واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > شجاعی، سیدمهدی - در طول تاریخ تحریف های زیادی از وقایع تاریخی اسلام از زمان رحلت پیامبر خدا(ص) به بعد وارد شده است. در بسیاری از کتاب های تاریخی، ایراد خطبه های بسیاری از پیامبر اکرم(ص) و سایر معصومین(ع) نقل شده که بسیاری از این موارد در اکثر کینه ها و بغض بنی امیه و بنی عباس، یا از بین رفته و یا دستخوش تحریفات و دروغ پردازیهای بسیاری شده اند. در مورد واقعه عاشورا هم این تحریفها گاهی دیده می شود، هر چند بسیاری از تاریخ نویسان و ثبت کنندگان وقایع کربلا، از سپاه کفر بوده اند و به سبب اوج مظلومیت های اهل بیت پیامبر خدا(ص) آن وقایع را به درستی ثبت کرده اند، اما بنی امیه تلاش بسیاری در از بین بردن آن حقایق داشته که تحریفاتی در این عرصه می بینم. اگر بخواهیم به تحریف های عاشورا بپردازیم، باید به گذشته برگردیم. به دوران حیات و ارتحال پیامبر خدا(ص)، دوران امامت امیرالمؤمنین(ع) و امام حسن مجتبی(ع). پس از پیامبر خدا(ص) تحریف و دروغ پردازی در مورد خاندان مطهر ایشان به خصوص مولای متقیان تا آنجا پیش می رود که ایشان سال های زیادی را خانه نشین می شوند و به عنوان یک حقیقت مطلق که بهترین و شکوفاترین حکومت عالم به حضورشان می تواند اتفاق بیافتد، از خدا طلب مرگ می کنند و بارها می گویند: خدایا، من را از این مردم بگیر و بدترین ها را بر آنها مسلط کن و حتی حتماً شنیده اید که وقتی ایشان در محراب نماز به شهادت می رسند، مردم می پرسند: مگر علی نماز می خواند؟! بسیاری از احادیث رسول خدا هم توسط جاعلان احادیث از بین رفت و احادیث ساختگی جایگزین آنها شد. آنقدر دامنه جعل احادیث گسترده است که امام صادق(ع) به عنوان امامی که بیشترین احادیث از قول ایشان نقل شده، کذب و راستی احادیث منسوب به پیامبر و سایر معصومین(ع) قبل از خودشان را تأیید می کردند و به راستی تلاش ایشان در تزکیه دین و حراست از دستاوردهای اسلام بسیار ویژه است، بخصوص در مورد واقعه عاشورا که تحریفهای بسیاری در آن وارد شده بود؛ اما در مقابل این جاعلان احادیث و تحریف گران، در کوششهای حضرت زینب(س) و افشاگریهای امام سجاد(ع) هم نمی توان به راحتی گذشت. آنها به عنوان کسانی که صحنه های دردناک عاشورا را به چشم و جان درک کرده بودند، گویاترین گزارشها را ارائه کرده اند، هر چند بنی امیه و پس از آنها بنی عباس باز هم سعی داشتند حقایق را از بین ببرند. بسیاری از احادیث توسط جاعلان مهر بدل می خورد و آنها تأکید می کردند که این احادیث ساختگی است و باز بر عکس به احادیث جعلی خودشان مهر راستی می زدند. این جاعلان حتی روی دستمزدهای جعل حدیث چانه زنی داشتند و بیشتر می خواستند. تلاش جاعلان حدیث، کتمان حقیقت و ارائه دروغها به نسلهای بعد از خودشان بود. طبیعی است، مردمی که پس از چند دوره این منابع را می دیدند و از این مجالس دروغ بهره می گرفتند، درکی از امام حسین(ع) نداشتند و حتی در میان نسلهای امروز هم اگر این تعریفها رخنه کند، آنها هم درکی از حقیقت امام حسین(ع) نخواهند داشت.نکته جالب واقعه عاشورا این است که عموم آنها که حادثه را روایت کرده اند، از سپاه کفر بوده اند و آن قدر مظلومیتها چشمگیر بوده که نمی توانستند نقل نکنند. اما پس از آن ماجرا، تحریفها و دستکاری وقایع، عاشورا را در پرده ای از ابهام فرو برد و حقایق عاشورا به واسطه علم لدنی ائمه(ع) به ما رسید. پس منابع کافی وجود دارد و این ما هستیم که به عنوان علاقمند امام معصوم(ع) و امام حسین(ع)، باید بگردیم و درست ترین منابع را پیدا کنیم. من در سالهای اخیر تأملی در واقعه عاشورا داشتم. در مورد اختلافی که در خصوص تعداد صحابی و اسامی آنها و حتی رجزهای آنها در روز عاشورا وجود دارد، به مطالب جالبی رسیدم. حتی در مورد زیارت ناحیه مقدسه هم تردیدهایی وجود داشت که اخیراً یکی از دوستان در این زمینه پژوهشهای جدی داشته اند و به نتایج خوبی رسیده است که این زیارت به عنوان سندی قوی، بخش عمده ای از مشکلات مقاتل را حل می کند. هر چند حاکمیت ها در چند قرن اخیر به گونه ای بوده که زن از شوهر، پدر از پسر و... تقیه می کردند و از بیان حقایق واهمه داشتند، اما باز هم کسانی بوده اند که تلاش بسیاری در بازگویی و ارائه حقایق تاریخ اسلام و عاشورا از خود نشان داده اند. خوب است اشاره کنم به اینکه، فردی به نام سلیم بن غیث کتابی ارائه کرده به نام «اسرارال محمد» که بسیار مشهور است. او معاصر با دوران خلافت حجاج بود. حجاج برای سر این فرد و کتاب او جایزه تعیین می کند و با صراحت می گوید هم نویسنده باید از بین برود و هم کتاب. این کتاب گزارش زندگی پیامبر و وقایع دوران ایشان تا زمان ارتحال حضرت است. طبیعی است، در این شرایط اگر هر کسی بخشی از حقایق را از بین برده باشد، چیزی باقی نمی ماند. اینجا، نقش امام معصوم(ع) بسیار تعیین کننده است و پس از آن نقش علمای بزرگ اسلام که تلاش بسیاری در جمع آوری احادیث واقعی دین از خود نشان داده اند. مثلاً مرحوم علامه مجلسی سالها مشغول جمع کردن احادیث امامان(ع) بود و مجال غربال کردن آنها را هم پیدا نکرد؛ اما نسلهای پس از ایشان این راه را ادامه دادند. به عقیده من، در شرایط حاضر بهترین راه دستیابی به حقیقت، تحقیق و مطالعه است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 469]