واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: موهاي زايد يا ناخواسته، يکي از مشکلات شايع زيبايي در هر دو جنس زن و مرد است. البته پر مويي در زن و مرد دو مفهوم متفاوت دارد. در مردان رويش ريش و سبيل امري طبيعي و مطلوب است، در حالي که در خانم ها رشد موي صورت و بدن يک امر ناخواسته و بسيار رنج آور و باعث به وجود آوردن مسايل روحي و اجتماعي براي دختران در سن بلوغ مي شود. با توجه به شيوع پُرمويي در خانم هاي ايراني، مراجعات روزمره زيادي به پزشکان متخصص صورت مي گيرد. از بدو تولد، به طور کلي سه نوع مو بر روي بدن انسان وجود دارد که شامل انواع زير است: 1- موي کرکي يا لانوگو: که به صورت کرک روي جنين در شکم مادر وجود دارد و پس از تولد مي ريزد. 2- موهاي نازک يا ويلوس: که از هنگام تولد تا بلوغ تقريبا اکثر نقاط بدن را مي پوشاند. اين موها بسيار نازک و کمرنگ هستند و رشدي ندارند، به طوري که ديده نمي شوند. مثلا صورت خانم ها به اندازه موي سرشان پياز مو دارد، ولي ديده نمي شود و اين پياز مو در تمام قسمت هاي بدن، به جز کف دست و پا ديده مي شود. 3- موهاي ترمينال يا نهايي: که در زمان بلوغ در اثر تبديل موهاي نازک به موهاي ضخيم و پر رنگ ايجاد مي شوند. چنانچه در خانم ها ميزان آندروژن (هورمون مردانه) بيش از حد باشد، يا حساسيت بيش از حد گيرنده هاي آندروژني موجود باشد، ممکن است رشد موهاي ترمينال در قسمت هايي از بدن زنان ديده شود که معمولا در مردان بالغ ديده مي شود؛ مثل چانه، بالاي لب، گردن، سينه و يا موهاي کلفت بدن که به آن بيماري هيرسوتيسم مي گويند. مراحل رشد مو رشد مو داراي سه مرحله زندگي است که شامل: - مرحله ي رشد يا آناژن (ANAGEN) که بستگي به وضعيت فوليکول، جريان خون و مقدار هورمون در دسترس دارد. - مرحله ي ريزش سريع يا کاتاژن(CATAGEN) - مرحله ي نهفته مو يا تلوژن(TELOGEN) يا فاز استراحت، است. (در تصوير بالا اين مراحل نشان داده شده است. روي آن کليک کنيد.) در نقاط مختلف بدن اين مراحل متفاوت است، مثلا در ساعد فاز استراحت بيشتر و در موهاي سر فاز رشد بيشتر است. از جنبه ديگر موها به دو دسته کلي تقسيم مي شوند: الف) موهاي معمولي که هورمون ها اثر زيادي روي آنها ندارند، مثل موهاي ابرو، پلک و موهاي زير لب. ب) موهاي جنسي که به هورمون هاي جنسي پاسخ شديد مي دهند و بيشتر در صورت، گردن، پايين شکم، فقسه سينه، سينه ها و ناحيه شرمگاهي هستند. اگر هورمون مردانه در بدن زنان زياد شود، موهاي سر آنها ريزش مي کند، ولي موهاي جنسي بيشتر رشد مي کند و ضخيم و پررنگ تر مي شود و پُرمويي شديد ايجاد مي کند. بنابراين اگر خانم ها دچار پرمويي در نقاط ديگر بدن هستند، بايد قبل از درمان، علت پُرمويي توسط پزشک متخصص تشخيص داده شود. اگر همراه موهاي زائد، علايم ديگري مثل ريزش موي سر، آکنه يا جوش و غرور جواني، اختلالات قاعدگي ، چاقي ، فشار خون بالا، بيماري قند، کلفت شدن صدا و نازايي وجود داشت، بسيار مهم و قابل بررسي است. در اين بيماران بايستي آزمايشات مربوط به تخمدان ها، غدد فوق کليوي، تيروئيد ، آزمايشات قند و انسولين صورت گيرد و اگر آزمايشات در محدوده ي طبيعي بود، ممکن است بيمار مبتلا به هيرسوتيسم ايديوپاتيک يا ناشناخته باشد که گيرنده هاي هورموني در اين افراد حساسيت بيشتري به آنزيم 5- آلفاردوکتاز دارند. مصرف بعضي داروها از قبيل داروهاي ضد صرع ، کورتون، ACTH، آنابوليک ها، دانازول و سيکلوسپورين ممکن است باعث افزايش موهاي زائد بدن شود. پرمويي صورت پس از يائسگي ، مخصوصاً در زنان نژاد مديترانه اي نسبتا شايع است. به علت نارسا شدن تخمدان ها در توليد هورمون زنانه و افزايش هورمون مردانه در اين افراد، موهاي کرکي صورت در نقاط لب فوقاني، چانه و اطراف صورت تيره تر، ضخيم تر و زبرتر مي شوند. دکتر محمد علي نيلفروش زاده- متخصص پوست، مو و زيبايي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 789]