واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - در سه سال اخیر از شش بازیگر زنی که جوایز اسکار را به خانه بردهاند، پنج نفر غیرآمریکایی بودهاند، انگار که از دید اعضای آکادمی علوم و هنرهای سینمایی بازیگران زن خارجی تواناتر هستند. به گزارش خبرآنلاین، در سه دوره اخیر جوایز آکادمی در بخش بهترین بازیگر زن هلن میرن («ملکه»)، ماریون کوتیار («زندگی به رنگ صورتی») و کیت وینسلت («کتابخوان») جایزه اسکار را به خانه بردهاند.در این مدت تیلدا سوئینتن («مایکل کلیتن») و پنهلوپه کروز («ویکی کریستینا بارسلونا») هم برنده اسکار بهترین بازیگر زن مکمل شدند و جنیفر هادسن تنها بازیگر آمریکایی است که توانست سال 2006 جایزه این بخش را دریافت کند.پنهلوپه کروز در سخنرانی پس از دریافت جایزه جملهای اسپانیایی گفت و ماریون کوتیار فرانسوی هم با جملهای که اسم و فعل آن به شکلی خوشایند نامتناسب بود حاضران در مراسم را مسحور خود کرد.کیت وینسلت هم با لهجه غلیظ بریتانیایی از تخیلات دوران کودکی خود گفت که وانمود میکرد بطری شامپو یک جایزه اسکار است. ترکیب برندگان این دو بخش در سه سال گذشته به گونهای بود که انگار سازمان ملل متحد برای دریافت جوایز آکادمی بسیج شده، اما این روند برای بازیگران زن آمریکایی چه معنایی دارد؟آیا آنها بهترین نقشها را انتخاب نمیکنند؟ آیا آکادمی بازیگران زن خارجی را ترجیح میدهد و ستارههای آمریکایی را پشت سر آنها قرار میدهد؟جیمز دی. استرن، مدیر تولید فیلم «یک آموزش» که اخیرا اکران شده، میگوید: «تصور نمیکنم قضیه خیلی به خارجی بودن این بازیگران مرتبط باشد.»او ادامه میدهد: «هم در آمریکا بازیگران خوب پیدا میشود و هم در انگلستان، فرانسه و دیگر نقاط دنیا. مسئله صرفا این است که این بازیگران از قضا در نقشهایی خاص ظاهر شده و به خاطر آن برنده شدهاند.»استرن به این نکته هم اشاره میکند که نقشهایی که کوتیار، کروز و وینسلت برای آن برنده اسکار شدند «نمایشیتر» از نقشهایی بود که عموما در فیلمهای پرهزینه و نه چندان شاخص استودیویی در هالیوود شاهد آن هستیم.باب برنی، رئیس شرکت اپاریشن - که «ستاره درخشان» به کارگردانی جیم کمپیون را توزیع کرده - اعتقاد دارد آکادمی صرفا به آثار این بازیگران برنده اسکار توجه داشته و نه کشور زادگاهشان.به باور او اعطای این جوایز به بازیگران زن خارجی نوعی تقدیر از فیلمهای کوچکتر و متکی بر شخصیت است.برنی میگوید: «آکادمی عاشق شخصیتهای دارای نقطه ضعف و مبالغهآمیز است، شخصیتهایی که در آنها زیبایی بازیگران کمتر مورد توجه باشد.»او ادامه میدهد: پیدا کردن این جور نقشها سخت است و بسیاری از این فیلمهای بدیع، جسورانه و منحصر به فرد که چنین نقشهای محکمی را عرضه میکنند، خارج از سیستم استودیویی رایج در آمریکا تولید میشوند.»ورایتی / 4 دسامبر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 413]