آموزش موسيقي در دانشگاهها

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خبرگزاري فارس: حسين عليزاده در بخش پاياني گفت‌وگوي خود با فارس از وضعيت نامطلوب آموزش موسيقي در دانشگاه‌ها انتقاد مي‌كند. او همچنين درعين انتقاد از صداوسيما به دليل نوع مواجهه‌اش با موسيقي، مثبت ياد كردن از دوران قبل از انقلاب را در مورد موسيقي ناشي از جوي كاذب ‌خواند، چرا كه بيشتر موسيقي آن دوران راديو تلويزيون از نظر وي مصرفي ومبتذل بود. «حسين عليزاده» در گفت‌وگو با خبرنگار موسيقي فارس در ارزيابي از كنسرت خودش گفت: فكر مي‌كنم با شرايط نه چندان مطلوبي كه موسيقي دارد،تابستان خوبي را گذرانديم.اگر بگوييم از كنسرت ما خيلي استقبال شد ،چيز خيلي عجيبي نيست چرا كه كنسرت ديگر دوستان ما نيز از چنين استقبالي برخوردار بودند. وي افزود:حضور شنونده در هر اجرا به گروه انگيزه مي‌دهد و باعث مي شود كه كارها تداوم پيدا كند.شنونده در حالي كه بسيار علاقمند و دوستدار هنرمنداني است كه برنامه‌يشان را مي‌بينند،درعين حال نيز مي‌تواند بي‌رحمانه انتقاد كند. اين آهنگساز در ادامه با اشاره به شرايط تالار وزارت كشور گفت:من معتقدم در كنسرت تنها با يك دفعه گوش كردن نمي‌توان ارتباط صد در صد با موسيقي برقرار كرد. به خصوص اينكه اگر خود سالن داراي شرايطي باشد كه شنونده نتواند تمركز كامل داشته باشد. در سالن بزرگ كشور نيز شرايط آكوستيك و صدا باعث مي‌شود كه ما نتوانيم حالتهايي را از نظر موسيقي القا كنيم و در واقع مجبوريم در آن لحظه با شرايط آنجا وفق پيدا كنيم. آهنگساز موسيقي فيلم دلشدگان بيان داشت:با همه اين رنج و سختي كه مردم با آن مواجهه هستند و همه آنها را تحمل مي‌كنند ،حضورشان براي ما سبز است و هرچه قدر بي‌مهري از نظر برنامه‌ريزي موسيقي بوده،به تناسب جايش را چنان مردم پركرده‌اند كه همه‌ ما مديون اين نيرو و انرژي هستيم. وي افزود:هر نوازنده‌اي معمولا بعد از كنسرت با موسيقي و كارش فاصله مي‌گيرد و به نوعي افسرده مي‌شود چرا كه هرآنچه كه داشته عرضه كرده و وارد يك خلايي ‌مي‌شود اما جالب اينجاست كه براي اولين بار بعد از اين كنسرت، اين اتفاق نيفتاد و احساسم آنقدر سرشار بود و خوشحال بودم كه فرداي كنسرت از 7 صبح تا 7 شب ساز زدم و احساس پر شدن و خالي شدن نكردم. «عليزاده»گفت:بزرگترين كلاسها براي من همان صحنه است و بواسطه خالص بودنش از هر كلاس درسي آموزنده‌تر است. اين نوازنده تار در خصوص اينكه چرا در اين اجرا از خوانندگان و يا نوازندگان بزرگ موسيقي بهره نبرده‌ايد،گفت: نبايد ميدان را براي تجربه‌ها و كارهاي جديد خالي كرد.همچنين بايد شرايطي نيز براي جوانان فراهم نمود. ما مي‌توانيم كنسرتهاي متعددي با موضوعات و اهداف مختلف اجرا كنيم كه يك بخش از اين اجراها مي تواند همكاري ما قديمي‌ترها با هم و يك بخش نيز اجرا با جوانان باشد و حتي يك قسمت از آن مي‌تواند نگاه جديد به موسيقي باشد. در همه جاي دنيا كنسرت‌هاي ايراني شنونده زياد دارد ---------------------------------------------------------------- خالق قطعه «نينوا» در خصوص علاقه برخي هنرمندان خارجي براي كنسرت در ايران اظهار داشت: در همه جاي دنيا اين موضوع كه كنسرت‌هاي ايراني شنونده زياد دارد، زبانزد شده، به اين خاطر همه هنرمندان خارجي دوست دارند هم ايران را ببينند و هم اينكه شنونده بسياري براي كنسرت‌هايشان پيدا كنند اما متاسفانه شرايط ارائه موسيقي آنقدر دشوار است كه ما نمي‌توانيم هنرمندان شرقي و غربي را كه خيلي دوست دارند در ايران اجرا داشته باشند،دعوت كنيم. دانشگاه ها وضعيت مطلوبي در آموزش موسيقي ندارند -------------------------------------------------------------- «عليزاده» درباره وضعيت آموزش موسيقي نيز گفت: جوانان ما تعليم و تربيت را از معلم‌هاي دلسوز فرا گرفته‌اند و اگر شرايط آموزش و به خصوص دانشگاهها شكل ايده‌ال‌تري داشت، بازدهي خيلي بيشتر بود.به نظر من دانشگاه فقط مختص كنكور دادن نيست. برخي كشورها راديوهايي دارند كه واقعا اگر شما دانشجوي موسيقي باشيد ديگر نياز به كلاس درس نداريد و تنها مي‌توانيد از اين راديوها عين كلاس دانشگاه بهره ببريد. وي ادامه داد:در سطح عام ،آموزش چيزي است كه شنونده بايد از طريق كنسرت، راديو و تلويزيون و... به آن دست پيدا كند اما در سطح خاص و تخصصي، يك انقلاب فرهنگي در زمينه آموزش موسيقي در دانشگاهها لازم هست. آهنگساز موسيقي فيلم «گبه» در خصوص روند موسيقي در كشور اظهار داشت:در موسيقي ايران از سال 55 و 54 حركت‌هايي ايجاد شد كه جامعه با موسيقي ايران آشتي كرد و آن را شناخت چرا كه قبل از آن موسيقي ايران به گونه‌اي عرضه مي‌شد كه عاري از مسائل اجتماعي بود.وقتي آن حركتها از طرف گروه‌هاي موسيقي به خصوص گروه‌هاي ما انجام شد دستاوردهاي خوبي نيز به همراه داشت كه متاسفانه در گلو خفه شد. من و ديگران چون آدمي نبوديم كه براي پست دولتي كار كنيم،مسئوليتها را عده‌اي ديگر به عهده گرفتند و موسيقي را عاري از جنبه‌هاي اجتماعي شنيدند. موسيقي راديو و تلويزيون قبل از انقلاب بيشتر مبتذل و مصرفي بود ----------------------------------------------------------------------------- اين آهنگساز در خصوص اينكه چرا در گذشته صدا و سيما مأمن هنرمندان بود و حال همه به نوعي با اين رسانه قهرند،گفت: بايد منصفانه به موضوع نگاه كرد. با تمام مسائلي كه در صدا و سيما وجود دارد باز هم هنرمندان خيلي خوبي در آن فعاليت مي‌كنند. اما سياستگذاريها و مديريتهاست كه اين چالش‌ها را بوجود مي‌آورد.اگر به قبل از انقلاب برگرديم،مي‌بينيد كه همه ما بي‌وقفه در اختيار راديو و تلويزيون نبوديم . عليزاده تصريح كرد: در آن زمان به هيچ وجه برنامه‌هاي راديو و تلويزيون را به طور كامل قبول نداشتيم و متاسفانه به دليل اينكه آن زمان موسيقي مشكلاتي حال حاضر را نداشت بعضي وقتها به طور كاذب از آن دوره خيلي مثبت ياد مي‌شود در صورتي كه موسيقي كه در آن دوره عرضه مي‌شد بيشتر مبتذل و مصرفي بود و موسيقي خوب فقط سركلاس‌ها شنيده مي‌شد. البته در كنار چنين موسيقي‌هايي اساتيد موسيقي سنتي از جمله «شهناز»،«كسائي»و ديگران نيز بودند كه موسيقي اصيل را رواج مي‌دادند. وي ادامه در خصوص نقش مركز حفظ و اشاعه موسيقي در اين جريان افزود: همكاري اوليه من و هم نسلانم از مركز حفظ و اشاعه موسيقي شروع شد كه واقعا بايد از آن فكري كه آن دوره بوجود آمد ،قدرداني كرد.در اين مركز قرار نبود توليد موسيقي انجام گيرد و براي آنتن برنامه ساخته شود چرا كه اين مركز يك دانشگاه بود كه تمام اساتيد آن زمان به تعيلم در آن پرداخته بودند.بعدها به دنبال اصرار خودمان به آقاي برومند، در سال يك جشن هنر را برگزار و موسيقي سنتي را در قالب يك برنامه از راديو ارائه مي‌كرديم يعني به يك نوع بازسازي موسيقي سنتي كه در جامعه فراموش شده بود ،مي‌پرداختيم. در آن زمان همه موسيقي‌ها پاپ بود و تنها يك برنامه گلچين هفته لابه‌لاي آن همه برنامه‌هاي موسيقي بي‌ارزش و مهم قرار داشت. عليزاده در عين حال با انتقاد از موضع صداوسيما در مورد نمايش ساز تصريح كرد: راديو و تلويزيون جايي است كه با مردم ارتباط برقرار مي‌كند اما متاسفانه حتي آنهايي كه با اين رسانه نيز مشكل ندارند ، نمي‌توانند با برنامه‌ريزي‌هاي دولتي باز هم جايي در آن داشته باشند. بارها خود تلويزيون از همه هنرمندان از جمله من خواسته‌ است كه از زندگي هنري‌مان فيلم تهيه كند اما جواب من اين بوده كه شما حتي كار من را مجاز نمي‌دانيد و از نشان دادنش قباحت داريد چه طور مي‌خواهيد راجع به كاري كه من مي‌كنم فيلم بسازيد؟ وي افزود:چندين بار شبكه‌هاي خارجي صدا و سيما (جام جم) پيشنهاد اين كار را دادند اما من نمي‌دانم كه اين چه سياستي است كه ما در خارج مي‌خواهيم نشان دهيم كه موسيقي و موسيقي‌دان ارزش دارد ولي در داخل اين مسئله را پنهان مي‌كنيم. «عليزاده»ادامه داد: من حاضر نيستم پشت گلدان بنشينم و ساز بزنم. چرا كه با اين كار به خودم و ارزشهاي كه مادرم،خانواده‌ام و جامعه براي من بوجود آورده‌اند، توهين مي‌كنم. در حال حاضر مذهبي ترين متون را باساز اجرا مي‌كنند اما خود ساز را نشان نمي‌دهند. در صورتي كه در هر سريال و فيلم يك اسلحه و حتي ابزارهايي كه با آنها مواد مخدر را مصرف مي‌كنند را نشان مي‌دهند و شوراي نظارت نيز چنين چيزهايي را از فيلم‌ها سانسور نمي‌كند اما يك دو تار نوازي كه در مدح حضرت محمد(ص) مي‌خواند را نشان نمي‌دهد. انتهاي پيام//

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 470]