واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: نگهبان شما از گناهان تقوا است خبرگزاري فارس: امام علي (ع): «بدانيد كه پايه و اساس كار شما دين است و نگهبان شما [از گناهان] تقوا است» حسين محمدي فام در يادداشت اختصاصي خود كه در اختيار خبرگزاري فارس قرار داده است، در شرح دعاي روز سيزدهم ماه مبارك رمضان مينويسد:آنچه مسلم است منظور از آلودگيها و نجاسات در اين دعا، آلودگي و پليديهاي روح است،زيرا آلودگي جسم با استحمام از بين ميرود،اما اين آلودگي و كثيفي جان و روح است كه علاوه بر تلاش فراوان،تقوي و تزكيه به عنايت الهي و نظر او نياز دارد. اما دعاي امروز «َاللّهُمَّ طَهِّرْني فيهِ مِنَ الدَّنسِ وَ الْأقْذارِ، وَ صَبِّرْني فيهِ عَلي كائِناتِ الْأَقدارِ، وَ وَفِّقْني فيهِ لِلتُّقى وَ صُحْبَةِ الْأبرارِ بِعَوْنِكَ ياقُرَّةَ عَيْن الْمَساكينِ :خدايا! پاكيزه ام كن در اين روز،از چرك و كثافت و شيكبائيم ده در آن به آنچه مقدر است شدنيها و توفيقم ده در آن براي تقوي و همنشيني با نيكان،به ياريت اي روشني چشم مستمندان». *تقوا پاك كننده آلودگيها مسلما آلودگي و نجاست روح هم،به واسطه انجام "گناه " به وجود ميآيد. اميرالمؤمنين علي (ع) ميفرمايد: «در انجام طاعات،خود را به شكيبايي واداريد و جانهايتان را از پليديِ گناهان دور كنيد،تا حلاوت ايمان را بچشيد». همين امام همام در حديثي ديگر راه پاك كردن اين آلودگيها را مطرح ميكند؛ايشان ميفرمايند: «همانا تقواي خدا داروي بيماريهاي قلبهاي شما و... پاك كننده آلودگيهاي جانهاي شما و جلا دهنده تاريكي چشمهاي شما است». [نهجالبلاغه، خطبه 198] در برخي روايات اين چركهاي روحي را به شهوت راني نسبت دادهاند. باز اميرالمؤمنين علي(ع)است كه فرمود: «جانهاي خود را از چرك شهوات،پاك كنيد تا به درجات بلند دست يابيد». [ميزان الحكم، حديث 17087] از خداوند متعال مسئلت ميكنيم كه براي ما اراده كند كه پليديهاي روحي ما از بين برود؛همان طور كه اراده فرمود پليدي را از اهل بيت(ع)دور كند و آنها را پاك نمايد: «اِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عنكُم الْرِجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِرُكُمْ تَطْهيراً: همانا خداوند ميخواهد كه از شما اهل بيت هر پليدي را بزدايد و شما را چنان كه بايد و شايد پاكيزه بدارد». [سوره مباركه احزاب، آيه 33] از خداوند ميخواهيم به آبروي محمد و آل محمد (ص)پليديهاي جان ما را نيز پاك كند. *رضايت به قضا و قدر خداوند موجب رفع بسياري از غصهها ما دعا كرده، برخي حوائج را از خداوند طلب ميكنيم،اما بايد در عين حال به مصلحت او و مقتدراتي كه او براي عالم هستي و امور ما رقم ميزند راضي باشيم. در دعاي عرفه امام حسين (ع) ميخوانيم: «... وَ خِزلي في قَضائِكَ و بارِكَ لي في قَدَرِكَ حَتَّي لا اُحِبُّ تَعْجيلَ ما اَخَّرْتَ وَ لا تأخيِرَ مَا عَجَّلْتَ ...» يعني «خدايا در قضاي خود برايم خير مقدر كن و در قدر (مقدرات) خويش برايم بركت قرار بده،تا آنجا كه عجله در آن چه تو،به تأخير انداختهاي دوست نداشته باشم و آن چه را تو پيش انداختهاي، تأخيرش را دوست نداشته باشم». [مفاتيح الجنان، دعاي روز عرفه امام حسين (ع)] صبر و رضا به مقدرات خداوندي از مقامات بلند عرفاني است،كه نيل به آن به سادگي امكانپذير نيست. كسي چون امام حسين (ع) بايد،بتواند پس از آن همه ستم كه كشيده و ظلم كه ديده، در لحظات پاياني عمر خويش فرياد سر دهد كه «صَبْراًعَلي قَضائِكُ: خدايا به تقدير تو راضيام!»ما نيز بايد در اين مسير حركت كنيم. رسول مكرم اسلام (ص)فرمودند: «از برترين كارهاي نيك،نزد خداوند خوشخويي و فروتني و... وخرسندي به قضا است». [ميزان الحكم، ج 3، ص 116؟؟؟] رضايت به قضا و قدر خداوند موجب رفع بسياري از غصههاي ما ميشود. امام صادق(ع) فرمودند: «اگر همه چيز به قضا و قدر است، [كه هست]، پس اندوه خوردن چرا؟! [امالي صدوق، ص 56] براي رسيدن به اين مقام هم توسط اميرالمؤمنين (ع)بيان شده است: «چگونه به قضا خشنود شود كسي كه يقين راستين ندارد؟!» [غررالحكم، حديث 6993] * توفيق تقوي و همنشيني با نيكان هر كدام از اين دو خواسته، يعني تقوي و همنشيني با خوبان آن قدر مهم است كه شرح آنها ساعتها وقت گرفته و صفحات زيادي را ميطلبد،ما فقط براي نمونه به چند حديث كوتاه در باب «تقوي» و «همنشيني خوبان» ميپردازيم: * تقوي در روايات امام علي (ع): بهترين برادران تو آن است كه،تو را به هدايت رهنمون سازد و به تقواو پرهيزكاريت برساند». [ميزان الحكم، حديث 284] امام علي(ع): «دنيا بسي فريبنده است و... در هيچ يك از توشههاي آن خير و خبري نيست مگر در توشه تقوا». [ميزان الحكم، حديث 6101] امام علي (ع): «بدانيد كه پايه و اساس كار شما دين است و نگهبان شما [از گناهان] تقوا است». [شرح نهجالبلاغه، ج 20، ص 153] امام علي (ع): «بر تقوا و راستي مواظبت كن كه دين،در اين دو جمع است». [ميزان الحكم، حديث 6430] امام علي (ع): «اين نفس خود را با تقوا رياضت ميدهم تا در روز هراس بزرگ (قيامت) درامان باشد و در لبه لغزش گاهها پابرجا بماند». [ميزان الحكم، 7730] * همنشيني با نيكان درمكتب علوي امام علي(ع): «با فرزانگان همنشيني كن تا خردت كمال يابد و ناداني از تو رخت بربندد». [ميزان الحكم، حديث 2567] امام علي(ع): «رأس دين، همنشيني با پرهيزكاران است». [ميزان الحكم، حديث 6422] امام علي (ع): «هيچ چيز به اندازه همنشيني با نيكان،آدمي را به خوبي فرانمي خواند و از بدي دور نميكند». [ميزان الحكم، حديث 10297] امام علي (ع): «همنشيني با ارباب فضايل،دلها را زنده ميكند». [غررالحكم، حديث 9769] /انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 253]