۸ روش كاهش وزن براي افراد تنبل

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: ۸ روش كاهش وزن براي افراد تنبل
پزشكي - رژيم گرفتن را فراموش كنيد. كاهش چند كيلوگرم ناقابل از وزن بدن نياز به اين همه دردسر ندارد. شما مي‌توانيد با خوابيدن، خاموش كردن چراغ‌ها و واكسن زدن هم وزن خود را كم كنيد.

مجيد جويا: تعطيلات زمان زياده‌روي است. خوردن، نوشيدن و تفريح كردن؛ رژيم غذايي هم مي‌تواند بعد از تعطيلات برگردد. شايد هم نه! بدبختانه، ما آنقدر كه لازم است اراده و انگيزه براي نخوردن كيك و كلوچه و ورزش كردن نداريم. اما خيلي هم لازم نيست خودتان را ناراحت كنيد. شايد راه‌هاي ديگري هم براي آب كردن چربي‌ها و داشتن اندام متناسب وجود داشته باشند.
بياييد با هم روراست باشيم، اگر هر كدام از ما زياد غذا بخوريم و از جايمان هم تكان نخوريم، دچار اضافه وزن مي‌شويم. ولي شواهد حاكي از اين است كه عوامل ديگري هم در چاقي بيش از حد دخيل هستند. ديويد آليسون از دانشگاه آلاباما در بيرمنگهام هنگامي كه دريافت كه انسان‌ها تنها موجوداتي نيستند كه چاق مي‌شوند، اين مسئله را نيز مورد توجه قرار داد. او جانوران وحشي، حيوانات آزمايشگاهي و حتي حيواناتي را كه به مدت چندين دهه تحت يك رژيم غذايي به شدت كنترل شده قرار داشتند، بررسي كرد، و دريافت كه همه آنها در حال افزايش وزن هستند. آليسون چنين نتيجه گرفت كه همان عاملي كه سبب چاق شدن جانوران اطراف ما شده، هرچيزي كه هست، مي‌تواند دليلي براي همه‌گير شدن چاقي در بين انسان‌ها نيز باشد.
به گزارش نيوساينتيست، با در نظر گرفتن اين موضوع، تعيين اين عوامل مي‌تواند راه‌هاي جديدي براي مقابله با افزايش دور شكم در اختيار ما قرار دهد. خبر خوب اين است كه پژوهشگران سراسر جهان هم كم‌كم به همين سو مي‌روند. هنوز معلوم نيست كه هر عامل تا چه حد بر چاقي تاثير دارد، ولي به هر حال ما مي‌توانيم راه‌هايي براي اجتناب از آنها ارائه كنيم؛ ضمن اينكه بعضي از اين راه‌ها خيلي ساده‌تر و بي‌دردسرتر از رژيم گرفتن و پياده‌روي طولاني هستند.

واكسن بزنيد
اگر در تعطيلات سال نو سرما بخوريد، آنگاه هم مجبور مي‌شويد دستمال تازه برداريد و لباس تازه‌اي هم بخريد. دليل اين امر اين است كه يك از ويروس‌هاي معمول سرماخوردگي با چاقي ارتباط دارد. دكتر نيخيل دوراندار از مركز پژوهش‌هاي درماني پنينگتون در لوئيزيانا كشف كرده كه آدنوويروس- 36 (Ad-36) هم تعداد سلول‌هاي چربي بدن و هم مقدار چربي درون سلولي را افزايش مي‌دهد. وي همچنين دريافت كه افراد چاق معمولا 3 برابر بيشتر از مردم با وزن متوسط، حاوي پادتن Ad-36 هستند كه ناشي از ابتلاي فعلي يا پيشين به اين ويروس است. يك پژوهش ديگر گزارش داد كه وزن كودكان داراي پادتن Ad-36 به طور متوسط 23 كيلوگرم بيش از كودكان بدون اين پادتن است.
با وجود اين كه كسي دليل آن را نمي‌داند، اثر چاق كنندگي پادتن Ad-36 براي چندين سال در بدن انسان باقي مي‌ماند. در عين حال، 10 ميكروب ديگر هم هستند كه حيوانات را چاق‌تر مي‌كنند. اين خبر با اين كه به نظر نگران كننده مي‌رسد، اما مي‌تواند خبر خوبي براي دانشمنداني باشد كه با چاقي مبارزه مي‌كنند. دكتر دوراندار مي‌گويد: «اگر يك عفونت در چاقي افراد دخيل باشد، ما مي‌توانيم راه حلي بالقوه ساده و موثر در برابر آن داشته باشيم: واكسيناسيون».

خنك شويد!
به رغم اينكه فشار عصبي شديد معمولا منجر به كاهش وزن مي‌شود، اما فشار روزمره مي‌تواند نتيجه عكس داشته باشد. پس، براي خاطر كمربند خود هم كه شده، يك نفس عميق بكشيد و اجازه ندهيد كه جار و جنجال مهماني‌هاي خانوادگي اعصاب شما را به هم بريزد.
اگر نمي‌توانيد اعصاب خود را كنترل كنيد، پس سعي كنيد كه زير بار رژيم غذايي هم نرويد. تحقيق جديدي نشان داده كه كمي محدوديت در كالري، موجب مي‌شود كه موش‌هاي آزمايشگاهي به فشار عصبي حساس‌تر شوند، و اين حساسيت بعد از پايان محدوديت غذايي نيز باقي مي‌ماند. موش‌هاي تحت آزمايش به نسبت موش‌هايي كه هرگز دچار محدوديت غذايي نشده بودند، غذاهاي چرب‌تري را انتخاب مي‌كردند.
تحقيقات عكس‌برداري مغزي توسط راجيتا سينها، رئيس مركز استرس ييل در دانشگاه ييل، نشان داد كه فشار عصبي موجب افزايش فعاليت بخش پيشين مغز مي شود، منطقه‌اي از مغز كه با علايق و پاداش‌ها در ارتباط است. او مي‌گويد: «اين موضوع، اشتياق براي غذاهاي پركالري‌تر را در كساني كه تمايل به مصرف آنها دارند، افزايش مي‌دهد».به جاي شمردن كالري‌ها، او شيوه‌هاي خودآگاهي، كاهش فشار و مراقبه را توصيه مي‌كند تا به اين آگاهي برسيد كه چگونه افكار و رفتارهاي شما مي‌توانند بر سلامتي شما تاثير بگذارند: « آنها مي‌توانند با تحت كنترل در آوردن خوردن غذاهاي پركالري در اثر ميل يا فشار عصبي، به شما كمك كنند».

از اين هم خنك‌تر شويد
در سه دهه گذشته، خانه‌ها در انگليس و ايالات متحده گرم‌تر شده‌اند. فيونا جانسون از كالج دانشگاهي لندن و همكارانش فكر مي‌كنند كه احتمالا اين امر در چاق‌تر شدن ما تاثير داشته است. سيمونا بو از دانشگاه تورين ايتاليا، با اين فكر موافق است. در يك تحقيق از 1500 فرد ميان‌سال، اعضاي گروه او دريافتند كه در بازه زماني 6 ساله تحقيق، احتمال چاق شدن كساني كه متوسط درجه حرارت خانه‌هاي آنها در يك سوم بالايي فهرست قرار داشت، دو برابر بيشتر از بقيه بود.
قطعا لرزيدن سبب از دست رفتن انرژي مي‌شود، ولي براي اين كه بدن شما چند كالري اضافي را از دست بدهد لازم نيست كه از فرط سرما منجمد شويد. بيشتر چربي ذخيره شده در بدن ما، چربي سفيد نام دارد. ولي هنگامي كه دماي محيط به كمتر از 18 درجه سانتي‌گراد برسد، چربي قهوه‌اي (كه در نوزادان ناچيز است و در بزرگسالان بيشتر در حوالي گردن ذخيره مي‌شود) شروع به سوزاندن انرژي مي‌كند تا بدن را گرم نگاه دارد. بدبختانه، اگر عادت به قرار گرفتن در معرض سرما نداشته باشيد، ذخاير چربي قهوه‌اي بدن شما كم مي‌شوند و به زودي ظرفيت شما براي سوزاندن خوراكي‌هاي تعطيلات هم تمام مي‌شود. ولي به گفته جانسون، هر تغييري مفيد خواهد بود: «اگر دماي محيط از 15 به 28 درجه سانتي‌گراد افزايش يابد، انرژي يكنواخت كمتري را مي‌سوزانيد. در نتيجه كم كردن دماي خانه مي‌تواند اندكي هم از وزن شما كم كند». برويد و اين كار را در خانه خود آزمايش كنيد.

پروتئين بخوريد
شايد رژيم غذايي غني از پروتئين براي برخي از مردم يك هوس زودگذر باشد. اول اتكينز بود و اكنون رژيم دوكان. اما اين نوع از رژيم غذايي به لطف چهره‌هاي مشهوري مانند دوشس كمبريج براي خود اعتباري نيز كسب كرده است. آليسون گوسبي از دانشگاه سيدني استراليا مي‌گويد: «تا كنون هيچ كار علمي، موفقيت بلندمدت آن را نشان نداده است، اما بر مبناي تركيبات آن، پيش‌بيني مي‌كنيم كه موثر باشد».
در ماه اكتبر / مهر، گروه او گزارش داد كه در يك رژيم غذايي 4 روزه، افرادي كه رژيم غذايي 10 درصد پروتئين داشتند، 12 درصد بيشتر از افرادي كه رژيم غذايي 15 درصد پروتئين داشتند، كالري مصرف كردند. گوسبي فكر مي‌كند كه دليل اين امر اين است كه ما اشتهاي زيادي براي پروتئين داريم و به طور ناخودآگاه تلاش مي‌كنيم تا به اين هدف برسيم، در نتيجه هنگامي كه بي‌پروتئين مي‌مانيم، كالري بيشتري مصرف مي‌كنيم.
ديگر پژوهش‌ها نشان دادند كه با خوردن پروتئين براي مدت طولاني‌تري احساس سيري مي‌كنيد. بهتر از آن، اين كه پژوهش‌گران دانشگاه كپنهاگ در دانمارك نشان دادند كه يك رژيم سرشار از پروتئين و با سطح قند پايين (glycaemic index كميتي است كه تاثير يك ماده خوراكي را بر سطح گلوكوز خون نشان مي‌دهد) به افراد اين امكان را مي‌دهد كه هر چقدر مي‌خواهند غذا بخورند بدون اينكه چاق شوند. باز هم بوقلمون مي‌خواهيد؟

به بسته بندي نگاه كنيد
همانند خواندن جدول ارزش غذايي ماده‌اي خوراكي، شايد بخواهيد به خود ماده‌اي كه خوراكي شما در آن پيچيده شده هم نگاهي بيندازيد. برخي از بسته بندي‌هاي پلاستيكي و قوطي‌ها حاوي مواد شيميايي ترشح كننده غدد هستند كه مي‌توانند به داخل خوردني‌ها و نوشيدني‌ها نشت كنند، و به تدريج شواهدي به دست مي‌آيد كه نشان از ارتباط اين مواد با دور كمر دارد.
ترشح كننده‌هاي غدد عملكرد عادي هورمون‌ها را تغيير مي‌دهند. خيلي از آنها با عملكرد تيروئيد تداخل دارند، غده‌اي كه هورمون‌هاي تنظيم كننده آهنگ متابوليسم بدن را توليد مي‌كند. علاوه بر اين به نظر مي‌رسد كه گروهي به نام فتالات‌ها، گيرنده‌هاي هسته سلولي موسوم به PPAR-gamma را تحريك كنند كه در ذخيره چربي و سوخت و ساز گلوكوز دخالت دارد. در سال 2010 / 1389گروهي از دانشمندان به رهبري اليزابت هچ در دانشگاه بوستون گزارش داد كه مردان با ضريب وزني (وزن تقسيم بر مجذور قد) و دور كمر بيشتر، غلظت بيشتري از متابوليت‌هاي فتالات‌ را در خون خود داشتند. يك تحقيق ديگر به ارتباط چاقي با قرار گرفتن در معرض بيسفونل A پرداخته كه يك ترشح كننده ديگر غدد است.

چراغ‌ها را خاموش كنيد
اگر برنامه شما براي بدنسازي در دوران تعطيلات، منحصر به خوردن و نوشيدن آن هم در ساعات پاياني شب است، احتمالا بايد نگران چيزهايي مهم‌تر از چند كالري اضافه باشيد. رندي نلسون و گروهش در دانشگاه ايالتي اوهايو در كولومبوس با انجام آزمايشي 8 هفته‌اي دريافتند موش‌هايي كه شبانگاه در معرض نور قرار مي‌گيرند، وزني 10 درصد بيشتر از موش‌هايي دارند كه يك چرخه استاندارد روشنايي/ تاريكي را تجربه مي‌كنند و اين درحالي است كه موش‌هاي هر دو گروه در هر روز كالري‌هاي برابري از مواد غذايي را مي‌خوردند و به اندازه همديگر ورزش مي‌كردند. خيلي از پژوهش‌هاي ديگر هم دريافته‌اند كه جابجايي، مردم را چاق‌تر مي‌كند.
بيدار ماندن در نيمه شب ممكن است ژن‌هاي ساعت دروني بدن را تغيير دهد كه به ادعاي نلسون مي‌تواند متابوليسم فرد را تغيير دهد. وي مي‌افزايد «تعيين يك چرخه روشنايي/ خاموشي براي همه افراد كار بسيار سختي است، چرا كه هر كسي برنامه خاص خود را دارد». ولي او نگاه داشتن يك الگوي پايدار خواب و بيداري در تمام هفته و در صورت امكان اجتناب از قرار گرفتن در معرض نورهاي آبي رنگ را در طول شب توصيه مي‌كند. اكنون مي‌دانيم كه نورهاي آبي كه توسط خيلي از چراغ‌هاي ال‌اي‌دي توليد مي‌شوند، چرخه طبيعي بدن را برهم مي‌زنند.

به ييلاق برويد
پياده‌روي يا دويدن كوتاه مي‌تواند تنها در جنگ عليه شكم به شما كمك كند، جز اينكه شما اين كار را در يك شهر شلوغ انجام دهيد. تنفس هواي آلوده مي‌تواند سبب جمع شدن چربي اضافه در شكم و كم شدن حساسيت سلول‌ها به انسولين شود كه به نوبه خود موجب افزايش خطر ابتلا به ديابت نوع 2 مي‌شود. ژياوهائو ژو از دانشگاه ايالتي اوهايو مي‌گويد: «ما باور داريم كه آلودگي هوا، نقش مهمي در همه گيري فعلي چاقي بازي مي‌كند».
ژو موش‌هاي جوان را به مدت 6 ساعت در روز و 5 روز در هفته در معرض هواي بسيار آلوده با ذرات ريز قرار داد و دريافت كه بعد از گذشت 10 هفته آنها تقريبا 50 درصد چاقي شكمي بيشتري به نسبت موش‌هايي داشتند كه از رژيم غذايي مشابهي تبعيت مي‌كردند ولي هواي تصفيه شده را استنشاق مي‌كردند. در خون موش‌هاي چاق‌تر همچنين سطح بالاتري از پروتئين‌هاي درگير در آماس وجود داشت كه تومور نكروسيس فاكتور آلفا نام دارند. به باور ژو اين مسئله مي‌تواند به توضيح تغييرات سلول‌هاي چربي و همچنين كاهش حساسيت آنها به انسولين كمك كند.
يك تحقيق ديگر به رهبري جان پيرسون از دانشگاه هاروارد ارتباط محكمي را بين سطوح آلودگي هوا با ذرات ريز و شيوع ديابت نوع 2 در امريكاي شمالي نشان داد. ذرات ريز مي‌توانند با وزش باد در سراسر كره زمين پراكنده شوند، در نتيجه هيچ وقت و هيچ جا نمي‌توان از شر آنها راحت شد، حتي اگر فرار از شهر را پيشنهاد كنيد. ولي اگر حق انتخابي داشتيد، شايد هنوز بستن كوله پشتي و دويدن در مناطق روستايي ارزشش را داشته باشد.

دراز كشيدن
اگر به دنبال بهانه‌اي براي وقت گذراني بيشتر در بستر در طول دوران تعطيلات هستيد، اين مي‌تواند بهترين بهانه باشد: خواب خيلي كم مي‌تواند شما را چاق كند. بو دريافت افراد بالغي كه در جريان تحقيقات 6 ساله او چاق شده‌اند، به طور ميانگين 6.3 ساعت در شب مي‌خوابيدند، در حالي كه اين رقم براي افراد با وزن بدن طبيعي‌تر 7.2 ساعت بود. ارتباط بين خواب و وزن حتي وقتي كه گروه او ديگر دلايل مهم چاقي، مانند سطوح پايين‌تر فعاليت فيزيكي را نيز در نظر گرفتند، باقي ماند. ريچل تيلور از دانشگاه اوتاگوي نيوزلند، دريافت كه كودكان با سن بين 3 تا 5 سال كه كمتر از ميانگين 11 ساعت در شب مي‌خوابند نيز شانس بيشتري براي چاق شدن در سن هفت سالگي دارند.
كسري خواب ترشح هورمون لپتين را كه جلوي اشتها را مي‌گيرد، كاهش مي‌دهد و موجب افزايش ترشح هورمون گرلين مي‌شود كه موجب شبيه‌سازي اشتها مي‌شود. تيلور مي‌گويد: «به زبان ديگر مي‌توان گفت كه كاهش خواب به معني اين است كه وقت بيشتري براي خوردن داريم». در هر حال، يك ساعت اضافي در تخت خواب خوشايندتر از يك ساعت در سالن ورزش است.

53271

چهارشنبه|ا|14|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاين]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 341]