پيروزي اوباما / بازخواني مواضع دمكرات‌ها و جهموري خواهان

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: پيروزي اوباما / بازخواني مواضع دمكرات‌ها و جهموري خواهان
سياسي. ايران. آمريكا. دمكراتها
با اعلام نتايج انتخابات رياست جمهوري آمريكا و پيروزي سناتور باراك اوباما نامزد حزب دمكرات، بررسي مواضع ابراز شده توسط او و ديگر نامزدهاي حزب پيروز و نيز اظهارات شخصيت‌هاي جناح مغلوب از حزب جهموري خواه در جريان مبارزات انتخاباتي درباره موضوع ايران امري حايز اهميت مي‌باشد.

بخش اول اين گزارش، علاوه بر بررسي مواضع اوباما كه در جريان نطق‌هاي رقابت انتخاباتي اعلام شد، اظهارات ديگر نامزدهاي اين حزب را كه به تدريج از چرخه رقابت‌ها كنار رفتند، مرور مي‌كند و در بخش بعدي به بررسي مواضع ابراز شده توسط جهموري خواهان مي‌پردازد، به اين اميد كه گردآوري مواضع و اظهارات سياستمداران مطرح دمكرات و رقيبان آنها، نوري بر سياست خارجي آمريكا در برابر ايران پس از ورود دمكراتها به كاخ سفيد بتاباند.

‪ (۱‬باراك اوباما (رييس جمهوري) - سناتور اوباما نامزد نهايي دمكراتها براي انتخابات رياست جمهوري از گشايش گفتگوها با ايران حمايت كرده و همچنين خواستار نقش سازنده تر ايران در عراق شده است. به گفته وي، اميال هسته‌اي ايران تهديدي جدي عليه ايالات متحده، متحد آن اسراييل و امنيت بين‌المللي محسوب مي‌شود.

اوباما در ماه مارس ‪ ۲۰۰۷‬در سخنراني خود در كميته روابط عمومي آمريكا و اسراييل (ايپك) از تحريم‌هاي شديد عليه ايران براي توقف برنامه غني‌سازي اورانيوم حمايت كرد و گفت: اعتقاد ندارم كه استفاده از قدرت نظامي در برابر ايران را بايد منتفي دانست.

اما او يك ماه بعد در نطق انتخاباتي خود چنين گفت: به نظرم اشتباه فاحشي خواهد بود اگر جنگ با ايران را آغاز كنيم. اين تغيير موضع اوباما پس از انتشار گزارش دستگاههاي جاسوسي آمريكا پر رنگ تر شده به گونه‌اي كه در ‪۴‬ دسامبر ‪ ۲۰۰۷‬در ايالت آيووا رييس جمهوري آمريكا را به باد انتقاد گرفت و گفت، بوش در ارتباط با مساله ايران اجازه نمي‌دهد كه حقايق در مسير افكار مكتبي‌اش قرار گيرند.

نامزد دمكراتها همچنين هشدار داد كه رجز خواني بوش درباره تهديد به جنگ مطرح از ابتدا نبايد مطرح مي‌شد.

اوباما در نطق‌هاي مختلف خود از تعامل با ايران در چارچوب يك ديپلماسي قاطع، مستقيم و بدون پيش شرط سخن گفته به گونه‌اي كه در فوريه ‪ ۲۰۰۸‬اظهار داشت: براي ايالات متحده حايز اهميت است كه نه تنها با دوستان بلكه با دشمنانش (از جمله ايران) مذاكره كند. وي از ضرورت بررسي پيشنهاد عضويت ايران در سازمان تجارت جهاني به ازاي به كنار گذاشته شدن برنامه هسته اي نيز سخن گفته است.

با وجود آنكه اوباما در ماه مارس ‪ ۲۰۰۸‬از قطعنامه ضد ايراني شوراي امنيت عليه برنامه هسته‌اي كشورمان حمايت كرد، اين را هم گفت كه مصوبه مذكور از وجود حداقل اشتراك نظر ميان اعضاي اين شورا حكايت دارد زيرا چين و روسيه با تصويب تحريم‌هاي قاطع تر عليه ايران مخالفند.

‪ (۲‬جوزف بايدن (شريك انتخاباتي اوباما و معاون اول رييس جمهوري آمريكا) - به عنوان رييس كميته روابط خارجي مجلس سنا، بايدن يكي از افراد سرشناس در حمايت از ديپلماسي سرسختانه عليه ايران شناخته مي‌شود. در ژوييه ‪۲۰۰۸‬ ، سناتور بايدن از ضرورت تكرار مدل كره شمالي به صورت تعامل آمريكا با ايران ابتدا در چارچوب مذاكرات گروه موسوم به ‪ ۵+۱‬و نهايتا به صورت دوجانبه سخن گفت.

وي در كنار حمايت از اجراي تحريم‌هاي هماهنگ بين‌المللي عليه ايران، از ضرورت تكميل اين فشارها با تدوين ديدگاهي مفصل و مثبت براي روابط ايران و آمريكا در صورت عمل كردن تهران به خواسته‌هاي واشنگتن سخن مي‌گويد.

‪ (۳‬هيلاري كلينتون - اين شخصيت حزب دمكرات كه تنها رقيب اصلي اوباما تا پيش از كناره‌گيري از رقابت‌ها محسوب مي‌شد از سياستي حمايت كرده كه به گفته طرفدارانش توازن ميان تلاشهاي ديپلماتيك و مذاكرات قاطع را پيشنهاد مي كند. همسر رييس جمهوري سابق آمريكا همچنين گشايش سريع مسير ديپلماتيك را در كنار شعار كنار نگذاشتن هيچ يك از گزينه‌ها در قبال ايران مطرح كرده است.

وي در ميهماني شام گروه با نفوذ يهودي ايپك در فوريه ‪ ۲۰۰۷‬گفت: بايد از تمام ابزار در دسترس از جمله ديپلماتيك و اقتصادي به علاوه تهديد بكارگيري نيروي نظامي استفاده كنيم. هيلاري كلينتون در سپتامبر ‪ ۲۰۰۷‬از قطعنامه تروريستي ناميدن سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در مجلس سنا حمايت كرد و به اين دليل كه قطعنامه مذكور مي‌تواند بهانه‌اي به دست دولت جنگ افروز بوش براي حمله به ايران بدهد، مورد انتقاد قرار گرفت.

در اكتبر همان سال، خانم كلينتون كه تحت فشار اقدام قبلي خود در ارتباط با ايران قرار گرفته بود لايحه‌اي را به همراه چند دمكرات ديگر پيشنهاد داد كه اقدام نظامي كاخ سفيد عليه ايران پيش از كسب مجوز صريح از كنگره را ممنوع مي‌كند. اين لايحه تاكنون به راي‌گيري گذاشته نشده است. جنجالي ترين اظهار نظر خانم كلينتون پيش از خروج او از رقابتهاي انتخاباتي در ‪۷‬ ژوئن ‪ ،۲۰۰۸‬تهديد به نابودي كامل ايران در صورت تصميم ايران به حمله به اسراييل بود كه وي آن را در مصاحبه‌اي در ماه آوريل عنوان كرد.

‪ (۴‬كريستوفر داد - تفاوت عمده اين سناتور دمكرات با ديگر هم حزبي‌هاي خود در قبال ايران در اين بوده كه وي معتقد به ضروري نبودن تعامل دولت آمريكا با محمود احمدي نژاد رييس جمهوري ايران مي‌باشد و واژه توهين آميزي را نيز نسبت به وي به كار برده است.

داد در سال ‪ ۲۰۰۷‬گفته بود كه تحت شرايط اضطراري از اقدام نظامي عليه ايران بدون كسب مجوز از كنگره حمايت مي‌كند هر چند كه معتقد است رييس جمهوري آمريكا بايد پس از رفع اضطرار اقدام به كسب مجوز نمايد.

اين سناتور دمكرات يك سال پيش از كنار كشيدن از رقابتهاي رياست جمهوري در ‪ ۳‬ژانويه ‪ ،۲۰۰۸‬لايحه مبارزه با اشاعه هسته‌اي ايران را در مارس ‪ ۲۰۰۷‬با همكاري چند نفر از همكارانش پيشنهاد كرد. در صورت تصويب آن، تحريم‌هاي يك جانبه سخت تري عليه برنامه هسته‌اي ايران و حتي در زمينه منع گسترده صادرات ايران به آمريكا و محدوديت بيشتر صادرات آمريكا به ايران و نيز مصادره دارايي مسوولان ايراني به اجرا گذاشته خواهد شد.

جان ادواردز، مايك گراول، دنيس كوسينيچ و بيل ريچاردسن كه در سال ‪ ۲۰۰۸‬از رقابتهاي انتخابات رياست جهموري آمريكا كناره‌گيري كردند، ديگر افراد نسبتا سرشناس حزب دمكرات هستند كه مواضع كم و بيش مشابهي را در مقايسه با ديگر هم حزبي‌هاي خود در خصوص ايران بيان كرده اند.

در ميان اين افراد، ادواردز از امضاي پيمان عدم تجاوز با ايران و مذاكرات مستقيم در كنار گزينه اقدام نظامي حمايت كرده است. گراول در پايگاه اينترنتي خود با رويارويي نظامي شديدا مخالفت كرده و در نطق انتخاباتي در آوريل ‪ ۲۰۰۷‬سخنان رقيبانش را كه هيچ گزينه‌اي را در قبال ايران مطرود نمي‌دانند به منزله رمزي براي بكارگيري سلاح اتمي دانسته بود.

همچنين كوسينيچ با بيان اينكه دليلي براي جنگ با ايران وجود ندارد، از برقراري مجدد روابط ديپلماتيك ميان تهران و واشنگتن حمايت كرده بود و ريچاردسن نيز در ژوئن ‪ ،۲۰۰۷‬از مذاكرات غير مشروط همراه با تحريم‌هاي قاطع حمايت كرده بود.

او گفته است كه براي آغاز مذاكرات، آمريكا بايد به اشتباهاتش در حمايت از شاه و صدام در جنگ ايران و عراق و همچنين سكوت در قبال بكارگيري سلاح شيميايي توسط رژيم عراق اعتراف كند و حق مشروع ايران براي دستيابي به انرژي هسته‌اي صلح آميز را به رسميت شناخته و در عين حال تاكيد كند كه به ايران هرگز اجازه دستيابي به سلاح هسته‌اي داده نخواهد شد.

در مقايسه كلي با اين سخنان، جمهوري خواهان و نامزد نهايي آنان سناتور جان مك كين مواضع تندتر و حتي جنجالي در قبال ايران داشتند.

مك كين ايران را كشور اصلي حامي تروريسم ناميد و مكررا گفت كه سلاح هسته اي در دست ايران تهديدي غير قابل قبول عليه ثبات منطقه و جهان مي‌باشد.

وي در فوريه ‪ ۲۰۰۸‬در همايش اقدام سياسي محافظه كاران گفت: دولت آمريكا اين پيام را به ايران مي‌دهد كه به دولتي كه قصد نابودي كشور اسراييل را به عنوان عزيزترين علاقه خود دارد و مصمم به عداوت پايان ناپذير با آمريكاست، اجازه دستيابي به سلاح براي پيشبرد آرزوهاي بدخيمانه‌اش را نخواهد داد.

در آوريل ‪ ۲۰۰۷‬پخش تصاوير تلويزيوني از مك كين در يك برنامه انتخاباتي كه به شوخي شعري را با مضمون بمباران ايران مي‌خواند، انتقادات گسترده اي را متوجه او ساخت و پس از آن مضمون اصلي اظهارات نامزد جمهوري خواهان اين بوده كه بكارگيري قوه نظامي عليه ايران بايد آخرين گزينه باشد و اين گزينه را نبايد از نظر دور داشت.

مك كين مي‌گويد كه آمريكا نبايد مذاكره مستقيم با رييس جمهوري ايران داشته باشد زيرا به گفته وي چنين ملاقاتي باعث افزايش وجهه دشمن اصلي آمريكا شده، باعث تقويت عزم دستيابي ايران به سلاح هسته‌اي گرديده و موفقيت ايران در امتياز گرفتن از آمريكا به عنوان قوي‌ترين كشور دنيا را به همراه خواهد داشت.

وي در ژوئن ‪ ۲۰۰۷‬در اجلاس ايپك گفت كه از مبارزه جهاني عليه ايران حمايت مي كند زيرا چنين اقدامي باعث كاهش هر چه بيشتر جايگاه مردمي نخبگان راديكال در ايران خواهد شد.

سناتور سام براون بك نيز مخالفت خود را با برقراري ارتباط ديپلماتيك ميان ايران و آمريكا ابراز داشته و ارايه‌كننده اصلي لايحه حقوق بشر در ايران در سال ‪ ۲۰۰۶‬مي‌باشد كه تا كنون به تصويب نرسيده است. وي در مارس ‪ ۲۰۰۷‬به كمك سناتور دمكرات داد، لايحه مبارزه با اشاعه هسته‌اي ايران را ارايه كرد. براون بك كه در ‪ ۱۹‬اكتبر ‪ ۲۰۰۷‬از دور رقابت انتخاباتي كنار رفت مي گويد كه از افزايش بودجه گروههاي مستقل حقوق بشري در ايران و نيز تغيير رژيم از درون حمايت مي‌كند.

جيمز گيلمور با حفظ موضع حمايت از تحريم‌هاي جدي اجباري عليه ايران گفته كه احتمال اقدام نظامي را نيز رد نمي‌كند. گيلمور همچنين گفته كه معتقد است حمله به ايران شايد به زودي به يك ضرورت تبديل شود. وي در ماه مي ‪ ۲۰۰۷‬در يك نطق رقابت انتخاباتي گفت: مردم آمريكا بايد در يك مقطع زماني به اين نتيجه‌گيري واقعي جدي برسند كه بايد در هنگامي كه مجبور شويم، تصميم دشوار حمله (به ايران) را بگيريم. اين نامزد انتخاباتي در ژوييه ‪ ۲۰۰۷‬از رقابتها كنار رفت.

رودلف جولياني از اقدام ديپلماتيك در مقابل ايران همزمان با اقدام نظامي در صورت اجبار حمايت كرده و گفته كه اگر چه حمله نظامي مي‌تواند بسيار خطرناك باشد، اما وجود سلاح هسته‌اي در دستان احمدي نژاد كه او را فردي غير منطقي ناميده، مي‌تواند داراي خطر بيشتري باشد.

نورد هودپورتز از مشاوران ارشد سياست خارجي جولياني كه از چهره‌هاي سرشناس نو محافظه كاران آمريكا محسوب مي‌شود به صورت صريح از بمباران ايران در حملات پيش دستانه به منظور نابودي امكان دستيابي به سلاح هسته اي حمايت كرده است. اما هودپورتز به مجله نيويوركر گفته كه به جولياني توصيه كرده بود براي جلوگيري از تخريب مبارزات انتخاباتي‌اش از اعلام موضع در اين خصوص خودداري كند.

مايك هاكابي نيز گفته كه از مذاكرات ديپلماتيك با ايران حمايت مي‌كند اما گزينه اقدام نظامي را رد نمي‌كند. او در مقاله‌اي كه در ژانويه ‪ ۲۰۰۸‬در مجله فارين افرز منتشر شد، نوشت: اسامه بن لادن از جنگ ميان ايالات متحده و
چهارشنبه 15 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]