واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: اينترنت ظرف سه سال آينده از كار ميافتد زيربناي سطح کاربري سادهاي که بيشتر مردم به صورت آنلاين تجربه ميکنند، دنياي آدرسهاي پروتکل اينترنتي يا IP است، يك آدرس اينترنتي، آدرس رقمي که توسط آن هويت و مکان يک رايانه در شبکهي اينترنت معين ميشود. اينترنت تا سه سال آينده به سوي انفجار پيش ميرود مگر اين که هر كاربر و دستگاه رايانهيي كه برروي کرهي زمين وجود دارند به سوي IPv6 حركت كنند. به گزارش ايسنا،عدهي معدودي در مورد فنآوري زيربنايي دستگاهها و سيستمهايي که هر روز از آنها استفاده ميکنند به خود نگراني راه ميدهند و زماني هم که مربوط به اينترنت باشد بيشتر مردم تنها به تايپ آدرس در مرورگر پرداخته و به وبسايتي مي روند که در آن به دنبال اطلاعاتي هستند. در نشست اجرايي سازمان توسعه و همکاريهاي اقتصادي (OECD) با موضوع «آيندهي اقتصاد اينترنت» که در سئول انجام گرفت، پيشبيني شد فضاي آدرسدهي فعلي اينترنت ظرف سه تا چهار سال آينده به پايان خواهد رسيد. زيربناي سطح کاربري سادهاي که بيشتر مردم به صورت آنلاين تجربه ميکنند، دنياي آدرسهاي پروتکل اينترنتي يا IP است، يك آدرس اينترنتي، آدرس رقمي که توسط آن هويت و مکان يک رايانه در شبکهي اينترنت معين ميشود. هنگامي که كاربري از رايانهي خود براي رفتن به اينترنت استفاده ميکند، رايانهاش از آدرس IP براي اتصال به رايانهي ديگر به عنوان مثال رايانهي ميزبان سايتي که خواهان بازديد از آن است، استفاده ميکند. هر دستگاهي در اينترنت بايد حداقل يک آدرس IP داشته باشد؛ سيستم نام دامنه با تبديل نامهايي مانند ICANN.org به مجموعه شمارههاي يک آدرس IP که به خاطر سپردن آنها دشوار است، اين امر را عملي مي کند اما با اتمام ظرفيت نسخهي 4 پروتکل اينترنت يا IPv4، ديگر شيوهي معمول به دست آوردن و اختصاص يک آدرس IP ممکن نخواهد بود. نسخهي 4 پروتکل اينترنت در سال 1977 معين و براي فراهمسازي چهار ميليارد آدرس جداگانه منظور شد. در آن زمان تصور ميرفت اين آدرسها براي عمر اين پروتکل بيش از اندازه کافي باشند اما محبوبيت و رشد شگفتانگيز اينترنت از آن زمان ظرفيت چنداني از آدرسهاي IPv4 را باقي نگذارده است. هر رايانه، تلفن همراه، چاپگر و هر دستگاه خانگي مجهز به اينترنتي به يک آدرس IP نياز دارد و انتظار مي رود ظرف چند سال آينده ظرفيت آزاد آدرسهاي IPv4 که مورد استفاده قرار نگرفتهاند تماما اختصاص يابند و زماني که اين اتفاق روي دهد اينترنت همچنان کار خواهد کرد اما اتصال دستگاههاي جديد به آن بينهايت دشوار خواهد شد. راهکار معرفي شده براي اين مشکل، نسخهي 6 پروتکل اينترنت يا IPv6 است؛ اين سيستم شمارهگذاري جديد بيش از يک دهه قبل براي حل مشکل به پايان رسيدن ظرفيت IPv4 ايجاد شد. IPv6 در مقايسه با ظرفيت چهار ميليارد آدرس IPv4، بيش از 340 تريليون تريليون تريليون جا براي آدرس هاي جداگانه دارد و براي اين که به ابعاد ظرفيت IPv6 پي ببريد كافي است بدانيم اگر چهار ميليارد آدرس در يک تلفن همراه جاي بگيرند IPv6 ميتواند کانتينري به اندازهي زمين را پر کند. در حالي که اين راهکار فني وجود دارد چالش اصلي مربوط به بهکارگيري IPv6 و ارتقاي جهاني به تجهيزات و نرمافزارهايي است که نيازمند خواهد بود. بسياري از دستگاههاي الکترونيکي مانند تلفن همراه، PDAs و پيجرهايي که مردم امروزه حمل ميکنند از اينترنت استفاده ميکنند. در حال حاضر بيشتر اين دستگاهها از طريق يک درگاه به اينترنت دسترسي مييابند. اين درگاهها يک آدرس IP منحصر دارند که شماري از آدرسهاي شخصي در پشت آنها توليد مي شوند. آدرسهاي شخصي مذكور به دستگاههاي شخصي واگذار ميشوند با اين حال با تحول نيازمنديها مزيت دستگاههايي که آدرس منحصر خود را دارند نيز افزايش خواهد يافت. در آينده نه تنها شمار افرادي که به اينترنت متصل ميشوند بلکه شمار دستگاههاي شخصي كه به اتصال به اينترنت نياز دارند مانند يک سرور خانگي که دماي يک يخچال را كنترل ميکند، نيز افزايش خواهند يافت. دستگاههاي IPv6 ميتوانند با فراهمسازي امکان کنترل از راه دور و تنظيم نورها، تجهيزات الکترونيکي يا بخشهايي از سيستم توليد برق، در کاهش گازهاي گلخانهاي نقش مهمي ايفا كنند. نسخهي جديد IP به دليل فضاي آدرسدهي بزرگتر، در را برروي نسل جديدي از دستگاهها، کاربردها و تکنيکهاي مديريتي ميگشايد. IPv6 در حال حاضر در بيشتر سيستمهاي عامل روميزي و سروري که به تازگي منتشر شدهاند، وجود دارد با اين حال بخش عمدهي محتوا و سرويسهاي اينترنتي برروي IPv4 فراهم شدهاند که به علت ناسازگار بودن اين دو ميتوانند مشکلساز باشد، يعني رايانهاي که تنها آدرس IPv6 دارد، نميتواند بدون گذشتن از يک پروتکل ترجمهي ويژه يا دروازه برنامه به وبسايتي که اتصال IPv4 دارد، دسترسي يابد. يکي از چالشهاي بزرگ در بهکارگيري IPv6 اين است که بخش عمدهاي از شبکهها براي IPv4 ساخته شده اند؛ توانا کردن اين شبکه ها به IPv6 به معني تمهيد، مديريت، مونيتور، بررسي و فايروالها همگي با IPv6 كار مي كنند. سازمان توسعه و همكاريهاي اقتصادي در نشست سئول كشورهاي شركت كننده را به آمادگي در برابر اثرات تغيير ساختار اينترنت و اثرات اقتصادي آن فراخواند. به گفتهي ويويان ردينگ، يكي از اعضاي كميسيون مسوول جامعهي اطلاعاتي و رسانههاي اتحاديهي اروپا، اين بيانيه از دولتها و صنعت ميخواهد انتقال از IPv4 به IPv6 را تسريع كرده و به اين ترتيب راهكاري براي مشكل فضاي آدرسدهي با توجه به روبهرو شدن با خطر كمبود آدرسهاي اينترنتي ظرفيت سه سال آينده فراهم كنند. طبق اظهارات او كميسيون اتحاديهي اروپا هدفي را معين كرده كه براساس آن، 25 درصد از كاربران اينترنت اروپايي بايد تا سال 2010 به IPv6 متصل شوند و بهويژه با تشويق خدمات عمومي و وبسايتهاي بزرگ براي انتقال سريعتر به IPv6، براي نيل به اين هدف تلاش ميكند. با اين حال اين تغيير براي برخي از کشورها از ساير کشورها راحتتر خواهد بود. طبق آمار گردآوري شده توسط OECD در ماه مارس، كشورهاي آلمان، ژاپن، فرانسه و استراليا در زمينهي شمار دامنههاي IPv6 که در حال حاضر بهکار گرفته شدهاند پيش بوده و آمريکا در رتبهي سيزدهم قرار دارد. ژاپن درحال حاضر شبکههاي IPv6 متعددي دارد که پيش از اين بهکار گرفته شدهاند. به علاوه، در حدود نيمي از دامنههاي اصلي با IPv6 سازگار هستند. مشكل اين است كه مشكل كمبود IPv4 طوري گسترده تبليغ شده كه اتمام آدرسهاي باقي مانده ممكن شده است. يكي از محققان سيسكو در مطالعهاي كه در سال 2003 انجام داد، نتيجه گرفته ظرفيت آدرس IPv4 بين سال 2009 و 2016 بسته به مدل پيشبيني انتخاب شده به اتمام خواهد رسيد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 264]