واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: دومین وركشاپ فیلمسازی عباس كیارستمی با موضوع "چای" در شهرستان لاهیجان برگزار شد. این كارگردان سینمای ایران در ادامهی برگزاری كارگاههای آموزشیاش در ایران و خارج از كشور گفت: در این كارگاههای آموزشی بهدنبال پیدا كردن یک نگاه تازه هستم. نگاهی كه تحتتاثیر سینمای تجاری نیست. آنچه كه برای من در این كارگاه جذاب بود جدا نگاه داشتن این آثار از داستانسرایی تلویزیونی بود و این درست همان چیزی است كه در ورك شاپهایی كه در ایران برگزار میكنم به وفور میبینم. او ادامه داد: مستندسازان جوان بیشتر فیلمهای بلند تلویزیونی میبینند و بعد فكر میكنند كه چطور فیلمهای بلند را در قالب یك فیلم كوتاه درآورند. آنها به یك داستان بلند فكر میكنند و بعد آن را به شكل ناقص تحتعنوان فیلم كوتاه میسازند. كیارستمی فیلمهای به نمایش درآمده در دومین ورك شاپ چای را به عنوان تجربههای خوب از نسل جوان فیلمساز معرفی كرد و گفت: ما در همه چیز به تجربه كردن نیاز داریم و این تجربه است كه به ما یك نگاه تازه برای یاد دادن و یاد گرفتن میدهد. با تجربه كردن ما یاد میگیریم از آنچه كه میبینیم لذت ببریم. برای من دیدن صحنههای سادهای كه در فیلمهای به نمایش درآمدهی امروز دیدیم بسیار شگفت انگیز بود. بهتصویر كشیدن خلوت یك نفر هنگام نوشیدن چای برای یك آدم حرفهای ساده نیست. آنچه برای من جالب است نگاه ساده و حرفهای فیلم گرفتن این مستندسازان جوان از صحنهها است. وی در بخشی دیگر به اختلافنظرهای موجود در خصوص ماهیت سینمای دیجیتال پرداخت و تصریح كرد: اختلافنظر بین طرفداران سینمای دیجیتال و مخالفین آن امری است كه امروز در تمام دنیا وجود دارد. اختلافی كه هیچ منطقی برای آن وجود ندارد و من معتقدم در مورد چنین مباحثی كه زودگذر هستند و تا ده سال دیگر بهشكل دیگری عرضه خواهند شد نباید وقت تلف كنیم. همیشه با شروع یك جریان جدید موج مخالفت از سمت دیگر به راه میافتد. كارگردان "طعم گیلاس" خاطرنشان كرد: در ورك شاپهای مختلفی كه برگزار میكنم شركت كنندگان در روز اول در سوالهای اولیهشان میپرسند كه آیا سینمای دیجیتال ارزشش را دارد كه با آن فیلم بسازیم و یا نه؟ پاسخ من به آنها صریحا این است كه من خود از مخالفین سر سخت سینمای دیجیتال هستم و من فیلم ۳۵ میلیمتری و به خصوص ۷۰ میلیمتری را به سینمای دیجیتالی ترجیح میدهم و به شما هم پیشنهاد میكنم كه همین روزها سراغ اسپانسری بروید تا بتوانید فیلمهای ۳۵ و ۷۰ میلیمتری بسازید. اما آنچه مسلم است این واقعیت است كه فیلم ۳۵ در اختیار كارگردان نیست، سینمای مولف در اختیار سرمایهگذار است بنابراین سینمای دیجیتال از دیدگاه من سینمای والاتر و بیپیرایهتری است چرا كه مولفاش آزادانهتر كار میكند و در نتیجه فیلم هیچ تعهدی به سرمایه گذار ندارد و باید توجه داشت كه این آزادی با سهلانگاری اشتباه گرفته نشود. كیارستمی در پایان به بیان تفاوتهای موجود در كارگاههایی كه در ایران و خارج از كشور برگزار میكند پرداخت و گفت:جوانان ما نسبت بهجاهای دیگر دنیا تكنیسینهای بهتری هستند و با حداقل امكانات بسیار خوب كار میكنند. امكانات دوربینی در ایران بهتر از كشورهای دیگر است چرا كه آنها عادت به داشتن وسیله ندارند و ما یك مقداری وسیله باز هستیم. او این كارگاه را از جمله موفقترین كارگاههای خود دانست و دلیل این انتخاب را نگاه خوب و شناخت كافی مستندسازان جوان از سینمای مستند دیجیتال برشمرد. او معتقد است: ویژگی بارز فیلمهای به نمایش درآمده در این ورك شاپ سكوتی است كه در آنها وجود دارد و این سكوت همان چیزی است كه این روزها اصلا رایج نیست و این سكوت احترامی است به تماشاگر. در این وركشاپ جعفر پناهی، سیف الله صمدیان و احمد میراحسان او را همراهی میكردند. در دومین دورهی این كارگاه كه روز گذشته با حضور دانشجویان برگزار شد، آثار ساخته شدهی مستندسازان جوان گیلانی با موضوع چای به نمایش درآمد. گفتنی است: این كارگاه به همت انجمن سینمای جوانان ایران دفتر لاهیجان، سندیكای چای و یك كارخانهی چای برپا شده است. گزارش: خبرگزارى ايسنا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 482]