محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802449085
آن كه براي طلاب پدر بود
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: آن كه براي طلاب پدر بود خبرگزاري فارس: «زماني كه در سال سوم دبستان بودم مدير مدرسه تشخيص داد تا من امام جماعت دانش‌آموزان باشم». به راستي اين كودك نه ساله چه رفتار و گفتاري بايد داشته باشد تا مدير با تجربه و مسن مدرسه را مجذوب خويش كند. محمدباقر اديبي لاريجاني در نخستين سالگرد ارتحال آيتالله مجتهدي تهراني يادداشتي را در اختيار خبرگزاري فاس قرار داده است: عالم رباني و معلم اخلاق حضرت آيتالله جاح شيخ احمد مجتهدي تهراني (ره) در نهم مهرماه سال 1302 هجري شمسي در خانداني مومن و پرهيزكار ديده به جهان گشود. پدر ايشان مرحوم حاج محمدباقر كه از كاسبان معروف و متدين تهران بود، نام فرزندش را هم نام پدرش مرحوم ميرزاحمد - از تجار مومن و مشهور عصر خويش - احمد ناميد. بعد از اين دو بزرگوار تمامي نياكان حضرت استاد از بزرگان و مجتهدان بنام كاشان بودند از اين جهت ايشان به مجتهدي مشهور شد. از جمله مي‌توان به ملا محمد علي مجتهد، ملا محمد باقر مجتهد و ملا محمد كاظم مجتهد كاشاني اشاره نمود. توجه و دقت در منش و گويش از سوي مرحوم حاج محمد باقر (پدر استاد) سبب شد تا ايشان از كودكي با پاكي و طهارات ويژه پرورش يافته و زمينه‌هاي طلبگي را در آينده فراهم نمايد. ايشان مي‌فرمود: «زماني كه در سال سوم دبستان بودم مدير مدرسه تشخيص داد تا من امام جماعت دانش‌آموزان باشم». به راستي اين كودك نه ساله چه رفتار و گفتاري بايد داشته باشد تا مدير با تجربه و مسن مدرسه را مجذوب خويش كند. مواظبت بر انتخاب صحيح دوست و رفيق از ديگر دغدغه‌هاي پدر استاد بود و ايشان نيز اين اخلاقيات و عرفيات را به خوبي آموخته بود، نگارنده اين سطور كه خود ساليان متمادي افتخار گردشگري ايشان و بعدها توفيق خدمت گزارش در سمت معلمي را داشته بارها و بارها اين جمله را از ايشان شنيدم كه مي‌فرمود: «تمام رمز موفقيت من به خاطر نداشتن رفيق است» البته مقصودشان نداشتن رفيق و همنشين بد بود. وي مكرر اين ابيات را در اين زمينه زمزمه مي‌كرد: تا تواني مي‌گريز از يار بد يار بد بدتر بود از مار بد مار بد تنها تو را برجان زند يار بد برجان و هم ايمان زند و يا همنشين تو از تو به بايد تا تو را عقل دين بيافزايد استاد، عامل طلبگي خويش را مرهون رفيق خوب مي‌دانست، كه پاي او را به جلسات قرائت قرآن، باز كرده بود. ايشان مقدمات علوم ديني را نزد مرحوم آيتالله حاح شيخ علي اكبر برهان (ره) كه از شاگردان عارف سترگ مرحوم آيتالله حاج سيد علي آقا قاضي (ره) بود، فرا گرفت. جناب حاج سيد محمد حسن قاضي فرزند ارجمد آيتالله قاضي، درباره مرحوم برهان مي‌نويسد: «خطيب برجسته و متقي و نيك مردي با صفا بود در وقار و آرامش و اشتغال به عبادت و انديشه و تعمق و فهم حوادث محيط و عزم بر اصلاح و تهذيب ديگران و اعمال مفيد به حال اطرافيان خود از طلبه و غيره پيش قدم بود.» استاد در شب 17 ريبع‌المولود 1362 هجري قمري در سن 10 سالگي در محضر اين عالم برجسته و متقي، مزين به لباس روحانيت گشت، البته تا قبل از اين در بازار تهران به پدر بزرگوارشان در امر حسابداري كمك مي‌نمود و اين كار در كنار تحصيل انجام مي‌گرفت، ولي بعد از ملبس شدن ديگر ادامه اين كار را در بازار مصلحت نديده و فقط به درس و بحث طلبگي پرداختند. آن روزها وضعيت اقتصادي و معيشتي طلاب و روحانيون اسفناك بود. از اين رو پدر استاد نسبت به جدا شدن ايشان از محيط كار و اشتغال محض به دروس طلبگي، اظهار نارضايتي مي‌نمودند، استاد آن ايام در مسائل شرعي از مرجع شيعيان مرحوم آيتالله حاج سيد ابوالحسن اصفهاني (ره) تقليد مي‌كردند و با توجه به فشارهاي رژيم پهلوي و كمبود دانشجوي علوم ديني، مرحوم آقا سيد ابوالحسن تحصيل علم را واجب دانست و رضايت پدر را در ادامه اين راه شرط نمي‌دانست، ولي بعدها پدر نه تنها اظهار رضايت نمود بلكه به داشتن چنين فرزندي نزد خويشان و دوستان افتخار مي‌كرد. ايشان براي ادامه تحصيل (سطوح و خارج فقه و اصول) راهي قم شدند و در دروس آيات عظام بروجردي، گلپايگاني، مرعشي نجفي و ... شركت نموده و با دوست بزرگوارشان عالم رباني مرحوم آيتالله حاج شيخ محمود تحريري (ره) مباحثه مي‌كردند. و نيز با تشويق و راهنمايي ايشان بود كه مقداري از شرح منظومه سبزواري را نزد مفسر كبير علامه طباطبايي (ره) آموختند. وي در اين ايام از درس اخلاق حضرت امام خميني (ره) و حاج آقا حسين فاطمي (ره) كسب فيض كردند. استاد مجتهدي (ره) پس از طي مراحل تحصيل به دليل پاره‌اي از مشكلات به تهران بازگشتند. اين مشكلات نعمتي مقدر شده از سوي پروردگار بود كه بعدها سبب بركات زيادي شد. در آن ايام يكي از بهترين مراكز تربيتي و علمي تهران، مسجد امين‌الدوله بود، كه توسط عابد زاهد، مرحوم حاج شيخ محمد حسين زاهد (ره) ادره ميشد و چه بسيار اقشار مختلفي كه با نفس و رفتار و بيانات ايشان تربيت اسلامي يافتند و برخي نيز به مقامات معنوي نايل شدند، از اين خرمن گرم، بزرگاني چون عارف و عالم رباني مرحوم آيتالله حاج شيخ عبدالكرم حق شناس (ره) و آيت‌الحق حاج شيخ علي سعادت پرور (ره) پرورش يافتند. مرحوم حاج شيخ محمد حسين زاهد (ره) آن ايام در اثر كهولت سن و ضعف قواي جسماني، نياز به روحاني جواني داشت، تا او را در اين امر مهم ياري كند. با دلالت و راهنمايي مرحوم آيتالله حق شناس (ره) كه از حضور استاد در تهران مطلع شده بود، مرحوم مجتهدي (ره) به محضر حاج شيخ محمد حسين زاهد (ره) راه يافت. ايشان بارها مي‌فرمود: «كنار پله نوروزخان به آيتالله حق‌شناس برخورد كردم، ايشان جوياي حالم شد، من هم ماجراي برگشت به تهران را گفته، به ايشان عرض كردم، از رفقاي تهراني شنيدم كه حاج شيخ محمد حسين زاهد دست تنهاست و احتياج به كمك دارد، ولي ايشان مرا نمي‌شناسد، حاج آقاي حق شناس فرمودند: شب بيا مسجد امين الدوله، شب به مسجد رفتم، پس از نماز قرار بود حاج آقاي حق شناس منبر بروند، ولي منبرشان را به من تعارف كردند و من هم در محضر حاج شيخ محمد حسين حديثي را بيان كرده و آن را شرح دادم كه مورد پسند ايشان قرار گرفت» استاد پس از وفات مرحوم زاهد طبق وصيت ايشان، چند سالي در مسجد حاج سيد عزيز الله بازار، تعليم و تربيت شاگردان را به عهده گرفتند و در اين ايام از درس خارج عبد صالح آيتالله حاح سيد احمد خوانساري (ره) استفاده نمودند. حاج آقا مجتهدي در سال 1375 هجري قمري بنا به درخواست عده‌اي از متدينين برنامه آموزشي و پرورشي را، به مسجد حاج ملا محمد جعفر، كه بعدها به حوزه آيتالله مجتهدي معروف گشت، انتقال داد. ايشان با علم و تقوا بيش از نيم قرن به تعلم و تربيت دانش جويان علوم ديني پرداخته و ثمره آن تربيت افراد مختلفي اعم از طلاب و غير طلاب بود كه فرمودند: «علم و تقوا و تلاش متعهدانه در تربيت طلاب علوم ديني سه عنصر شاخص در شخصيت اين روحاني عالي قدر بود» . پرورش مجتهدان و محققان و مولفان و مبلغان، مزد زحمات شبانه روزي ايشان در اين دنيا بود. اساتيد بزرگواري چون آيتالله خرازي و آيتالله استادي مدظللهما كه از برجستگان حوزه مي‌باشند نمونه‌اي از ثمرات زحمات اين عالم رباني است. مكاتب درسي و تعليمي استاد از نظر رژيم منحوس پهلوي «تبليغات سوء عليه دولت و بسيار مضر» تلقي ميشد. حضور و فعاليت برخي شاگردان ايشان در به ثمر رساندن انقلاب اسلامي و خيل عظيم شهداي روحاني و طلبه اين مدرسه، در جنگ تحميلي از قبيل حجج اسلام غلام حسين حقاني، صالحي خوانساري و ... دكتر مصطفي چمران، دكتر محمد علي فياض بخش، دكتر محمود قندي، مهندس تندگويان و ... شاهدي بر اين مدعاست كه رژيم از آن هراسان بود. تاكيد ايشان در حمايت از انقلاب اسلامي و رهبري و نيز بيان شيرين و مردمي، شخصيت او را محبوب اقشار مختلف جامعه قرار داده بود و به راستي يكي از مصاديق بارز اين آيه شريفه بود كه «ان الذين آمنو و عملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمن ودا». نفس او گرما بخش محافل طلاب بود و شاگردان به تدريج از منش و روش او الگوبرداري مي‌كردند. بنده روزي به ايشان عرض كردم: «طلاب چه بخواهند و چه نخواهند ناخودآگاه متاثر از رفتار شمايند» . استاد مجتهدي بر اين باور بود كه اگر طلبه در كنار آموزش علمي، پرورش و تربيت عملي نيابد، دانش در دست او همچو تيغي است در دست زنگي مست، از اين رو اهتمام زيادي در بيان مواعظ و احاديث اخلاقي داشته و رمز موفقيت طلبه را در انجام واجبات و ترك محرمات و درك سحر مي‌دانستند. نگارنده بارها و بارها از ايشان مي‌شنيدم كه مي‌فرمود: صمت وجوع و سحر و عزلت و ذكر به دوام ناتمامان جهان را كند اين پنج تمام و گاهي اين جمله را از الهي نامه علامه حسن زاده آملي بيان مي‌كرد كه: «الهي خروس را سحر باشد و حسن را نباشد» تعليم و تربيت شاگردان حوزوي و غير حوزوي باعث نشد كه استاد از تاليف و تصنيف غافل باشند و برخي مباحث كه به نظرشان مفيد مي‌آمد به نگارش در آورد از جمله آنان: 1) رساله محرم و نامحرم 2 ) رساله گناهان كبيره 3 ) رساله احكام غيبت 4 ) رساله ارث پس از ساليان سال تلاش و كوشش و خدمت به حوزه‌هاي علمي و با پشت سرگذاشت دوران بيماري كه از آروزهاي ايشان بود «دوست دارم دو سه سال آخر عمرم خانه نشين بشوم تا بيشتر به خودم برسم» (7) سرانجام در چهارم محرم الحرام 1429 هجري قمري 23/10/86 در سن 85 سالگي دعوت حق را لبيك گفته و بدن مباركشان طبق وصيت در حوزه علميه دفن شد. عاش سعيدا و مات سعيدا انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 577]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها