خشونت و فساد تيمور بختيار

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: خشونت و فساد تيمور بختيار
خبرگزاري فارس: بختيار با آنكه رئيس سازمان امنيت بود و بايد لباس غيرنظامي بپوشد، در اعياد و مراسم با لباس رسمي ارتش و شنل ظاهر مي‌شد. تقريبا همه روزنامه‌نگاران آن دوران كه به تدريج ثروتمند شده بودند، از ارادتمندان تيمسار به شمار مي‌رفتند. در ميهماني‌هاي با شكوه او تا پنج هزار نفر شركت مي‌كردند.
1- خشونت

الف - به شهادت رساندن سيد عبدالحسين واحدي و دستگيري ساير فدائيان اسلام

بختيار در آبان ماه سال 1334 پس از اينكه جمعيت مذهبي فداييان اسلام به رژيم شاه اعلام جنگ دادند و نخست‌وزير "حسين علاء" را قبل از عضو شدن ايران در پيمان نظامي بغداد (سنتو) در تهران مورد سوء قصد قرار دادند ، تلاشهاي خود را متوجه جمعيت مزبور كرد . شهيد نواب صفوي رهبر فداييان اسلام و سركردگان آن جمعيت مانند سيد عبدالحسين واحدي نفر دوم ، سيد محمد واحدي نفر سوم ، استاد خليل طهماسبي (اعدام كننده رزم‌آرا) و ذوالقدر همگي دستگير شدند و دادستان ارتش براي نواب صفوي ، سيد محمد واحدي ، خليل طهماسبي ، مظفر ذوالقدر ، درخواست اعدام كرد و هر چهار تن تيرباران شدند و به شهادت رسيدند.
حسين مكي در مورد شهادت سيد عبدالحسين واحدي مي‌گويد:
« اين شايعه كه سيد عبدالحسين واحدي فرد دوم فداييان ، هنگام آورده شدن از اهواز به تهران به دليل فرار مورد تيراندازي سربازان محافظ قرار گرفته و كشته شده دروغ است ، بلكه تا آنجا كه من شنيدم و برمن به ثبوت رسيده است ، هنگامي كه سيد عبدالحسين واحدي را به دفتر فرماندار نظامي بردند و با بختيار روبه رو كردند ، بختيار به او فحش ركيكي داد و او آن فحش را عينا به بختيار بازگرداند . بختيار بلافاصله دست به كلت كمري خود برد و كلت را از جا كلتي در آورد با شليك يك گلوله به مغز سيد عبدالحسين واحدي او را به قتل رساند ( به شهادت رساند ) »

ب - تأسيس ساواك

در سال 1335 شاه سرتيپ بختيار را به درجه سرلشكري ارتقا داد . پس از آن در مهر ماه 1335 كه بنا به اشاره آمريكايي‌ها قرار شد فرمانداري نظامي تهران و حومه و ديگر فرمانداريهاي نظامي به كار خود خاتمه دهند و كشور حالت عادي به خود بگيرد ، با صواب ديد آمريكايي‌ها مقدمات تشكيل سازمان اطلاعات و امنيت كشور فراهم شد و سرانجام اين سازمان كه داراي 10 اداره كل بود كه در رأس هر يك، يك مدير كل نظامي با درجه سرتيپي يا سرهنگي قرار داشت تشكيل شد .

علاوه بر مستشاران آمريكايي ، مأموريني از اسرائيل نيز در تأسيس سازمان اطلاعات و امنيت كشور سهم وافر داشتند. تشكيل " سازمان اطلاعات و امنيت كشور " به صورت قانوني و با ارسال لايحه پيشنهادي از سوي دولت به مجلس شوراي ملي انجام گرفت و پس از تصويب لايحه پيشنهادي ، سازمان مزبور تشكيل شد و سازماني مشابه آن در ارتش به نام " سازمان اطلاعات و ضد اطلاعات " شكل گرفت . بختيار در 31 شهريور 1338 سپهبد شد .

ساواك در دوران تصدي بختيار داراي دهها ساختمان در مناطق مختلف تهران شد . خود بختيار در عمارتي مجلل داراي شش يا هفت طبقه مستقر بود كه در خيابان تخت جمشيد ( امروز خيابان آيت‌الله طالقاني ) چها راه فيشرآباد ( امروزه چهار راه سپهبد قرني ) جنب فروشگاه قدس كنوني ساخته شده بود و نام عجيب " سنگ سياه " را بر آن گذارده بودند .

اتاق بختيار دو لايه بود و صدا از داخل اتاق بيرون نمي‌آمد . كنار ميز بختيار يك پرچم بزرگ ايران در اندازه اصلي گذارده شده بود . اتاق او مجهز به "ديكتافون" بود و بختيار محاوراتي را كه لازم مي‌دانست ضبط مي‌كرد .

علاوه بر اين ساختمان دهها ساختمان ديگر در خيابان خردمند و خيابان قديم شميران ، در اختيار ادارات كل دهگانه ساواك بود .

مديران كل ساواك غالبا نظامي بودند ، از ارتش و ژاندارمري به ساواك منتقل مي‌شدند و از درجه‌هاي نظامي برخوردار مي‌شدند . سوء‌ استفاده شديد مالي در ميان مديران و كارمندان ساواك رواج داشت. اين افراد غالبا از طريق شغل حساس خود پولهاي زيادي به دست مي‌آوردند .

بختيار تا سال 1339 همچنان در رأس "سازمان اطلاعات و امنيت كشور " كه آن را با نام مخفف ساواك مي‌خواندند قرار داشت . ساواك كليه وظايف فرمانداري نظامي منحله را عهده‌دار شده بود و مقام رسمي بختيار معاونت نخست‌وزير و رياست سازمان اطلاعات و امنيت كشور عنوان مي‌شد و چون معاون نخست‌وزير شده بود ، در رأس يك سازمان پليس سياسي قرار داشت و ديگر اونيفورم نظامي نمي‌پوشيد.

2- فساد بختيار

الف - فساد سياسي

بختيار در روزهاي آغاز اقتدار خود به دليل مناسبات گرمي كه با همه محافل داشت ، از سوي مطبوعات تهران كه مديران و صاحبان امتياز آن از طبقات متنفذ بودند و اغلب با دربار روابط خوبي داشتند ، مورد حمايت واقع مي‌شد. گزارشهاي ويژه پر آب و تابي از زندگي خانوادگي ايلياتي او ، شكارهايش ، چيرگي‌اش در تيراندازي و فرزند و خانواده دوستي او به چاپ مي‌رسيد .

در عين حال ، همه مطبوعات كه زير سانسور برّرسان فرماندار نظامي و شهرباني قرار داشتند ، از او حساب مي‌بردند . يك سردبير قديمي مطبوعات گفته است كه بارها شاهد آن بوده كه تيمسار بختيار به عده‌اي از مديران و سردبيران مطبوعات پاكتهاي كوچك حاوي چكهاي چند هزار توماني تسليم مي‌كرده و آنان با سپاس و تعظيم فراوان مي‌پذيرفتند .

در دوران مخوف زمامداري او در ساواك، مطبوعات كشور همچنان در تعريف و تجليل بختيار بر يكديگر سبقت مي‌جستند . مديران مطبوعات در عتبه بوسي بختيار مي‌كوشيدند و به افتخار او ضيافتهايي برگزار مي‌كردند .

بختيار با آنكه رئيس سازمان امنيت بود و بايد لباس غيرنظامي بپوشد ، در اعياد و مراسم با لباس رسمي ارتش و شنل ظاهر مي‌شد . تقريبا همه روزنامه‌نگاران آن دوران كه به تدريج ثروتمند شده بودند ، از ارادتمندان تيمسار به شمار مي‌رفتند . در ميهماني‌هاي با شكوه او تا پنج هزار نفر شركت مي‌كردند . در مجاورت قصر سعدآباد ، كاخ با شكوهي ساخته و در ميهمانيهاي شبانه آن طور كه فردوست ، دوست او مي‌گويد در پايان شب اتومبيلها را با بلندگو به جلوي خانه احضار مي‌كردند و صداي بلندگو در سعدآباد به گوش شاه مي‌رسيد . مطبوعات هر روز مطلبي درباره او مي‌نوشتند .

ب - فساد اخلاقي:
نام بختيار مترادف با فسق و فساد برده مي‌شد . او همزمان با آغاز اوج‌گيري شاهين قدرتش به بانويي به نام "قدرت خانم" كه زن بسيار جذاب و طنازي بود دل بست . قدرت خانم همسر يك سرهنگ بازنشسته مدير روزنامه بود كه روزنامه او " آرام " به جناح نفتي مطبوعات ، يعني مطبوعاتي كه شركت سابق نفت ايران و انگليس آنها را تغذيه مي‌كرد و براي هتاكي به دولت دكتر مصدق از آنها بهره‌جويي مي‌نمود تعلق داشت .

قدرت خانم چنان نفوذي در بختيار به هم رساند كه بنا به نوشته و شهادت يك روزنامه‌نويس ( دكتر علي بهزادي مدير مجله " سپيد و سياه " در كتاب خاطراتش ) آزادانه وارد اتاق تيمسار مي‌شد . روي ميز او مي‌نشست و با او به شوخيهاي لفظي مي‌پرداخت .

دلبستگي تيمور بختيار به قدرت خانم به جايي رسيد كه سرانجام به زور طلاق او را از شوهرش "سرهنگ يميني" گرفت و يميني از شكايات خود ره به جايي نبرد و شوهر را به اروپا تبعيد كرد . بالاخره قدرت خانم همسر دوم تيمسار بختيار شد و او نيز مانند "ايران خانم"، فرزنداني براي بختيار به دنيا آورد .

در زمان رياست بختيار بختيار بر ساواك كه هم ايران و هم قدرت را به عنوان همسر در سراي داشت، ناگهان دلباخته پوران شاپوري خواننده آواز ( فرح‌دخت طالقاني ) همسر عباس شاپوري نوازنده ويولون و سازنده آهنگهاي عوام‌پسند ايراني شد . پوران نيز تحت تأثير ثروت و قدرت و شهرت تيمسار قرار گرفت . اعتراضها و شكايتهاي عباس شاپوري به جايي نرسيد و بنا به نوشته و تصريح ارتشبد فردوست ، بختيار پوران را از چنگ شوهرش بيرون آورد .

عباس شاپوري، به هر كجا كه رفت با تمسخر و تحقير علت را " كرم خود درخت " و " خواست و تمايل پوران " دانستند . بنا به اظهار دكتر ا . ج كه ميل ندارد نامش به ميان آورده شود ، هنگامي كه او در انگلستان تحصيل مي‌كرده ، بختيار را ديده است كه پوران را – كه تازه مطلقه شده بود – با خود به لندن آورده در مهمانخانه‌اي با او زندگي مي‌كرده است.

شاه كه همه‌ي اينها را مي‌دانست يا مي‌شنيد و به روي خود نمي‌آورد كه در كشور اسلامي چگونه يك سپهبد مي‌تواند زن مردم را ولو زن خواننده و آوازخوان را از آغوش شوهرش بربايد و در خانه خود نگهداري كند و شب با او هم بالين شود .

ج - سوء‌ استفاده‌هاي مالي:
بختيار كه در دوران پيش از سرتيپ شدن فقط مالك يك خانه كهنه در خيابان شاهپور تهران بود ، در طول هشت سال و نيم بعد از دي ماه 1332 تا اواخر سال 1340 داراي املاك و مستغلاتي به شرح زير شد :
1- يك باب منزل بسيار مجلل در شميران خيابان سعدآباد
2- يك باب باغ با ساختمان در تهران ، معروف به باغ تاج
3- يك باب باغ در تهران پارس
4- يك باب باغ در الهيه شميران
5- يك باغ به مساحت 000/10 متر در رامسر
6- يك باغ در ايذه خوزستان
7- يك قطعه زمين در شميران ، مبارك‌آباد
8- 1290 سهم از كارخانه قند اصفهان
9- تعداد 48 قطعه قاليهاي گرانبها بافت ايران و چين
10- چهل و شش قلم جواهرات گرانبها
11- سه دانگ از قريه " دزك " در بختياري
12- سه دانگ از قريه " بردنجان " در بختياري
13- يك دانگ و نيم از قريه "خشويه " در لنجان بختياري
14- سه دانگ از قريه " پرندگان " در بختياري
15- يك دانگ و نيم از قريه " تبوند" در خوزستان
16- يك دانگ و سه چهارم دانگ در " كردكوي " گرگان
17- چهاردانگ از قريه " انارمرز" در گرگان
18- سه دانگ در قريه " اردل " در بختياري
19- شش دانگ فدك و بالابانه در گلپايگان اصفهان ؛ علاوه بر آن مالكيت املاك و مستغلات ديگري نيز به او نسبت داده مي‌شد .
................................................................................................................
منبع: معماران عصر پهلوي ، خسرو معتضد و نجفقلي پسيان ، نشر ثالث ، 1379
دوشنبه 28 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 4385]