تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814746280
همهي آدمهاي خوب به بهشت نميروند! (شناختنامه قرآن 20)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: همهی آدمهای خوب به بهشت نمیروند!شناختنامه قرآن 20
سورهی مبارکهی نحل نحل به معنای زنبور عسل، نام شانزدهمین سورهی قرآن است كه در مكه نازل شده و 128 آیه دارد. در بخشی از سورهی مبارکه، خداوند انواع نعمتهای آسمانی و زمینی را که زندگی انسان به آنها وابسته است و برای حیات خود از آنها بهره می‌گیرد نظامی محکم می‌شمارد که تحت تدبیر اوست و بر یگانگی او در امر تدبیر و ربوبیت و پرورش عالم دلالت می‌کند.در بخش دیگر، بر بطلان تفکرات و بی‌نتیجه بودن تلاشهای مشرکان تأکید می‌کند و بیان می‌کند آنها را جزا خواهد داد همانگونه که امتهای پیشین را جزا داد و قضاوت نهایی نیز مربوط به قیامت خواهد بود.غرض سوره، خبر دادن از إشراف امر خداست که همان ظهور دین حق است. الله تعالی، تنها إله معبود است و تدبیر عالم فقط در دست او و عالم خلقت قائم به اوست. تمام نعمتها به او منتهی است و به هیچ کس وابسته نیست. واجب این است که او پرستش شود نه غیر او. دین حق از آن اوست و باید این دین مورد عمل واقع شود نه غیر آن. «مَن عَملَ صالحاً مِن ذَکَرٍ اَو اُنثی وَ هُو مُؤمنٌ فَلنحیینّه حَیاةً طیبةً» آیه‌ی شریفه، حاوی وعده‌ی زیبایی برای مردان و زنان مؤمن است که عمل صالح انجام می‌دهند و بشارتی است برای زنان مؤمن که در قبول ایمان و اثر عمل صالح بین آنها و مردان تفاوتی نیست بخلاف آنچه اکثر اهل کتاب از یهود و نصاری قائل بودند. آنها هیچ مزیت دینی برای زن قائل نبودند و او را در مقامی نازل و پایین تر از مقام مرد می دانستند که هرگز قادر به بالا بردن مقام خود نبود. "من عمل صالحاً من ذکر او انثی و هو مؤمن" این بخش آیه بیان یک قاعده‌ی کلی است. هر کس عمل صالح انجام دهد به شرطی که مؤمن باشد پس اگر مؤمن نباشد عمل او باطل و بی اثر است.«فلنحیینه حیاة طیبة» خداوند چنین مؤمنی را اکرام می‌کند و به او زندگی تازه می‌بخشد غیر از حیاتی که سایرین دارند. این حیات، دارای بینایی تازه، شنوایی جدید و نورانیتی ویژه است که به مؤمن عطا میشود و او را دگرگون می‌کند به گونه‌ای که زندگی قبلی او در مقابل این زندگی مرگ به حساب می‌آید. این حیات، علم و قدرتی تازه به همراه می‌آورد که با کمک آن حقیقت اشیاء را می‌شناسد. قلب او از باطل رو گردان میشود و حیات باطل دنیا و زینتها و زخارف فریب دهنده‌ی آن نزد او رنگ می‌بازد. به عزت الهی عزت می‌یابد و از بند وسوسه‌های شیطان و نفس و هوسها و زینتهای دنیا رهایی یافته و بطلان و فنای آن را مشاهده می‌کند.محمد حسین رحیمی 1- المیزان، ج12، ص201-2022- نحل:16/173- المیزان، ج12، ص341-343
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 173]
-
گوناگون
پربازدیدترینها