روزه گرفتن زير مدار صفر درجه

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: روزه گرفتن زير مدار صفر درجه
سليماني
نزديك ظهر بود. راديوي خودرو را روشن كردم. موج راديو روي شبكه معارف قرار داشت، برنامه پرسش و پاسخ راجع به احكام روزه و ‏روزه‌داري با نام زمزم احكام پخش مي‌شد و حجت‌الاسلام فلاح‌زاده به پرسش‌‌هاي شنوندگان پاسخ مي‌داد. مجري برنامه، پرسشي را ‏مطرح كرد كه از سوي يكي از شنوندگان مطرح شده بود كه بي اختيار ذهن و فكر و احساسم را مصادره كرد.
پرسش اين بود با توجه به اين كه براي سحر و افطار چيزي جز آب براي خوردن ‏نداريم! تكليف ما در ماه مبارك رمضان چه مي‌شود؟ آقاي فلاح‌زاده هم معلوم بود كه تحت تأثير اين پرسش قرار گرفته، اظهار اميدواري ‏كرد كه اين موضوع واقعيت نداشته باشد و به پاسخ شرعي حكم مزبور پرداخت، ولي ذهن من تنها مشغول سؤال بود، آيا مي‌شود باور ‏كرد؟ واقعيت دارد، ما كجا مي‌رويم؟ مسئوليت امروز ما چيست؟ مي‌شود افرادي در جامعه ما در چنين شرايطي باشند و عده‌اي ديگر... از ‏فرط ناراحتي نمي‌دانم چه كار كنم، زورم به راديو مي‌رسد، آن را خاموش مي‌كنم! مي‌خواهم خودم را به كوري و كري بزنم، ولي آيا مي‌شود؟

نه، نمي‌شود! به عنوان يك روزنامه‌نگار مي‌دانم كه زندگي براي عده‌اي روز به روز سخت‌تر مي‌شود، گراني لجام گسيخته است و بيداد ‏مي‌كند، ارزاق و مايحتاج اوليه زندگي از پارسال تا امروز دو برابر شده است. اقشار طبقه متوسط جامعه، قدرت خريد نيمي از اجناس و ‏نياز‌هاي ماه مبارك رمضان سال گذشته را ندارند و كساني كه در تهيه قوت لايموت خود در سال گذشته مانده بودند، امسال چه مي‌كنند؟

يك بار ديگر پرسش شنونده را مرور مي‌كنم: «اگر براي سحر و افطار چيزي جز آب براي خوردن نداشته باشيم، تكليف روزه گرفتن ما چه ‏مي‌شود؟» در پاسخ اين پرسش، سؤالي برايم مطرح مي‌شود كه اگر بدانيم در شهر ما، محله‌ ما، كوچه ‌ما و در همسايگي‌ ما افرادي در تهيه ‏قوت سحر و افطار خود وامانده‌اند، تكليف روزه‌داري ما چيست؟
اگر بي‌تفاوت از آنچه در كنار‌مان مي‌گذرد، بگذريم و خودخواهانه تنها خود را دريابيم، آيا مي‌توانيم ادعا كنيم كه مسلمانيم! تا چه رسد به ‏اين كه خود را روزه‌دار بدانيم!!‏

ماه پرفضيلت و مبارك رمضان ماه ميهماني خدا فرا رسيده است. در اين ماه در كنار گرفتن روزه هيچ چيز به اندازه اطعام روزه‌داران ‏سفارش و تكريم نشده است. بر همين اساس، در اين ماه مي‌بينيم كه ادارات، نهاد‌ها، انجمن‌هاي صنفي، محفلي، جمعيت‌هاي خيريه ‏و غيرخيريه، خانواده‌ها و... با نيت‌ها و انگيزه‌هاي گوناگون و به بهانه اطعام روزه‌داران و گرفتن پاداش از درگاه ربوبي، سفره‌هاي افطاري ‏گوناگوني را مي‌گسترانند، هر چند برخي جستجو مي‌كنند كه در افطار كساني شريك باشند كه چيزي براي افطار كردن ندارند، ولي بخش ‏قابل توجهي از اين سفره‌ها و مخارج مصرف شده، صرف افطاري دادن به كساني مي‌شود كه دست‌كم اگر اولويت‌بندي شوند، اولويت اول ‏را ندارند.‏ هر چند صرف افطاري دادن بي اجر و پاداش نيست، ولي چه كسي مي‌خواهد از همتي كه به خرج مي‌دهد، كمترين پاداش را ببرد!

همان‌گونه ‏كه گفتم، شرايط امروز جامعه ما براي بخشي از مردم بسيار دشوار شده است. اگر ديده‌هايمان را خوب شستشو دهيم و واقعيت‌ها را ‏آن گونه كه هست ببينيم، خواهيم ديد در كنار ما افراد زيادي هستند كه به سختي امرار معاش مي‌كنند و براي تهيه يك كيلو گوشت، يك ‏وعده غذاي مناسب، مدتي است حسرت به دل مانده‌اند! در سال‌هاي گذشته در ماه مبارك رمضان، با تهيه گزارش‌هايي از زندگي برخي ‏افراد، تلاش مي‌كرديم تلنگري بر وجدان‌هاي خفته بزنيم، ولي امسال بر اين باوريم كه نيازي به اين گزارش‌ها نيست. هر كسي نيم نگاهي به قيمت ‏مواد خوراكي بيندازد، مي‌تواند بفهمد كه بخشي از مردم در اين روز‌ها در چه حالي هستند.‏
امروز قيمت مرغ، گوشت، برنج، سبزي خوردن و حتي گندم خالي براي هر وجدان صد سال خفته‌اي، تلنگري بيداركننده است. مگر كسي ‏باشد كه خداوند از آنها به عنوان صمٌ، بكمٌ، عميٌ ياد مي‌كند و اميد به بيداري آنها ندارد.‏

در شرايط اقتصادي امروز در كنار روزه‌داري، بايد به فكر ديگر روزه‌داران نيز بود. چه خوب است امسال سفره‌هاي عمومي افطاري سمت ‏و سوي واقعي به خود بگيرد و اين سفره‌ها، سفره دل نيازمندان را شاد كند. كساني كه در مدار صفر درجه روزه مي‌گيرند، بي‌گمان اجر و ‏پاداش روزه آنها در نزد خداوند بي‌حساب است، چرا سهمي در روزه اين افراد نداشته باشيم، البته خداوند توفيق اين را به همه كس ‏نمي‌دهد كه در روزه اين افراد شريك باشد، هر كس اين توفيق را يافت، خوشا به حالش.‏
شنبه 16 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]