افغانستان- باخت همگاني

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: افغانستان- باخت همگاني
* محمد ملازهي دولت و مجلس ملي افغانستان از سازمان ملل درخواست كرده اند به موضوع كشتار غيرنظاميان افغانستان به وسيله نيروهاي خارجي رسيدگي كند و اقدامهاي بازدارنده اي در پيش بگيرد. اين درخواست دولت و مجلس افغانستان هر چند ديرهنگام انجام شده، اما گامي درست ارزيابي مي شود. سازمان ملل و شوراي امنيت، مرجع صدور مجوز حمله به افغانستان در سال 2001 بوده است. اكنون نيز شوراي امنيت بايد به درخواست افغانستان رسيدگي كند، اما صرف نظر از اينكه شوراي امنيت در موقعيتي قرار داشته باشد كه بتواند به اين درخواست افغانستان رسيدگي كند يا نه، ادامه كشتار غيرنظاميان در افغانستان پيامدهايي دارد كه گمان نمي رود به سود آمريكايي ها و ناتو باشد.از همين زاويه، دو پيامد كشتار غيرنظاميان را بايد جدي تر ارزيابي كرد. 1) كشتار غيرنظاميان براي دولت كابل 2) ادامه كشتار غيرنظاميان براي ارتش هاي خارجي در اين واقعيت كه ناتواني دولت كابل در جلوگيري از ادامه كشتار غيرنظاميان به وسيله نيروهاي خارجي موجب نااميدي افغانها از دولت شده و پايگاه اجتماعي اش را بشدت مخدوش كرده جاي بحث وجود ندارد و از انتظارات مردم از دولت است كه عملي بازدارنده داشته باشد و جلوي كشتارها را بگيرد. بويژه براي مردم افغانستان قابل درك نيست كه چرا مجلس عروسي بمباران مي شود و عروس و داماد به همراه مدعوين قتل عام مي شوند.بدتر اينكه نظاميان آمريكا پس از كشتار در مجلس عروسي مدعي مي شوند به افراد مسلح مخالف حمله كرده اند! به راستي مشكل درك متفاوت نظاميان آمريكايي و ملت افغانستان در كجاست؟ اين موضوع كه افغانها براساس يك سنت عشيره اي و محلي در مراسم عروسي، شادي خود را با تيراندازي هوايي نشان مي دهند براي آنها امري عادي و صدها سال است كه اين رسم و سنت قومي وجود داشته است. اما نظاميان آمريكايي از درك اين سنت عاجزند و در ظاهر، تفاوتي ميان اجتماع در جشن عروسي و تجمع طالبان مسلح احساس نمي كنند. گويي دولت كابل نيز در موقعيتي قرار ندارد كه نظاميان آمريكايي را در اين باره توجيه كند. نتيجه تفاوت درك ميان افغانها و آمريكايي ها تكرار فاجعه بمباران و كشتار غيرنظاميان شامل زنان و كودكان بي گناه افغاني است. در اين ميان، ترديدي نيست كه دولت كابل اعتبار خود را نزد مردم از دست مي دهد و اين امر براي حامد كرزاي كه تصميم دارد بار ديگر نامزد رياست جمهوري كشورش بشود از اهميت بيشتري برخوردار مي شود. براي نيروهاي خارجي كه مسؤول كشتارها هستند وضعيت مشابهي قابل انتظار است. تجربه تاريخي قيامهاي ضد خارجي در افغانستان حكايت از آن دارد كه نگاه متفاوت خارجي ها و افغانها عامل مهمي در شكل گيري تدريجي قيامها و گسترش آن تا سطح قيام عمومي در قالب جهاد بوده است. ترديدي نيست، ادامه كشتار غيرنظاميان، افغانها را به اين نتيجه خواهد رساند كه كشورشان در اشغال خارجي است و به احتمال زياد چنانچه آمريكا و ناتو در روشهاي نظامي شان تجديدنظر نكنند راه حل نهايي را در «جهاد» خواهند يافت. اين همان تحولي است كه طالبان خواستار آن هستند. از اين رو، مي توان گفت برنده اصلي بمبارانهاي بي هدف و كشتار غيرنظاميان طالبان خواهند بود. اكنون طالبان دلايل بيشتري در اختيار دارند كه قبايل پشتون را قانع كنند كه «جهاد» تنها راه حل پايان دادن به وضع موجود است. گسترش پايگاه اجتماعي طالبان و پيوستن تعداد بيشتري از ناراضيان و يا دست كم، همكاري نكردن با دولت مركزي و ارتشهاي خارجي به سود طالبان تمام مي شود. بنابراين در يك نگاه مقدماتي مي توان گفت، كشتار غيرنظاميان افغان، اعتبار ملي دولت و مشروعيت و اعتبار نيروهاي خارجي كه مدعي نجات افغانها از دست طالبان هستند هر دو را به چالش كشانده است و طالبان از درون اين چالش در حال بازسازي موقعيت و قدرت نظامي خود شده اند. اين روند تا كجا ادامه دارد، هنوز زود است كه قضاوت شود، اما در هر حال نادرست ترين و در همان حال غير انساني ترين مسيري است كه نظاميان خارجي، ملت افغان را با آن رو به رو كرده اند.
چهارشنبه 19 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 144]