محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826102411
سينماگراني كه در سال 2010 فوت كردند
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک:
جام جم آنلاين: دنياي سينما در سال 2010 شاهد مرگ تعدادي از چهرههاي سرشناس ازجمع بازيگران، كارگردانان و فيلمنامه نويسان بود كه در مقايسه با سال گذشته، بزرگان صاحب‌نامي با دنياي هنر هفتم خداحافظي كردند. به گزارش ايسنا، مرگ سينماگران سرشناس و پرطرفدار كه براي جايگزيني آنها به سال‌ها زمان نياز است، هرساله هاليوود و دنياي سينما را دچار چالش‌هاي جدي مي‌كند كه كشف استعدادهاي نوظهور مي تواند تا حدودي مرهمي بر فقدان بزرگان باشد. در زير نگاهي به چهرههاي سرشناس سينماي جهان مي‌اندازيم كه در سال جاري ميلادي (2010) دار فاني را وداع گفتند: اريك رومر (11 ژانويه) «اريك رومر»، كارگردان نام‌دار سينماي جهان و از پيشگامان «موج نو» سينماي فرانسه بود كه در سن 89 سالگي درگذشت. وي خالق آثار سرشناس در ژانر رمانتيك بود كه در سال 2007 با فيلم «عشق آستري و كالادون» با دنياي سينما خداحافظي كرد. «رومر» در سال 2001 به پاس پنج دهه حضور فعال و چشم‌گير در دنياي سينما، شيرطلايي افتخاري جشنواره ونيز را كسب كرد. نيكولا ساركوزي، رييسجمهور فرانسه در پيام تسليت خود اين كارگردان مولف را الهامبخش سينماي فرانسه طي سال‌هاي آينده دانست. «رومر» كه در سال 1969 براي فيلم «شب من در مائودس» نامزد اسكار بهترين فيلمنامه شد، همواره «آلفرد هيچكاك» را قهرمان خود مي‌دانست. وي در «موج نو» سينماي فرانسه همراه كارگردانان بزرگي چون «ژان لوك گدار» و «فرانسوا تروفو» نامي براي خود دست‌وپا كرد. وي در سال 1992 جايزه فيپرشي و بهترين فيلم معنوي جشنواره برلين را گرفت و در سال 1983 جايزه خرس نقره‌اي بهترين كارگرداني و جايزه فيپرشي را براي فيلم «پائولين در ساحل» از برليناله دريافت كرد و درسال 1967 نيز جايزه ويژه هيات داوران برلين را كسب كرد. رومر در سال 1976 جايزه بزرگ هيات داوران جشنواره كن را گرفت و در سال 1970 جايزه فيلم «لوئي دلوك» فرانسه را كسب كرد. اين كارگردان سرشناس در سال 1971 جايزه صدف طلايي جشنواره سن‌سباستين را كسب كرد. افتخارات متعدد او در جشنواره ونيز شامل شيرطلا و جايزه فيپرشي در سال 1986 و شير طلاي افتخاري در سال 2001 است. ورنر شروتر (12 آوريل) اين كارگردان سرشناس سينماي آلمان و برنده خرس طلاي جشنواره برلين در سن 65 سالگي درگذشت. «ورنر شروتر» از پيشگامان «موج نو» سينماي آلمان در دهه 70 بود كه در عرصه تلويزيون و تئاتر نيز كارگرداني مي‌كرد. وي كه دوران كودكي‌اش را در كشورهاي مختلفي گذرانده بود، در دوران فيلم‌سازي نيز فيلم‌هايش را در فيليپين، مكزيك، لبنان، فرانسه، ايتاليا و پرتغال مي‌ساخت. «شروتر» در سال 1980 براي فيلم «پالرمو يا وولسبورگ» موفق به كسب خرس طلاي جشنواره برلين شد. وي دو بار در سال‌هاي 1991 و 1982 نامزد نخل طلاي جشنواره كن بود كه فيلم «مالينا» او بسيار مورد استقبال منتقدين قرار گرفت. وي در سال 1996 جايزه يوزپلنگ طلايي جشنواره لوكارنو سوئيس را دريافت كرد و در سال 2008 به‌پاس چهار دهه فعاليت سينمايي شير طلاي افتخاري جشنواره ونيز را دريافت كرد. وي در همين سال در بخش رقابتي نيز حضور داشت. دنيس هوپر (29 مي) اين بازيگر نام‌دار سينماي آمريکا به دليل ابتلا به بيماري سرطان پروستات در سن 74 سالگي درگذشت. «دنيس هوپر» كه بيشتر به واسطه فيلم «ايزي رايدر» شهرت جهاني يافت، فعاليت سينمايي خود را در دهه 50 با ايفاي نقش‌هاي کوتاه در فيلم‌هاي همچون «ياغي بي‌آرمان» و «غول» آغاز کرد. وي در مجموع هشت فيلم بلند را کارگرداني کرد که از مهم‌ترين آنها مي‌توان به «رنگ‌ها» محصول 1988 اشاره کرد. آلن كورنو (30 آگوست) اين فيلم‌ساز فرانسوي و خالق آثاري چون «تمام صبح‌هاي دنيا» در سن 67 سالگي درگذشت. «آلن کورنو» که مدت‌ها با سرطان دست‌وپنجه نرم مي‌کرد، نويسنده، کارگردان، بازيگر و تهيه‌کننده سينما بود كه در سال 1991 با ساخت فيلم «تمام صبح‌هاي دنيا» در دنيا مطرح شد. او کار در سينما را به‌عنوان دستيار «کوستا گاوراس»، فيلم‌ساز فرانسوي متولد يونان آغازکرد. او شش‌بار نامزد دريافت جايزه سزار معادل اسکار سينماي فرانسه شد و سال 1992 براي فيلم «تمام صبح‌هاي دنيا» با بازي ژرار دوپارديو برنده جوايز سزار بهترين فيلم و کارگردان شد. کورنو سال 1979 با فيلم «سريال سياه» در بخش مسابقه کن حضور داشت و در 1989 با فيلم «شبانه هندي» برنده سه جايزه از جشنواره جهاني فيلم مونترال شد. او سال 2003 هم با فيلم «ترس و لرز» در جشنواره بين‌المللي کارلووي واري تقدير شد. کورنو سال 2007 فيلم جنايي «نفس دوباره» را با بازي مونيکا بلوچي و دانيل اوتوي کارگرداني کرد که بازسازي فيلمي به همين نام به کارگرداني ژان ـ پي‌ير ملويل بود. آخرين فيلم کورنو با عنوان «جنايت عشق» به تازگي در فرانسه اکران شده است. كلود شابرول (12 سپتامبر) كارگردان مطرح «موج نو» سينماي فرانسه كه در دهه 50 ميلادي در اوج بود و به‌عنوان پرکارترين فيلم‌ساز موج نو و سينماي مولف شناخته مي‌شد، در سن 80 سالگي با هنر هفتم وداع گفت. وي كه از اساتيد سينماي جهان و متخصص ساخت فيلم‌هاي جنايي بود، در سال 1973 براي فيلم «عروسي در خون» جايزه فيپرشي را از جشنواره برلين گرفت و در سال 1959 براي فيلم «پسر عموها» جايزه خرس طلاي برلين را گرفت. وي با فيلم‌هاي «عروسي در خون» (1973)، «گل شيطان» (2003) و «كمدي قدرت» (2006) به بخش رقابتي جشنواره‌ي برلين را يافته بود. «شابرول» در پنجاهمين سال دريافت جايزه‌ي خرس طلا، فوريه 2009 طي مراسمي كه همراه با نمايش آخرين ساخته‌اش «بلامي» بود، جايزه‌ي «دوربين برليناله» را دريافت كرد. از ديگر آثار شابرول مي‌توان به «محكم‌كاري» (1959)، «زن‌هاي خوش‌قلب» (1960) و «گاوبازان جوان» (1961) اشاره كرد. توني كورتيس (29 سپتامبر) اين بازيگر سرشناس سينماي آمريكا در سن 85 سالگي درگذشت. «توني كورتيس» كه در بيش از 140 فيلم سينمايي نقش‌آفريني داشت، از پركارترين و پردرآمدترين بازيگران سينماي آمريكا در دهه‌هاي 50 و 60 بود كه با فيلم‌هايي چون «بعضي‌ها داغش رو دوست دارند» و «بوي خوش موفقيت» به شهرت رسيد. وي كه در سال 1958 براي فيلم «ستيزه‌جويان» به كارگرداني «استنلي كرامر» نامزد جايزه اسكار شد، در فيلم‌هاي مطرحي چون «کنت مونت کريستو»، «بچه رزماري»، «اسپارتاکوس»، «وايکينگ‌ها»، «بندباز» و «جاني بوستن» نقش آفريني داشت. بازي وي در فيلم «اسپارتاکوس» به کارگرداني «استنلي کوبريک» که در نقش يک برده آرام و مهربان در کنار رهبر بردگان «کرک داگلاس» ظاهر شد، از نقش‌هاي به‌ياد ماندني او بوده است. وي كه در سال 2004 دوربين طلاي آلمان را به‌پاس يك عمر دستاورد سينمايي دريافت كرد، دو بار در سال‌هاي 1958 و 1961 بازيگر محبوب جوايز گلدن گلوب آمريكا شناخته شد. ستاره شهرت وي در تالار مشاهير هاليوود نقش بسته است. نورمن ويزدم (4 اكتبر) كمدين سرشناس سينما و تلويزيون انگليس در سن 95 سالگي دار فاني را وداع گفت. «نورمن ويزدم» از محبوب‌ترين كمدين‌هاي سينما پس از جنگ جهاني دوم بود كه چارلي چاپلين، كمدين افسانه‌اي سينماي جهان زماني او را «دلقك محبوب» خود ناميده بود. «ويزدم» در دهه‌هاي 50 و 60 با بازي در چند اثر تلويزيوني از جمله «جنجال در فروشگاه» به شهرت رسيد. وي در سال1948 به تلويزيون انگليس راه يافت. اولين كار كمدي او «قرار ملاقات يك آدم رويايي» بود. درسال 1953 با بازي در فيلم «دردسر درفروشگاه» به شهرت جهاني رسيد. او چشماني آبي و نافذ داشت و نه تنها در انگليس به اجراي نمايش‌هاي كمدي پرداخته بلكه به روسيه، ايران (1961)،اروپا، چين و آمريكا سفر كرده است. وي در 19 فيلم سينمايي و سريال‌هاي كمدي تلويزيوني ايفاي نقش كرد و در سال 1978 جايزه «بفتا» را به دست آورد. موفقيت وي تا آنجا ادامه يافت كه در سال 1999 از سوي ملكه اليزابت دوم به مقام «سر» رسيد. ويزدم در بيشتر فيلم‌هايش، نام اصلي خود را به‌عنوان شخصيت فيلمي خود انتخاب مي‌كرد و با كلاه پارچه‌اي و كت و شلوار گشاد و حركات منحصربه فرد خود در فيلم‌هاي كمدي به يكي از هنرپيشه‌هاي محبوب سينما روهاي چند دهه گذشته تبديل شد. از معروف‌ترين فيلم‌هاي ويزدم مي‌توان به «مرد روز»، «شيشه پاک‌کن»، «آدم ناجور»، «به‌دنبال يک ستاره»، «آدم نادرستي بود»، «سر بزنگاه» و «سحرخيز»، «نورمن در فضا»، «له له بچه‌ها»، «قصاب باشي»، «جاده صاف كن» و «شيرفروش» اشاره کرد. دينو دي لاورنتيس (10 نوامبر) تهيهكننده صاحب‌نام سينماي ايتاليا و برنده اسكار در سن 91سالگي درگذشت. «دينو دي لاورنتيس» از بزرگ‌ترين تهيه‌كنندگان سينماي ايتاليا بود كه بيش از 500 فيلم را به پرده سينماها آورد. وي تهيهكننده تعدادي از آثار مشهور سينماي ايتاليا ازجمله «جاده» (1954) ساخته «فدريكو فليني» بود كه جايزه اسكار بهترين فيلم غيرانگليسي را كسب كرد. «سه روز كندور» (1975) به كارگرداني «سيدني پولاك» و «سرپيكو» (1973) به كارگرداني «سيدني لومت» با نقش‌آفريني «آل پاچينو» از ديگر فيلم‌هاي سرشناسي هستند كه «لاورنتيس» تهيهكننده آنها بود. در كارنامه سينمايي اين تهيهكننده سرشناس ايتاليا فيلم‌هايي چون «شب‌هاي كابريا» ساخته «فدريكو فليني»، برنده جايزه اسكار بهترين فيلم غيرانگليسي، و نسخه بازسازي‌شده «كينگ كنگ» (1976) به چشم مي‌خورد. وي در سال 2001 جايزه يادبود «اروينگ تالبرگ» را از آكادمي اسكار به پاس يك عمر دستاورد سينمايي دريافت كرد و در سال 2003 جايزه شير طلاي افتخاري جشنواره ونيز به وي اعطا شد. ماريو مونيچلي (29 نوامبر) فيلم‌ساز نامزد اسكار در سن 95 سالگي خودش را از پنجره بيمارستاني در رم پايين انداخت و به زندگي خود پايان داد. «ماريو مونيچلي»، كارگردان و فيلم‌نامه‌نويس بزرگ و از پيشگامان سينماي كمدي ايتاليا در خلال سال‌هاي 1940 تا 60 بود. در 20سالگي با نويسندگي و كارگرداني «پسران ويا پال» وارد دنياي سينما شد و در طول بيش از هفت دهه حضور حرفه‌اي در عرصه سينما بيش از 65 فيلم ساخت و دوبار در سال‌هاي 1963 و 1965 نامزد اسكار بهترين فيلمنامه غيراقتباسي شد. برگزار‌كنندگان شصت‌وششمين جشنواره ونيز سال گذشته با نمايش فيلم «جنگ بزرگ» مونيچلي كه شير طلاي ونيز را در سال 1959 براي او به ارمغان آورد، از «ماريو مونيچلي» تقدير كردند. وي در سال 1991 جايزه شير طلاي افتخاري ونيز را براي يك عمر دستاورد سينمايي كسب كرد، در سال 1982 با فيلم «دوستان من 2» خرس نقره‌اي جشنواره برلين را براي بهترين كارگرداني گرفت و دو بار ديگر در سال‌هاي 1957 و 1976 اين جايزه ارزشمند را به‌دست آورد. «مونيچلي» كه دو بار نامزد جايزه اسكار براي بهترين فيلمنامه شده است، در سال 1958 جايزه صدف نقره‌اي جشنواره سن‌سباستين را گرفت. مونيچلي با فيلم‌هاي خود پنج بار در جشنواره كن شركت كرد كه جايزه‌اي براي او به همراه نداشت. مونيچلي كار در سينما را قبل از شروع جنگ جهاني دوم آغاز كرد، ولي تمامي فيلم‌هاي مستقلش را پس از پايان جنگ ساخت. از آثار معروف او مي‌توان به «زندگي سگي»، «دزد و پاسبان‌ها»، «توتو به رم مي‌رود»، «دردسر بزرگ در خيابان مدونا» و «يك بورژاوي كوچك كوچك» اشاره كرد. بليك ادواردز (15 دسامبر) كارگردان سرشناس سينماي آمريكا و خالق فيلم‌هايي چون «صبحانه در تيفاني» و «ويكتوريا ويكتوريا» در سن 88 سالگي درگذشت. «بليك ادواردز» تهيهكننده، كارگردان و فيلم‌نامه‌نويس معروف هاليوود طي هفت دهه فعاليت سينمايي بيش از 40 فيلم بلند ساخته بود. وي متولد 26 جولاي 1922 در اوكلاهما بود كه براي اولين‌بار در سن 20 سالگي با بازي در فيلم «جنتلمن‌هايي از وست‌پوينت» وارد سينما شد. ادواردز در زمينه‌هاي مختلفي چون اجراي نمايش‌نامه‌هاي راديويي و ساخت سريال‌هاي تلويزيوني فعاليت داشت. وي اولين فيلم بلند خود را در سال 1959 با بازي «توني كورتيس» ساخت و پس از آن فيلم معروف «صبحانه در تيفاني» را با نقش آفريني «آدري هپ بورن» به سينما آورد. بليك ادواردز كه در سال 2003 به‌پاس يك عمر دستاورد سينمايي جايزه افتخاري اسكار را دريافت كرد ، خالق سري فيلم هاي كمدي «پلنگ صورتي» است. فيلم «ويكتوريا ويكتوريا» يكي از موفق‌ترين آثار سينمايي اوست كه نامزد جايزه اسكار بهترين فيلمنامه شد و در جوايز سزار فرانسه و ديويد دوناتلو ايتاليا جايزه بهترين فيلم خارجي را كسب كرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 406]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها