واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
اگر كودك شما هنوز به ميل خود شير و آبميوه را سر ميكشد، او را از اين عادت بيندازيد. در اين سن، مايعات را بايد در حالت نشسته و تنها وقتي كه به آنها داده شود، بنوشند. آبميوه را با نصف آب رقيق كنيد، اگر اين كار را كمكم انجام دهيد كودكتان اصلا متوجه تفاوت نخواهد شد. عادات غذايي فرزند شما حتي از زماني كه توانايي تكلم ندارد در حال دريافت همه پيغامهاي تغذيه شماست. اگر ميل داريد به طور مستقيم و غيرمستقيم عادات خوب را به فرزندانتان منتقل كنيد به اين نكات دقت نماييد: اگر كودك شما هنوز به ميل خود شير و آبميوه را سر ميكشد، او را از اين عادت بيندازيد. در اين سن، مايعات را بايد در حالت نشسته و تنها وقتي كه به آنها داده شود، بنوشند. آبميوه را با نصف آب رقيق كنيد، اگر اين كار را كمكم انجام دهيد كودكتان اصلا متوجه تفاوت نخواهد شد. چيپس و شيريني را به جاي مصرف روزانه بهعنوان خوراكيهاي گاه به گاهِ استثنايي مصرف كنيد. به جاي آنها، هميشه لقمههاي سالم را در دسترس داشته باشيد، مثل قطعات پنير كمچربي، ميوههاي خرد شده كه به تنهايي يا خيسانده در ماست خورده شوند، كيك برنج يا كراكرهاي سبوسدار. از كودك خود انتظار نداشته باشيد بيشتر از 30 دقيقه سر ميز بنشيند. او را مجبور به تمام كردن سبزيجات يا تميز كردن بشقابش نكنيد. به او كمك كنيد زمان غذا خوردن را با احساس لذت سپري كند، نه اينكه درگير مرافعه سختي بر سر غذا شود. وعدهها و ميانوعدههاي مغذي تهيه و به او پيشنهاد كنيد و به كودك خود اجازه بدهيد درباره چيزي كه ميخورد، تصميم بگيرد. اگر از يك ميانوعده صرفنظر ميكند يا يك وعده غذا را نميخورد، به جاي غذا رساندن به ميل و هوس او تا برنامه غذاخوري بعدي صبر كنيد. گرسنگي نخواهد كشيد. درباره انتظارات خود روشن باشيد و به او بگوييد كه چرا و دقيقا از او چه مي خواهيد. ميانوعدههاي خوب برايش بگذاريد. بيشتر از ساعت مقرر بدون هماهنگ كردن با او بيرون از خانه نمانيد. در بسياري از موارد وقتي ميخواهيد از منزل خارج شويد يا حتي به محل كارتان برويد، او نميخواهد بگذارد و بيقراري ميكند. اين اضطراب از جدايي از حدود 9 ماهگي در كودك ايجاد ميشود و ممكن است تا پايان 2 سالگي نيز ادامه يابد. گاهي اوقات كودكان بدغذا ميشوند زيرا والدين در كنارشان نيستند. بسيار ديده شده كودكاني كه والدين شاغل دارند، در زماني كه والدين در منزل حضور ندارند چندان غذا نميخورند اما وقتي خيالشان از وجود و حضور والدين راحت شود، بسيار بهتر عمل ميكنند. پس: تمام سعي خود را بكنيد تا كودك احساس امنيت كند. به اندازه كافي به او محبت و توجه نشان دهيد. او را در آغوش بگيريد و با او بازي كنيد. بتدريج تمايل خواهد داشت كه مستقل باشد. زمان جدايي را به حداقل برسانيد. وقتي ناچار به ترك كودك هستيد بويژه در سال اول زندگي، سعي كنيد در صورت امكان زودتر به منزل بازگرديد. در مواردي كه امكان ديدن مجدد بزودي وجود ندارد، سعي كنيد كه تلفني با او حرف بزنيد. حتي اگر كودك توانايي صحبت تلفني نداشته باشد شنيدن صداي شما به وي آرامش ميدهد. هرگز بدون خداحافظي او را ترك نكنيد. www.jamejamonline.ir سحر كمالي نفر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 225]