واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: t=19235">اينترنت به فضا مي رود ! Peyman-Pop 01 مهر 1383, 16:42مردي که از سوي بسياري از صاحبنظران و متخصصان مخترع و مبدع شبکه اينترنت محسوب مي شود ديدگاههاي خود را در مورد راه اندازي شبکه هاي کامپيوتري بين سياره اي را به بحث گذاشته است. به گزارش بخش خبر سايت اخبار فن آوري اطلاعات ايران، از خبرگزاري سلام، وينت سرف در اين مورد مي گويد: هنگامي که من از دانشگاه UCLA فارغ التحصيل شدم مشغول کار بر روي برنامه اي شدم که مورد حمايت يکي از نهادهاي وزارت دفاع آمريکا بود و آرپا ناميده شد. کار من نگارش نرم افزار براي کامپيوترهايي بود که نهايتاً در اواخر سال 1969 بر روي شبکه آرپانت قرار گرفت. در بهار 1973 يکي از همکاران من به نام رابرت کان شبکه هايي را براي من تشريح کرد که در آنها از شيوه متفاوتي براي بسته بندي اطلاعات و انتقال آنها استفاده مي شد. آرپانتي که ما از آن استفاده مي کرديم يک سيستم راديويي سيار بود که در کنار آن از يک سيستم اطلاعات ماهواره اي استفاده مي شد. مشکل کان آن بود که چگونه کاري کنيم که شبکه هاي مختلف اطلاع رساني بتوانند با يکديگر کار کنند. ما اين مشکل را يک مشکل درون شبکه اي مي دانستيم و از همان زمان دست به طراحي چيزي زديم که امروزه به اينترنت مشهور است. او مي افزايد: در مي سال 1974 يعني 30 سال پيش ما دو نفر در يک مقاله نحوه فعاليت اينترنت را تشريح کرديم و در حال حاضر نيز همان مقاله مبناي فعاليت اينترنت است. سرف در اينجا مکثي کرده و مي افزايد: من در آن زمان از خودم پرسيدم، چرا ما نبايد از مزاياي شبکه اي که ايجاد کرده ايم نهايت استفاده را ببريم؟ ما به اين مساله فکر کرديم که اينترنت مي تواند براي اکتشاف در منظومه شمسي به کار گرفته شود. نظر ما اين بودکه سفينه هاي فضايي را مجهز به ابزار پيشرفته اي کنيم که به شبکه جهاني اينترنت متصل باشد و از اين طريق تصاوير و ديگر اطلاعات را به سرعت به زمين منتقل کتيم. سرف مي گويد: آنچه که در حال حاضر بدان مي انديشيم امکان استفاده از نوعي پروتکل اينترنتي است که امکان برقراري ارتباط بين سفينه هاي مختلف فضايي در حال حرکت در منظومه شمسي را فراهم کند. آنچه که به ضرورت راه اندازي شبکه اينترنت در فضا عينيت مي بخشد افزايش سرعت برقراري ارتباطات فضايي است. به عنوان مثال زمين و مريخ به طور تقريبي 35 ميليون کيلومتر از هم فاصله دارند و با توجه به سرعت نور ارسال يک سيگنال راديويي از زمين به سمت مريخ حداقل 5 دقيقه طول مي کشد و در صورتيکه فاصله دو سياره به بيشترين ميزان خود برسد اين رقم تا 120 دقيقه افزايش مي يابد. براي همين در صورتي که کارشناسان ناسا بخواهند به يک وسيله مريخ نورد بر روي سطح اين سياره فرمان بدهند بايد فرامين مورد نظر خود را 5 تا 20 دقيقه زودتر ارسال نمايند. اما راه اندازي اينترنت در فضا اين مشکل را نيز برطرف خواهد کرد. سرف در مورد فعاليتهاي انجام شده براي راه اندازي اينترنت در فضا مي گويد: ما کار در اين زمينه را از بهار سال 1998 آغاز کرديم و چند پروتکل مختلف را براي اين کار طراحي کرديم که همگي به صورت لايه لايه هستند. وي تاکيد کردکه فن آوري جديد به صورت ابتدايي در دو مريخ نورد Sprint و Opportunity مورد استفاده قرار گرفته ولي تا تکميل آن هنوز راه درازي در پيش است. منبع خبر : فن آوري اطلاعات ايران Mahmoodi 01 مهر 1383, 17:34جالب بود پيمان جان اونا اونجا تو قكره چي هستم ما تو ايران تو فكره چي هستيم a Truth Seeking 02 مهر 1383, 06:19من و خيلي هاي ديگه تو ايران به اين فكر هستيم كه اگر يه روز شبكه هاي مخابراتي ايران قاطي كنه و پهناي باند دريافتي ما به دو و يا بيشتر افزايش پيدا كنه چي مي شه. بابا اينا دمشون خيلي گرمه شكشون سيره بايدم فكر اينترنت بين سياره اي باشن.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 263]