واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: چگونه اپرا به میان مردم رفت تهران- خبرگزاری ایسکانیوز : معرفی و آسیب شناسی اپرا در ایران و جهان به این جا می رسد که چگونه اپرا به میان مردم رفت . د رنوشتار زیر به بررسی این مساله پرداخته می شود . در ادامه بحث گذشته که به تأثیر ایتالیای قرن هفدهم بر اپرا و شکل گیری فرم های خاص برای آریا پرداختیم در پایان باید به آریا داکاپو و موسیقی مجلسی آوازی بپردازیم: فرمی از آریا که در پایان دوره باروک پا به عرصه موسیقی گذاشت "آریا داکاپو" (aria da capo ) است که با ساختار ABA ، که پس از بخش B واژه "da capo" به معنای "از آغاز" می آید که لزوم بر تکرار بی کم و کاست بخش A دارد. البته خواننده برای زیبایی بیشتر، ملودی را با تزئین های آوازی می آراید. این آریاها معمولا با رسیتاتیوهایی همراه بودند که به شکوه و جلال اپرا و همچنین تأثیرگذاری هر چه بیشتر آن کمک می کرد. این رسیتاتیوها به دو دسته مهم تقسیم می شوند:"رسیتاتیو سکّو"(secco recitative) که به دلیل همراهی تنهای باسو کنتینوئو بسیار خشک و از لحاظ موسیقایی کم تحرک بود و دیگر "رسیتاتیو با همراهی" (accompanied Recitative ) بود که در لحظه های پر کشش و تنش با ارکستر نیز همراه می شد. ***موسیقی مجلسی آوازی به غیر از ونیز که مرکز اپرا بود تشکیل اپرا در دیگر نقاط ایتالیا برای عموم مردم امری دست نیافتنی بود. اما شکل گیری موسیقی غیر مذهبی توسط غیر حرفه ای ها باعث رشد موسیقی آوازی در میان مردم عادی شد. از سویی برای ساختن و اجرای اپرا نیاز به تجهیزات زیادی بود و از سویی دیگر رشد موسیقی غیر مذهبی در میان مردم تقاضا را برای اجرای موسیقی آوازی زیاد کرد اما سیستم ساده باسو کنتینوئو باعث شد که آهنگ سازان بتوانند به دور از نیازهای نمایشی و ساختارهای پیچیده پلی فونیک ( چند صدایی) به ساختن آثاری از نوع جدید بپردازند. اولین چیزی که به ساختن این آثار کمک کرد استفاده از آوازهای استروفیک بود که پس از مدتها دوباره مورد استفاده قرار می گرفت. در ساده ترین شکل آوازهای استروفیک موسیقی بر روی ابیات متفاوت یک شعر تکرار می شد. آن ها نیز با تغییر کمی که در این استیل به وجود آورده بودند (تغییر کم ملودی در هر تکرار بر اساس تفاوت شعر و همچنین نوشتن یک خط باس به عنوان پایه و اساس هارمونی برای هر یک از این ملودی ها) اولین قدم را برای تشکیل موسیقی مجلس آوازی برداشتند. نوع دیگری که در حالات پیشرفته تر این نوع آوازها دیده می شد تغییرات قابل مشاهده ملودی در تکرارها و ثابت ماندن خط باس بود که این نوعِ رایج در آهنگسازیِ آوازی تحت عنوان "واریاسیون استروفیک" (strophic variation ) شناخته می شد. رفته رفته حفظ خط باس به عنوان یک پایه اصلی جزو مهمترین روش های آهنگسازی شد به این شکل که بر روی یک الگو باس خط ملودی نوشته می شد و این نوع باس ها تحت عنوان باس اوستیناتو (Bass ostinato ) شناخته می شدند. به این ترتیب بود که شکل های مختلف موسیقی آوازی در باروک شکل گرفت که اکنون تنها یک فرم واحد به نام اپرا از آن برجای مانده است. * رخشا رمضانی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 389]