شور حج-274/پرده شانزدهم ؛ جاري شدن در سيل خروشان بندگي

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: شور حج-274/پرده شانزدهم ؛ جاري شدن در سيل خروشان بندگي
آدمي در طول حيات خويش به ويژه از زبان كساني كه سفر معنوي حج را تجربه كردند به كرات شنيده است كه طواف خانه خدا در دوران حج تمتع امري سخت و طاقت فرساست و هجوم آدمها و فشار و اضطراب اين عمل آن قدر است كه در برخي موارد كالبد انسان تهي مي شود و نفس به شماره مي افتد و تو چنين مي پنداري كه زماني براي ادامه حيات تو نيست و اين شرح حال كساني است كه براي طواف حج تمتع به دور خانه دوست مي گردند.

خبرنگار مهر اگر چه به توصيه دوستان مجرب يكي دو روزي از دل زدن به درياي مواج طواف يار استنكاف نمود تا به گمان خود درونش بازتر و حالتي با آرامش بيشتر در مدار عاشقي قرار گيرد ولي هر چه بود نشد و شوق ديدار و حركت به دور نقطه هستي با تاخير و تامل بيشتر ميسر نبود براي همين وقتي در اقيانوس انسانهاي مشتاق قرار گرفتي ديگر تو خود نبودي كه مي رفتي بلكه موج انسانها سكان هدايت تو را به دست گرفته بود.

- آناني كه پس از ايام تشرف براي انجام بقيه مناسك حج تمتع به مكه باز مي گردند در وهله اول پس از فراغ و هجران و دوري از حضرت دوست مي بايست به دور يار بگردند تا از عرفات خارج شوند و بتوانند به عالم خاكي ورود كنند و براي همين دلهاي شيدايي براي درك اين لحظات پر مي كشد و براي پر كشيدن شور و ذوق آدمها ديدني است، كساني كه پس از عمري چشم انتظاري اينك خود را در بهترين نقطه كائنات در بهترين حالات مي بينيد و چه زيباست وصف حال كساني كه انتزاج بندگي و علو مكان عبادت را با هم درك مي كنند.

- پس از برگزاري ايام ويژه حج تا مدتي هميشه طواف، اين حركت هميشه زنده تاريخ طوفاني و پرتلاطم است و اين درياي خروشان ايستايي ندارد و همه حاضران در ضيافت الهي براي آنكه مراحل پاياني طهارت روح و جان را درك كنند با حرص و ولعي معنوي به دور خانه الهي مي چرخند ولي آدمي تصور مي كند مي خواهد در حركت ميليوني انسانهاي عاشق در مداري قرار گيرد كه مدار عاشقي به سبك بيدلان است و حال چنين فضايي چه خواهد شد مگر اينكه آدمي خود را به دست حوادث بسپارد و بداند كه او خير الحافظين است.

- ورود به مدار طواف خانه خدا در اين ايام خود حديث مفصلي دارد ك هر كس را بايد روش ويژه خود آموخت چرا كه در هجوم بي امان حاميان و در حركت منظم و فشرده مردان و زنان و در حالتي كه تمامي فضاي عطاف و حرمها و تمامي فضاي خانه خدا در ايوانه و كناره ها پر از مردم چشم انتظار است تو چگونه مي خواهي به صف آنها بزني و به راحتي در ميانشان جاي بگيري و با خيالي آسوده به در خانه اي بگردي كه تمام انبيا و اوليا چنين كردند.

- در چنين شرايطي آدمي خود را به درياي بيكران انسانهاي حاضر مي سپارد تا كم كم به مدار طواف نائل مي شود و اين شايد راه و رسم مهرباني در محضر يار باشد كه نه مزاحمتي براي ديگران به وجود مي آورد و نه كسي را ناراحت و عصباني مي كند و حواس كسي را پرت مي كند و حال معنوي كسي را مي شكند و نه در ميان آن همه آدم رفتاري خلاف شأن آدميان حاضر سر مي زند و چه زيباست وقتي تو در ميان انبوه زائران در همهمه ذكر و مناجات در مسير گردش به دور جانان قرار مي گيري.

- طواف از حجر با علامت چراغ سبزي در روبروي آن آغاز مي شود. در ميان خيل انبوه بشر تو ناگاه خود را تنها مي يابي كه قرار است به سر منزل مقصود برسي و اراده خود را جزم كرده تا اين راه پر فراز و نشيب را بروي و در همين اثنا تو را تلاطمي به گوشه اي پرتاب مي كند و وقتي متوجه مي شوي مي بيني كساني كه براي لمس حجر الاسود در انتظارند به گونه اي جمعيت حركت دارد كه هر لحظه عده اي با موجي مي روند و مي آيند و تو را نيز با خود مي برند و حتي به اختيار تو نيز اين حركت سودي ندارد و لذا بهتر است صبر پيشه كني.

- در هياهوي جمعيت آنقدر سر و صدا و ذكر و حالات معنوي و حتي حال خود را مي توان نظاره كني كه در بسياري مواقع فشار جمعيت تو را متوجه چيزي نمي كند و وقتي همهمه و فشارهاي پي در پي تو را به جلو مي راند در برخي موارد نفس انسان چنان مي گيرد كه دم و بازدم لحظاتي به توقف نزديك مي شود و در چشم به هم زدني بار ديگر روال طبيعي زندگي به انسان بر مي گردد ولي هجوم سيل آساي جمعيت عاشق آنچنان فضاي طواف را گرم و پر حرارت مي سازد كه نفس كشيدن در برخي موارد آسان نيست و تو در اين هنگام فقط در ذكر پروردگاري هستي كه منشاء حيات است.

- در حركت دوراني خانه خدا گويش و لهجه ها و كتابچه ها و افكار و هر چه مي بيني و مي شنوي هر يك رنگ و بوي خاصي دارد و تو در ميان هزار هزار حاجي بدون اينكه احساس تعلق به كسي كني در درياي وجود خود غرق شده اي ولي در كنارت وقتي چشم حاجت به پرده كعبه مي افتد، بادبانهاي كشتي نجات يافته را مي ماند كه ناخدايش تو را بشارت به نيكي و زيبايي مي دهد و اينجاست راز سعادت مردم اين حركت هميشه جاويد حيات بشري كه بشر را مسحور ساخته است.

در پايان طواف كه تمام وجودت را گرما و نم حضور در باران رحمت مي گيرد با خيالي راحت در پشت مقام اسماعيل تكبير مي گويي و صلاي تعلق سر مي دهي و هنگامي كه سر به سجده اين حيات پاك مي گذاري مي داني كه حضرت حق نداهايت را شنيده و تقاضاهايت را استجابت كرده و مي خواهد تو خود لبيك گو باشي.
يکشنبه 24 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]