از ورود به بازي بين‌المللي تا حذف فيلم «محاكات غزاله عليزاده»

واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: متن و حاشيه جشنواره سينماحقيقت در گفت‌وگوي فارس با «محمد آفريده» خبرگزاري فارس: دبير دومين جشنواره بين‌المللي «سينماحقيقت» طي گفت‌وگويي با خبرنگار فارس درباره متن و حاشيه اين جشنواره سخن گفت. «محمد آفريده» دبير دومين جشنواره بين‌المللي «سينماحقيقت» در گفت‌و‌گو با خبرنگار سينمايي فارس پس از پايان اين جشنواره گفت:احساس مي‌كنم تاكنون ديني كه به گردن داشتم را توانسته‌ام، ادا كنم. به هر حال ما فرزندان انقلاب هستيم و از زماني كه چشم باز كرده‌ايم،امام (ره) و انقلاب اسلامي و آن شور و حال را ديده‌ايم. وي ادامه داد: جشنواره «سينماحقيقت» حاصل سال‌ها مذاكره ، بحث و نشست و احساس خوبي است كه ما به سينماي مستند داشتيم و در اين راه فيلمسازان و سينماي مستند را در داخل و خارج شناسايي كرديم و امر توليد را در مركز گسترش سينماي مستند و تجربي سازماندهي كرديم كه حاصل آن چيزي ساخت حدود 100 فيلم مستند در طول سال بود و خوشبختانه كمكي شد تا دومين دوره جشنواره با ابعادي متنوع‌تر از دوره نخست برگزار كنيم. در اين دوره 17 بخش مختلف برگزار شد و چيزي حدود 70 سانس نمايش فيلم داشتيم كه رقم قابل‌توجهي است. * سينماي مستند ايران را به دنيا معرفي كرديم آفريده به فارس گفت:احساس كرديم باتوجه به علاقه‌مندي جامعه به سينماي مستند لازم است تا مقداري از توانايي‌هاي سينماي مستند ايران را به نمايش بگذاريم و در منطقه خود را اعلام كنيم و پايگاه مستند راه بيندازيم.براي اين امر ناچار بوديم افرادي مطرح دنيا را براي حضور در جشنواره دعوت كنيم كه خوشبختانه آنها نيز باتوجه به ظرفيت‌هايي كه در دوره اول جشنواره ديده بودند،استقبال كردند. همه اين تلا‌ش‌ها باعث شد كه جشنواره مركز توجه قرار گيرد. * بايد وارد معركه جهاني شويم مديرعامل مركز گسترش سينماي مستند و تجربي در ادامه افزود:سينما يك هنر جهاني است و دوره ، دوره‌اي است كه ديگر نمي‌توانيم فقط با خود سخن بگوييم .ما بايد وارد معركه جهاني شويم و قدرتمند عمل كنيم و در اين ميزانس جايگاه خودمان را پيدا كنيم. وي ادامه داد:اگر اين گونه فكر نكنيم نخواهيم توانست انقلاب و ظرفيت فرهنگي‌مان را به جهان معرفي كنيم.در طول تاريخ ، ايران اسلامي محل و چهار راه قديمي فرهنگ‌ها بوده و به همين دليل است كه جامعه ما يك جامعه زنده است. *صندوق حمايت از سينماي مستند جهان محمدآفريده با بيان دلايل راه‌اندازي صندوق حمايت از سينماي مستند اظهار داشت:ما براي اولين‌بار اين صندوق را راه‌اندازي كرديم و به همه دنيا گفتيم كه طرح‌ها و فيلم‌هايتان را به كشور ما بفرستيد و ما از آنها حمايت خواهيم كرد. اين كاري است كه سال‌هاست كشورهاي ديگر انجام مي‌دهند و مستندسازان را در دنيا مديريت مي‌كنند. وي افزود:ما تا سقف 20 هزار يورو از اين طرح‌ها حمايت مي‌كنيم و حق رايت ايران آنها را در اختيار مي‌گيريم.اين امر باعث مي‌شود كه توجه دنيا را به ما جلب ‌شود. مثل فيلمسازان خودمان كه هر جاي دنيا كه سر و صدايي مي‌شود مي‌روند تا كمكي بگيرند. به نظرم اين كار بسيار كار خوب و بديعي بود كه امسال انجام شد. مديرعامل مركز گسترش سينماي مستند با اشاره به حجم گسترده ميهمانان خارجي جشنواره افزود:حجم مهمان‌هاي خارجي ما امسال بسيار قابل توجه بود و هركدام اين ميهمانان در سينماي مستند توجه ويژه‌اي را جلب كردند و يك وزنه هستند. * سينماي مستند داخلي بايد سرعت گيرد وي افزود: در بخش داخلي ما بيش از 70 فيلم در جشنواره داشتيم و فكر مي‌كنم سينماي مستند ايران بايد به حركت خود سرعت ببخشد.نگاه‌ فيلمسازان، مسئولين، منتقدان و اهالي مطبوعات نيز اين سرعت را به خود بگيرد تا عقب‌افتادگي از دنيا در اين عرصه را جبران كنيم. به خاطر همين تمركز در بخش بين‌المللي را زياد كردم و تقريبا بيش از 200 فيلم خارجي در جشنواره به نمايش گذاشتيم. آفريده ادامه داد: وقتي مي‌خواهيم وارد عرصه بين‌المللي شويم ،بايد بازي را بشناسيم تا نگاه تازه‌تري به دنيا پيدا كنيم. براي من بسيار راحت است كه چندين فيلم داخلي را در يك مجموعه بگذارم و جشنواره‌اي برگزار كنم ولي احساس من اين است كه جشنواره «سينما حقيقت» كه گوهري به نام حقيقت در آن نهفته براي انسان‌هاي انديشمند فعاليت مي‌كند. وي تصريح كرد:انديشمندان ايراني و خارجي بايد در كنار به تعامل برسند و هم فكري داشته باشند تا انديشمندان داخلي بدانند كه دنيا چه تصويري از ما دارد. ممكن است شخصا نسبت به برخي از فيلم‌هايي كه در جشنواره و در بخش بين‌الملل پخش شد، انتقاد داشته باشم ولي جشنواره برايم محفلي است كه امام فرمود كه همان بحث طلبگي است كه انديشمندان بايد در كنار هم به بحث و تبادل نظر بپردازد و از هم انتقاد و تعريف كنند. ما بايد هم نيت‌ها و نظرها را ببينيم و وقتي اينها را ديديم راحت‌تر مي‌توانيم روي اعتقاد خودمان باشيم. * انتقاد به كم رنگ‌بودن بخش سينماي ايران در «سينماحقيقت» بي‌انصافي است وي درباره انتقادات مبني بر در سايه قرار گرفتن بخش مستند ايران،گفت:در اين بحث به نظرم بي‌انصافي وجود دارد. من اگر اين مقدار كثير فيلم خارجي را انتخاب كردم و در بخش جنبي گذاشتم، براي استفاده فيلمسازان ايراني بوده است. نهايت فيلم‌هاي بخش مسابقه بين‌الملل شايد 20 عدد هم نباشد ولي در بخش مسابقه ملي 60 فيلم ايراني حضور داشت. اين فيلم‌ها بيشتر تزيين جشنواره بود براي اينكه يكسري فيلم ديده شود و بحثها و تعامل اتفاق بيفتد. آفريده به فارس گفت:ما تنها فيلم‌هايي را اكران مجدد كرديم كه در بخش ملي بودند و هيچ بخش ديگري را تكرار نكرديم.فكر مي‌كنم ما عادت داريم كه به هر چيزي انتقاد كنيم وگرنه من ايراني هستم و دوست دارم فرهنگ كشورم و فيلمسازان‌ام معرفي شوند. * ميهمانان خارجي سفير صلح ايران بودند آفريده با اشاره به تاثيرات مثبت حضور ميهمانان خارجي در جشنواره گفت:اين ميهمانان سفيرهاي صلح جمهوري اسلامي در دنيا خواهند بود.اين افراد انديشمندان سرزمين خودشان هستند و تمام مطالب مخربي كه در ذهنشان از ايران بوده با حضور در جشنواره پاك شد و فردا وقتي از ايران تفسير نامربوطي شود ،نخواهند پذيرفت. وي افزود: ما بعد از جشنواره دوره قبل با انتخاب كساني كه سينماي مستند روز دنيا را مي‌شناختند و نماينده كردن آنها در تمام جشنواره‌ حضور داشتيم و دست به انتخاب فيلم‌ها و ميهمانان زديم و در نتيجه شناختي كه حاصل مي‌شد ،آنها 99 درصد خودشان آثارشان را براي ما ارسال كردند. * ‌شاخصه جشنواره «سينماحقيقت» تاكيد بر نگاه خلاق است وي گفت:جشنواره سينما حقيقت مثل تمامي جشنواره‌هاي بين‌المللي دنيا در فراخوان خود قوانيني را مطرح كرده است. ما در اين جشنواره به دنبال مستندهاي خلاق هستيم و تأكيدهايي هم داريم كه مثلا در بخش ايراني فيلم‌هاي قابل اهميت آثاري از فضاهاي فرهنگي جامعه‌مان هستند .بخشي از جشنواره هم به فيلم‌هاي جديد و روز دنيا تعلق دارد. از طرفي درتمام جشنواره‌هاي معتبر دنيا نگاه منتقدانه و آگاهي بخش در آثار مورد توجه است. آفريده به فارس گفت:با توجه به ديدگاه ديني و فرهنگ ايراني ،بحث‌ ما در جشنواره سينماي متعهدانه است كه در ذات سينما حقيقت هم نهفته است. براي همين در اكثر فيلم‌هاي بخش بين‌المللي ،ما اين‌گونه فيلم‌ها را قرار داديم مثل بخش روزگار ما، آمريكا پس از آمريكا و فلسطين. رويكرد كلي ما سينماي مستند خلاقي است كه آگاهانه‌تر به دنبال مسائل مي‌رود. * جشنواره «سينماحقيقت»ميوه سينماي مستند است وي به ارزيابي سينماي مستند ايران پرداخت و افزود:در جشن خانه سينما بخش عمده‌اي از اين فيلم‌ها حضور داشت و خيلي‌ها با توجه به فيلم‌هاي داستاني كه ديده بودند ،اين دو حوزه را غير قابل مقايسه دانستند.تمام فيلمسازان خارجي جشنواره نيز معتقد به اين ارتقا بودند. نگاه،ساختار هنري‌ و بينش فيلمسازان ما ارتقا پيدا ‌كرده كه همه حاصل جريان سينماي مستند و شخص فيلمساز است. دبير جشنواره سينماحقيقت تصريح كرد:احساس من اين است كه جشنواره «سينما حقيقت» ميوه حاصل از كل سينماي مستند و فرهنگ است. پس لازم بود كه جشنواره «سينماحقيقت» در اين دوره اتفاق بيفتد. چون در سينماي مستند ما اين پيشتازي وجود دارد. * بحث اجرايي با محدوديت‌هايي روبرو بود وي درباره كاستي‌هاي اجرايي جشنواره گفت:امكانات ما و سينماهايمان در كل كشور محدود است.به نظرم بايد مسئولين به فكر اين باشند كه مكان‌هايي در مركز شهر ايجاد كنند تا چندين سالن در كنار هم باشد و انتظار سينماگران و مسئولين برگزار كننده برآورده شود. اين محدوديتها در بخش‌هايي به ما تحميل شد و دست ما هم نبود. آفريده درباره نداشتن زيرنويس در برخي فيلم‌هاي خارجي گفت:تا 2 روز قبل از جشنواره فيلم‌هاي خارجي بود كه ارسال شده و در گمرك مانده بودند .يك بخش‌هايي هم مشكل ارسال فيلم پيدا مي‌كرديم و چون نمي‌توانستند فيلم‌هايشان را مستقيم براي ما ارسال كنند،براي ارسال مدت زمان طولاني‌تري نياز بود.اما در نهايت تمام فيلم‌ها را ترجمه كرديم و اكثرا نسخه اصلي آنها آماده بود ولي چندتايي است كه ديرتر رسيدند و در نتيجه مجبور شديم با زبان اصلي پخش كنيم. * ‌فرصت پيگيري نبود وي درباره حذف فيلم مستند «محاكات غزاله عليزاده»، گفت:در جشنواره‌اي با سطح بين‌المللي شما تا آخرين لحظه نمي‌خواهيد انتخابتان را جلو بيندازيد. شما تا يك تاريخي اجازه ارسال آثار را مي‌دهيد و هيچ وقت نمي‌تواني هزار فيلم را قبل جشنواره در اختيار اداره نظارت بگذاري.از طرفي بازبيني فيلم‌ها توسط هيأت انتخاب فيلم‌ها زمان بر است و نزديك به يك هفته نزديك جشنواره مي‌شود. آفريده گفت:ما بايد كاتالوگ و برنامه را نيز چهار هفته قبل جشنواره آماده كنيم و مجبوريم اطلاعات اوليه را وارد كنيم. نگاه كنيد فيلم پگاه آهنگراني در كاتالوگ نبود ولي اسم اين فيلم را در برنامه زديم. وي ادامه داد: از طرفي ما اين ارتباط و تعامل را داشتيم و فيلم‌ها را براي بازبيني فرستاديم. يكسري فيلم‌ها هم كه قبلا در خانه سينما پخش شده بود كه پيگيري هم كرديم ولي بعد گفتند نبايد پخش مي‌شده است. ما به اعتبار اين امر جلو مي‌رفتيم تا اين كه دوستان به ما گفتند فيلم «محاكات غزاله عليزاده» مجوز ندارد و من اين مسئله را به خود فيلمساز هم گفتم. آفريده افزود: من در 99 درصد موارد اينگونه زير بار نمي‌روم چون خيلي از اين فيلم‌ها به نظرم اگر در فضايي عادي‌تر وارد شود و در گفت‌وگو قرار بگيرد، ممكن است با يكسري اصلاحات قابل نمايش باشد ولي چون درباره اين فيلم دوستان اداره نظارت گفتند كه از نظر آنها قابل نمايش نيست، من كلا پيگيري آن را كنار گذاشتم. از طرفي هم فرصت نداشتم.معمولا روش من در مركز گسترش اين است كه تا لحظه آخر فرصت مي‌دهم تا فيلمساز با دوستان گفتگو كند و به جمع‌بندي برسند تا مشكل فيلمشان حل شود ولي چون اين فيلم زمان نداشت ديگر فرصتي امكاني براي پيگيري نبود. انتهاي پيام/ا

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پرشین وی]

[مشاهده در: www.persianv.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 4211]