تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834595684
معماري امروزي، مردمان امروز
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: معماري امروزي، مردمان امروز جام جم آنلاين: ما مردمي هستيم كه يك درصد از جمعيت كرهخاكي را تشكيل ميدهيم و 9 درصد سهم مصرف انرژي سالانه را داريم. از رفيقي در مورد آينده‌اش پرسيدند كه چه آرزويي داري؟ گفت: دوست دارم دكتر شم، از اتاق عمل كه ميآم بيرون ژست بگيرم، بگم متاسفم! علم بهتر است يا ثروت؟ سنت برتر است يا تجدد؟ ياد شيخ بهايي به‌خير كه اگر امروزه مي‌زيست، كشكولش به صور ديگري همان حقايق را به‌سادگي براي ما عرضه مي‌كرد. ايشان با احاطه به معارف عصر خود: فقه، تفسير، اصول، هندسه، رياضيات، فلسفه، ادبيات و علوم غريبه.... و شناخت از دنياي پيرامون بواسطه زحمت و تحصيل مستمر و البته تهذيب نفس و كرامات حاصل، فصل روشني رقم زدند و يادگاري‌هاي ارزشمندي برجا گذاشتند. امروزه روز معمار در ايران به نام ايشان مزين است، در حالي‌كه اصالت ايشان به بعلبك مي‌رسد و حتي زبان پارسي را پس از مهاجرت فراگرفته‌اند و 30 سال از عمر خود را به سفر گذرانده‌اند. مي‌دانيم كه آثار بنام او همگي توسط او طراحي يا اجرا نشده‌اند، بلكه تحت تاثير انديشه‌ها و يا همفكري و حمايت او، تدبير ، مديريت و هدايت شده‌اند. در اين ميانه نقشي كه شيخ به‌عنوان يك معلم براي تربيت متخصصاني كه لزوما نابغه نبودند و ميدان دادن به آنها براي پي‌ريزي شالوده جديد، ستودني است. اينكه او را نابغه قلمداد كنيم و هوشمندي و سختكوشي او را تحليل نكنيم و اينكه از موهبت‌هايي كه با شناخت عميق‌تر راه او برايمان راهگشاست، بهره نگيريم؛ جفا است و اينكه بخواهيم با تقليد مسير او شيخ‌بهايي‌هاي ديگري را براي فردا تربيت كنيم غيرممكن است. حتي شاگردان مستقيم او هم ادامه راه را طي‌كرده‌اند و بر دوش استاد ايستاده‌اند، آن هم نه همه‌جانبه و نه در همه زمينه‌هاي تحت اشراف او. ما مي‌خواهيم شاگردان شايسته‌اي باشيم براي او در جهت خلق مدام و مي‌خواهيم به شكوفايي و توسعه‌اي ماندگار دست يابيم. اما چگونه؟ با وجود زحمات و دستاوردهاي ارزشمند معاصر، امروزه اتفاق نظر داريم كه در زمينه تامين فضاي مناسب انساني با كاستي‌هاي جدي مواجهيم. مي‌دانيم كه نتوانسته‌ايم خود را در طول زمان با نيازها سازگار كنيم. هنوز سوال‌هايي كلي از قبيل جملات آغازين اين متن دغدغه هستند. مگر دانش خود ثروت نيست؟ در واقع آنچه كه ما را مي‌رنجاند عدم شناخت خود و مسائل خود است.... كاهلي، تعصبات و غرور نا‌آگاهانه منجر به گونه‌هاي متفاوت افراط و تفريط شده‌اند. تناقضات فراوان كه مي‌توانند محرك‌هايي براي شكوفايي باشند موجب عدم توفيق ما براي بهره بردن از ميراثمان گشته‌اند. امروز پديدآورندگان فضا در كشور را جمعيتي گونه‌گون تشكيل مي‌دهد. با جدي شدن سرپناه و سپس تجملات زندگي و سودي كه از اين مسير حاصل مي‌آيد، گروه‌هايي متنوع وارد كارزار شده‌اند، تاجران، مديران، پزشكان، مهندسان، صنعتگران، نهادهاي دولتي و كارگران و كسبه و روستاييان... همگي به‌طور جدي تاثير‌گذارند. سيماي شهرهاي امروزي برآيند اين رفتار است. به عبارتي محيط مصنوع كنوني حاصل تلاش و رفاقت و رقابت دسته‌جمعي ما در جهت دستيابي به محيط بهتر و امكانات و آسايش بيشتر است و در نهايت آرامش عميق‌تر. با خود روراست باشيم كه در اين مقصود موفق هستيم يا خير؟ اگر منصف باشيم علي‌رغم بهره‌مندي ازمنابع در سده اخير درصد كمي از فضاهاي امروزي مطلوب هستند و همچنان به فرار به مكان‌هاي جديد مجازي و حقيقي داخلي و خارجي، عمومي و خصوصي مي‌انديشيم. به قول سيد محمد بهشتي شيرازي، انگار آن جاهايي كه دست ما از آنها كوتاه بوده يا امكان دخل و تصرف در آنها فراهم نبوده است هنوز مطلوب‌ترند. اشكال از كجاست؟ آيا در تربيت نيروي متخصص ناتوان هستيم؟ يا در بهره‌مندي از امكانات؟ ما كه به لطف منابع طبيعي و جمعيت مستعد ثروتمنديم و امكان استفاده از توانمندي‌هاي روز، حتي در زمينه نيروي انساني را دارا هستيم. مشكل خواستن ماست يا توانستن ما؟ در اين ميانه تصميم‌سازان و تصميم‌گيران و طراحان و مهندسان و مديران ذيربط چه مي‌كنند؟ نكند خداي نكرده فرهنگ فوتبال به معماري سرايت كند و زمان از دست برود. مگر نه اين است كه هر آنچه ساخته شود با مهر و امضا و مجوز و نظارتي‌است. پس چرا مي‌سازيم و از آن فرار مي‌كنيم؟ مثلا فضاهاي كوچه باغي شمال تهران را به‌دليل آزاردهندگي تهران تغيير ميدهيم و به شكل امروزي آن راضي نمي‌شويم. به گيلان و مازندران پناه مي‌بريم و براي سهولت مسيرها را پهن و هموار مي‌كنيم... تا دمي در طبيعت سبز بياساييم. نتيجه اينكه ترافيك جاده شمال به ترافيك خياباني غيراستاندارد تبديل مي‌شود. چه‌بسا محيط زندگي و آسايش. انگار در مسابقه‌اي بدون بازگشت از هم پيشي مي‌گيريم، غافل از آينده. آيا فرم عملكرد و دوام ساختمان‌هايي كه در آنها به سر مي‌بريم ماندگارند؟ تركيب دو پديده تهرانيزم و دوبي‌ييزم در حال گسترش در سرزمين ما هستند. انگار نه انگار كه كشور ما چهار فصل است و تنوع قومي و فرهنگي، رنگارنگي ساخته‌هايمان در زمينه‌هاي متفاوت، خبر از سازگاري با محيط و زمانه و هوشمندي استفاده از منابع مي‌دهد. نگاهي به دستبافته‌ها و زيراندازها بكنيم. چه چيزي عوض شده‌است؟ اگر محيط و معماري نشاني از خود ماست، ما عوض شده‌ايم. فضاها مي‌گويند ما عوض شده‌ايم و از آنچه بوده‌ايم فاصله گرفته‌ايم. اين موضوع لزوما نه مثبت است نه منفي. مهمتر اين است كه حالمان چه‌طور است. به‌روز‌شدن كه خوب است، اما چرا به‌سرعت و در اين قرن آخر؟ علت در چيست؟ نفت؟جهاني شدن؟... اگر مثل نوشتار حاضر هزاران بار با كلي‌گويي سخني از لزوم حفظ ارزش‌هاي پايدار گذشته و همگاني با دنيا در دهكده جهاني بكنيم، كار تازه‌اي نكرده‌ايم. مرحله شناخت تعمق و اشراف و هضم منجر به ارائه نوآوري‌هاي بدون شتابزدگي و هيجان و آگاهانه با توجه به كليات و جزئيات تواما اتفاق مي‌افتد. دوره شكوفايي عصر شيخ‌بهايي را فراموش نكنيم. فضاهاي ارزشمندي و آثار معماران اقليتي كه در دوره معاصر ساخته مي‌شوند مويد سلامت، صداقت و پايداري و پشتكار و فداكاري ايشان است. لذت و تلاش براي دانستن، تفكر و ايجاد هميشه جزو ارزش‌هاي اخلاقي ما برشمرده مي‌شدند، اما اين توانايي عمل به دلايلي از ما سلب شده است. مگر براي فرهنگ آمد و شد و امكانات آن هزينه نمي‌كنيم. گواهينامه‌هاي مورد نياز را تامين نمي‌كنيم، اما نتيجه فرهنگ ننوشته ترافيك است كه از آن شكوه مي‌كنيم. در بيشتر فضاها به اين روش عمل كرده‌ايم، عدم رعايت حرمت و حريم‌ها در عبور و مرور جمعي ما موجب مرزبندي ما نه در تعامل كه در تقابل با يكديگر و محيط شده است و توجه افراطي به آسفالت كردن غيرمناسب و گاهي غيرضروري براي آبادسازي از اين دست است. بگرديم نشاني از باغچه‌ها و جويهاي محله‌مان بگيريم كه با تغيير شتابزده جاي حسرت گذاشته‌اند. نتيجه جمعي است. چه‌چيزي را خراب مي‌كنيم و آيا به‌جايش هميشه برتر و ماندگارتر مي‌سازيم؟ كلنگي شدن ساختمان‌هاي 20 ساله را ببينيم و عبرت بگيريم. و البته به تجربه‌هاي ارزشمند خود و ديگران در اطرافمان توجه كنيم. اگر به خودمان فرصت بدهيم كه خودمان را باز بشناسيم و به اندازه‌هاي متريك و غيرمتريك و به تناسبات و مقياس‌هايمان توجه كنيم زندگي بهتري مي‌سازيم. مگر همين واژه هندسه و مهندس از اندازه نمي‌آيد. در دهكده جهاني هركس متاعي را عرضه مي‌كند. پيتزا و شلوار جين به همين منوال جهاني شده‌اند. در دنيايي كه دستيابي به اطلاعات، به ظاهر هر روزه آسان‌تر مي‌شود، شاهد گونه‌گوني و فراواني محصولات هستيم. اما انگار به توليد و مصرف آثار و پيرو، بيشتر اقبال داريم تا پيشرو و نوگرا. مدهاي جديد پوشاك، محصولات خانگي، مبلمان و ابنيه ما گوياي اين انفعال هستند. در انتخاب رشته كنكور، رشته‌هاي پزشكي و مهندسي، وكالت و تجارت را بر چه اساسي اولويت مي‌بنديم؟ وقتي اشتياقمان به معلمي از حد شعار جلوتر نمي‌رود، نتيجه صرفا به توسعه كمي و اسمي فضاهاي آموزشي مي‌انجامد و سهم ما از توليد علم و هنر و فرآورده‌هاي آن كمتر و در ادامه از دست دادن خودباوري و عزت جمعي براي گريز از اين نوع شرمساري ناگزير از مباهات به گذشته فاخر و مفاخر گذشته‌مان، آن هم در حد تيتر مي‌شويم. با توجه به بي‌مرزي علوم و همزمان تخصصي شدن رشته‌ها اين روزها براي درمان معماري‌مان به معماران طبيب ومعماران معلم و معلمين معماري از جنس شيخ بهايي‌ها نياز داريم. به نقل از دفتر اول كشكول شيخ سخن را به پايان مي‌برم: «تني از ابدال گفته است كه: در بلاد غرب، گذرم به پزشكي افتاد كه بيماراني نزد او بودند و براي آنان شيوه درمانشان مي‌گفت پس پيش رفتم و گفتم: خدا بر تو ببخشايد، بيماري مرا درمان كن! ساعتي در چهره من نگريست و گفت: ريشه‌هاي فقر و برگ صبر و هليله فروتني را بگير و در ظرف يقين جمع كن و آب خوف بر آن بريز. و آتش اندوه زير آن بيفروز. سپس در صافي مراقبه بپالاي و در جام خرسندي ريز و با شراب توكل بياميز و با دست صدق آن را بخور و با كاسه استغفار بياشام و سپس با آب پرهيزگاري دهان خود را شستشو ده و از حرص بپرهيز! پس اميد كه روزگار تو را شفا دهد.» درباره مجيد كريمي مجيد كريمي در تهران به دنيا آمده است. او دانش‌آموخته سازمان استعداد‌هاي درخشان است و با وجود فارغ‌التحصيل شدن در مقطع كارشناسي‌ارشد معماري شاگردي و تمرين خارج از سيستم روزمره دانشگاهي نزد مربيان و معلمان خود را در شكل‌گيري هويت حرف‌هاي خود موثر مي‌داند. او دوره‌هاي ميان رشته‌اي متنوعي را در داخل و خارج از ايران گذرانده است و عمدتا در طراحي پژوهش و مديريت مربوط به هنر و معماري فعال بوده است. كريمي همچنين سابقه تدريس و سخنراني و شركت در نمايشگاه‌هاي هنر‌هاي تصويري را داراست. از جمله پروژه‌هاي معماري داخلي يا محيطي كه او در آنها نقش داشته است مي‌توان به فضاهايي از فرودگاه‌هاي امام خميني (ره)و مهرآباد تهران، بم، انجمن قلم ايران، احيا باغ ايراني، فضاهايي مسكوني و اداري در تهران و يك پروژه فشرده موفق در شرايط خاص بعد از جنگ در شهر كابل اشاره كرد. او تجربه راه‌اندازي يك آتليه، طراحي يك كارگاه صنعتي معماري و مشاركت در تاسيس يك شركت معماري داخلي در امارات را دارد كه اين آخري را با وجود انصراف از ادامه به عنوان يك تجربه تلخ و ارزشمند ياد مي‌كند.بر عكس خاطره پارك علمي فن‌آموز يا مطالعات و طراحي اوليه تبديل باراندازهاي جنوب خاني آباد به يك مركز پژوهش و آفرينش با اينكه اجرا نشده‌اند او را به وجد مي‌آورد. او به همراه يكي از دوستانش با امكاناتي محدود طراحي و توليد مجموعه مبلماني متناسب با نياز داخلي را در رقابت با كالا‌هاي وارداتي انجام داده‌اند و همه اينها را به نوعي تلاش براي تكميل نقصان آموزش آكادميك خود مي‌داند. كريمي پس از برگزاري موفق يك نمايشگاه چند رسانه‌اي در شهر آكسفورد و ارائه سخنراني در مورد تعامل زندگي و فضاهاي داخلي و خارجي از سوي دانشگاه آكسفورد بروكس براي برپايي كارگاه و دوره آموزشي در همين رابطه براي دانشجويان دوره كارشناسي ارشد طراحي شهري دعوت شده است. همچنين از سوي مركز بين‌المللي پژوهش هنر و معماري زير نظر برنامه اسكان بشر سازمان ملل به مديريت پروژه هويت و سكونت در منطقه خليج فارس دعوت شده است كه در همكاري با دانشگاه وست مينستر ارائه خواهد شد. از او كتابي تصويري با موضوع فضاسازي‌هاي مجازي خيابان وليعصر تهران در حال آماده‌سازي پيش از چاپ است. مجموعه هنري شكار شير با موضوع توسعه پايدار و تمدن بر اساس حجاري‌هاي آشوري و نقوش فرش‌هاي ايران آخرين فعاليت در دست انجام اوست. مجيد كريمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 494]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها