كردند كه به تازگي موفق به كشف يك رابطه ژنتيكي مربوط به بروز علايم بيماري شيزوفرني شدهاند. به گزارش سرويس «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران، يك تيم تحقيقاتي از دانشگاه ادينبورگ اخيرا دريافتهاند افرادي كه حامل نسخه متفاوتي از ژن موسوم به نورگولين هستند، بيشتر در معرض ابتلا به علايم بيماريهاي سايكوتيك و روان پريشي قرار دارند. اين يافتهها كه در مجله نيچر نوروساينس منتشر شده، ميتواند نقطهاي براي آغاز درمانهاي جديد باشد. در اين مطالعات 200 فرد جوان كه همگي به ميزان بالايي در معرض خطر ابتلا به شيزوفرني بودند به مدت 10 سال مورد آزمايش و بررسي قرار داشتند. به گفته دكتر جرمي هال از دانشگاه ادينبورگ روانپزشكان و متخصصان بايد قبل از تعيين و شروع هر شيوه درماني ابتدا درباره علتهاي بروز بيماري درك بيشتري بدست آورند. شيزوفرني به عنوان نوعي اختلال رواني كه بين اعضاي خانواده منتقل ميشود، شناخته شده است و در اين تحقيق نيز دو يا سه نفر از بستگان تمام داوطلبان به اين اختلال مبتلا بودند. براي بررسي اين امر كه چرا برخي از مردم به اين بيماري مبتلا ميشوند و چرا ديگران مبتلا نميشوند، محققان مصاحبهها، اسكنهاي مغزي، آزمايشات روانشناسي و تحليلها و بررسيهاي ژنتيكي انجام دادهاند. اين محققان دريافتند: آن دسته از شركتكنندگان در اين مطالعه كه حامل نسخه متفاوتي از ژن نورگلين بودند، خيلي بيشتر علايم روانپريشي مربوط به بيماري شيزوفرني را از قبيل شنيدن صداهاي مبهم يا بدگماني و شكاك بودن (پارانويا) از خود بروز ميدادند. همچنين، اسكنهاي مغزي نيز نشان داد افراد حامل اين ژن بيشتر دچار فعاليتهاي غير طبيعي مغز در مناطقي از اين عضو هستند كه بيشتر با ابتلا به بيماري شيزوفرني در ارتباط است. اين متخصصان ميگويند كه نتايج به دست آمده از اين مطالعات به ما كمك ميكند كه دريابيم چه طور يك ژن ممكن است بتواند عملكرد مغز را تغيير دهد و سپس باعث بروز علايمي شود و بتواند در آينده باعث بروز بيماريهاي رواني شود. شيزوفرني يا جنون جواني اختلال رواني مزمني است كه با از دست دادن همگامي اجتماعي، خودگرايي، دمدمي مزاجي و انجام كارهاي بيجا و غير مقتضي مثلا به علت وهم و خيال و فريب و دلخوشي بياساس مشخص ميشود. اين بيماري نخستين بار در سال 1896 تعريف شد و در سال 1911 نام شيزوفرني بر روي آن نهاده شد. شروع بيماري كه معمولا در جواني يا آغاز بزرگسالي است ممكن است ناگهاني يا تدريجي باشد. به گفته برخي از متخصصان اين بيماري چهار نوع دارد كه عبارتند از: - نوع ساده كه در آن بيمار از خود بيخود، تنها و بيفعاليت ميشود. - شيزوفرني كاتاتونيك يا كاتوتوني كه با مراحل متناوب تحريك و بهت مشخص ميشود و با سفتي عضلاني خاصي همراه است. - نوع پارانوئيد كه با هذيان همراه است. - نوع هبفرنيك كه با رفتار ابلهانه، بيهدف و پرگويي مشخص ميشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 188]