واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: او همواره غصهدار اهل بيت بود خبرگزاري فارس: هادي مرادپيري از همرزمان شهيد رضا مسجدي در متني كه آن را در اختيار خبرگزاري فارس قرار داده است از فضايل اخلاقي وي ميگويد. به گزارش خبرگزاري فارس، هادي مرادپيري از همرزمان شهيد رضا مسجدي در متني كه آن را در اختيار خبرگزاري فارس قرار داده است درباره وي چنين مينويسد: به نام حرمت خون شهيدي كه قلم از ستايش و وصفش توان حركت بر روي كاغذي كه خصوصيات او را در آن نميگنجد ندارد. جانباز شهيد سردار حاج رضا مسجدي به راحتي بر دلها و ذهنها غلبه نكرد كه به سادگي از يادها برود، حاج رضا مسجدي فردي صبور، كوشا، بيادعا، با بصيرت، فداكار، خادم صديق مردم، مقيد و دوستدار و غصهدار ظلمي كه بر اهل بيت متحمل شدند بود. به نقل از همسر شهيد بزرگوار در در محرم 1389 كه در همين ماه به شهادت رسيدند به علت آنكه شهيد در بستر بيماري بودند و شهيد طبق رسم همه ساله كه خانه خود را به احترام حرمت خون شهيدان كربلا سياه پوش مينمود، چون قدرت تكلم خود را از دست داده بودند با ايما و اشاره همسر خود را متوجه كردند كه چرا خانه را براي استقبال از محرم مهيا نكردند. همسرشان اين خواسته شهيد را عملي كردند و شهيد با ديدن خانه سياهپوش اشك از چشمانش جاري شد. وي در ادامه اين يادداشت مينويسد: ايشان همچنين برادر شهيدبزرگوار سعيد مسجدي و برادر جانباز فداكار اسلام ابوالفضل مسجدي هم بودند. شهيد فقط دوستدار اهل بيت نبود بلكه مردمي هم بود و با مردم زيست و با مردم تا آخرين لحظات عمر زندگي جاودانه داشت كمكهايي كه به مردم فقير ميرساند را كسي متوجه نشد تا پس از شهادت به راز پي بردند كه شهيد سرپرستي چند خانوار را برعهده داشتند. شهيد در برپايي نماز صبح به جماعت در نوع خود الگويي خاص براي عصر ما بود. آري هنوز هم مرداني از رنگ را ميتوان يافت ولي افسوس كه چشمان ما توان ديدن آنان را ندارد ثمره زندگي مشترك ايشان با همسر مكرمشان دو فرزند پسر و يك دختر بود آقا ميثم از فرزندان شهيد، كه در حادثه مسجد ارك دچار مجروحيت شديد شدند كه به شكر خدا از آن حادثه تلخ جان سالم به در بردند. مادر شهيد ميفرمايد با حداقل شرايط زندگي كه در اختيار داشتم نگذاشتم لقمه مشكوكي را فرزندانم استفاده كنند از نشانههاي بارز ديگر شهيد لبخند و تبسمي بود كه از لبان مباركشان رخت بر نميبست شايد اين كار نتيجه ورزش صبحگاهي مداوم شهيد كه همواره او را بشاش نشان ميداد. به نقل از خود شهيد در طول 30 ساخت خدمت صادقانه حتي براي يكبار هم از بيتالمال استفاده شخصي نكردند. شهيد بعد از بازنشستگي به كارهاي سختي روي آوردند بدون آنكه كسي متوجه شود و اين كار را فقط براي به دست آوردن لقمه حلال انجام ميداد. اما شهيد به فعاليتهاي اجتماعي و سياسي هم مشغول بودند كه شامل دو دوره ميشود: دوران قبل از انقلاب و دوران بعد از انقلاب. شهيد در دوران قبل از انقلاب براي پيروزي جمهوري اسلامي از هيچ كاري دريغ نميكردند. ايشان رهبري گروهي در منطقه ميدان خراسان براي مبارزه عليه رژيم ستمشاهي بر عهده داشتند و در ابتداي انقلاب با تشكيل كميتههاي محلي دفاع از انقلاب را سرلوحه كار خود قرار دادند و با شكلگيري سپاه وارد اين تشكل انقلابي شدند و از همان ابتدا دست از مبارزه بر نداشتند و با حضور در مناطق غرب با گروهك هاي معاند نظام به مبارزه پرداختند ولي جوش و خروش شهيد به او اجازه نميداد تنها در بعد مبارزات نظامي فعاليت كند ايشان وظيفه خود ديدند كه كشور به آموزش نياز دارد به همين سبب تمام توان خود را عزم اين كار كردند. وي اولين بار در سال 1359 در شكلگيري آموزش فرماندهي در سپاه با مسئوليت سردار طوسي و جمعي از همراهان كه نقش به سزايي ايفا نمودند داشتند. (از جمله دانشجويان شهيد ميتوان به شهيد حاج همت، شهيد كاوه و شهيد تجلايي اشاره كرد) تا اينكه دوره آموزش فرماندهي در سال 62 شكل كامل خود را پيدا كرد. شهيد بزرگوار فعاليتهاي خود را در زمينه آموزش ادامه دادند تا در سال 64 ـ 63 نقش اساسي در شكلگيري دانشكده فرماندهي و ستاد دافوس ( آموزش جمع زيادي از فرماندهان و مديران ستادي سپاه) انجام دادند. مرادپيري در ادامه اين دلنوشت آورده است: دغدغههاي شهيد براي انقلاب آنقدر زياد بود كه در هشت سال دفاع مقدس حضور پررنگي داشتند و با ايثار و از خودگذشتگي كه مثال خاص و عام بود در تاريخ نيمه شعبان 57 به جانبازي مفتخر شدند. ميتوان گفت نتيجه اين مجاهدت و ايثارگر كسي جز پدر اين خانواده نبود كه سرلوحه فرزندان خويش بود چرا كه بارها و بارها در جبهه حضور پيدا كردند و وظيفه شرعي و ملي هر فرد را به فرزندان خود گوشزد كردند. از هر چه بگذريم در پايان بايد به پيروي مطلق ايشان از حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبري (مدظله) و در يك جمله مطيع ولايت فقيه بودند را خاطر نشان كرد. از آخرين مبارزات شهيد ميتوان فتنه 88 و عواقب پس از انتخابات را ذكر كرد كه در اين حوادث شهيد به همراه دو فرزند گرامي شان مورد تهاجم قرار گرفتند. سرانجام شهيد با شوقي كه به شهادت داشتند صبحگاه 28 محرم 1432 مطابق با 13 / 10 / 1389 ما را تنها گذاشتند و به دوستان شهيد خود پيوستند. انتهاي پيام/و/14
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 279]