واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: از نخستين روزي كه فريبرز عربنيا براي بازي در سريال تاريخي «مختارنامه» با سيما فيلم قرارداد بست، حدود پنج سال ميگذرد و او در اين مدت به جز يك پروژه، در هيچ پروژه سينمايي و تلويزيوني ديگري مقابل دوربين نرفتهاست. از نخستين روزي كه فريبرز عربنيا براي بازي در سريال تاريخي «مختارنامه» با سيما فيلم قرارداد بست، حدود پنج سال ميگذرد و او در اين مدت به جز يك پروژه، در هيچ پروژه سينمايي و تلويزيوني ديگري مقابل دوربين نرفتهاست. او در تمام اين روزها «مختار» داوود ميرباقري باقي ماندهاست، تا علاوه بر رد پيشنهاد كارگردانان و تهيهكنندگان براي بازي در مجموعهاي ديگر، پاسخش براي مصاحبه با خبرنگاران نيز منفي باشد. با اين حال فريبرزعرب نيا پس از گذشت پنج سال از ساخت «مختارنامه»، سرانجام در گفتوگويي حاضر شد و به خبرنگار سرويس تلويزيون ايسنا دربارهي دلايل عدم تمايلش به مصاحبه گفت: شايد يكي از دلايلي كه من به طور كلي از صحبت فرار ميكنم، اين است كه همواره كلام شهيد ميشود. با اين حال عربنيا اين بار نيز صحبتهاي تكميلي دربارهي نقشش در «مختارنامه» را به هنگام پخش آن موكول كرد و گفت كه ترجيح ميدهد پس از ديدن مختار درباره او سخن بگويد. بنابراين او در اين مصاحبه ترجيح داد كه بيشتر از دغدغهها و علايق يك بازيگر به هنگام پذيرش نقشهاي طولاني را مدت بگويد. او كه معتقد است بايد با نگاه جديتري با مقوله بازيگري برخورد كرد، دراين باره تصريح كرد: توليدات سينمايي و تلويزيوني بسياري منوط و مشروط به بازيگري هستند؛ اين درحالي است كه متأسفانه هنوز بر سر اينكه آيا بازيگري اولين شرط فيلم و سريالسازي است، دعواست. بازيگر نقش «مختار» در پاسخ به اين پرسش كه يك پروژه و يك نقش بايد چه اندازه براي بازيگر جذابيت داشته باشد كه باعث شود او به مدت 5 سال در هيچ فيلم يا سريال ديگري حاضر نشود؟ گفت: اين مساله به جنبههاي مغفول مانده بازيگري، ارتباط عوامل ديگر صحنه، پشت صحنه و مديريتهاي فرهنگي برميگردد و به حدي ارتباط اين مسايل در ايران با هم مخدوش است كه شايد در كليترين شكل، متأسفانه نه تنها با استانداردهاي جهاني كه با استاندارهاي سالهاي شناختهشده اين عرصه، فاصله بسياري داريم. وي ادامه داد: در حال حاضر تلويزيون به شكلي سردمدار عرصه فرهنگ و توليد الگو شده است و در برخي زمينهها تلاشهايي ميكنند كه پيش از اين انجام نشدهاست؛ به هر صورت اين جريان روبه جلو است. فريبرز عربنيا با پرداختن به اين موضوع از جنبه حرفهيي و صنفي و همچنين گسترده خواندن اين بحث، در عينحال گفت: ايراد و خطر اساسي اين است كه اين رشد ابدا متوازن نيست. در برخي زمينهها خصوصا در مقوله نگاه به بازيگر و لوازم كارش بسياربسيار ابتدايي عمل ميكنيم. فريبرز عربنيا با اشاره به همكاري 5 ساله خود با پروژهي «مختارنامه» تصريح كرد: من اين مطلب را هم به عنوان گله و هم به عنوان خوشبيني ميگويم. با گذشت 5 سال از همكاري من با سريال «مختارنامه» هنوز هم در مقطع تمديد قرارداد كه هرسال انجام ميشود، بايد بر سر ابتدائيات با ايرادي كه در نگاه به لوازم كار بازيگر است، بعضا بجنگم. وي سپس متذكر شد كه اين جنگ تنها به خاطر خودش نيست، بلكه به اين خاطر است كه بايد به حرفهي بازيگري به شكل اصولي و كارشناسانه و عملي نگاه شود. عربنيا بار ديگر با تأكيد بر اينكه بحثهاي صنفي و حرفهيي را مطرح ميكند، اظهار كرد: جاي بحث در مورد مقولات هنري اساسا اين جا نيست؛ چراكه آن خود معضل بسياربسيار پيچيدهاي است. اين بازيگر در پاسخ به اين پرسش ايسنا كه آنچه با وجود تمام اين مشكلات شما را نگه ميدارد چيست؟ گفت: اين سوال كليشهاي دوستداشتني است كه پاسخ آن معلوم است. وي سپس گفت: از جنبهي حرفهيي آنچه يك بازيگر را 5 سال با وجود تمام مشكلات بسيار عجيب و غريب و گاه ابتدايي از جمله نبود امكانات رفاهي در بدترين شرايط جوي و جغرافيايي نگه ميدارد، عشقش به ديدن تأثير تمام چيزهايي است كه در اين سالها بر او، نقش و جهان هنر و رسانه گذشته است. فريبرز عربنيا در پاسخ به اين پرسش ايسنا كه آيا جسارت و اجازه آن را داشته است كه در عين خلق مختار واقعي، آنچه خود علاقه داشته است را از اين شخصيت ارايه دهد؟ گفت: اميدوارم بر غم تمام مشكلاتي كه از آن صحبت شد و با همدلي گروه تمام دستاندازهاي سر راهمان را پشت سر بگذاريم. خوشبختانه هنوز هم مثل روز اول شوق ارايه اين سريال در بالاترين حد ممكن در همه ما وجود دارد. وي ادامه داد: مختارنامه به شكل مستقيم برآيند نقاط مشترك علائق من و آقاي ميرباقري و تمام گروه است؛ اما فكر ميكنم وقتي نمايش داده ميشود، از اين حرفها فراتر رفته باشد. اين اتفاقي است كه در هنر نميتوان تعريفش كرد. يعني وقتي سريال «مختارنامه» را ببينم متوجه ميشويم كه احتمالا ارزش همه اين زحمات را داشته است. فريبرز عربنيا در بخش ديگري از اين گفتوگو در پاسخ به پرسش ايسنا دربارهي استفاده از بدلكار در برخي صحنهها به جاي وي و آيا اينكه اين امر با اصرار خود وي يا شخص كارگردان صورت گرفته است، اظهار كرد: به هرحال در پروندهاي كه اگر ابتدا هم نميداشتيم 5 سال به طول ميانجامد اما قرار بود 2-3 سال ساخت آن زمان ببرد، حتما كارگردان ريسك نميكند كه در صحنههاي جنگلهاي خطرناك و سواريهاي بيمحبا بازيگر اصلي حضور داشته باشد. اما من شخصا به دليل علائقم و بسياري از مسايل ديگر تا حد امكان خودم اين صحنهها را بازي كردم و دوست دارم بازي كنم. وي ادامه داد: تا حدي كه ريسك به خطرافتادن پروژه نباشد، آقاي ميرباقري خوشبختانه اين اعتقاد را داشتند كه خود من در صحنههاي اكشن حاضر شوم. عربنيا با اعلام اينكه يك بدل تقريبا هميشگي در صحنههاي خطرناك نقش او را بازي ميكند، خاطرنشان كرد: ايشان در صحنههايي حضور دارند كه صورت مختار لو نميرود. اين صحنهها پلانهاي بسيار دور را شامل ميشود. بنابراين در صحنههايي كه احساس كنم نميتوانم صحنه را كنترل كنم، يا درصد خطا بالا برود و يا آقاي ميرباقري و شخص ديگري از عوامل توليد تشخيص ميدهند كه بايد شخص ديگري جاي من بازي كند، قاعدتا بدلكار كار را انجام ميداد. بازيگر نقش مختار با تشكر از بدلكاري كه نقش او را در برخي صحنهها بازي كرده است، گفت: حضور ايشان در صحنه از خستگيهاي من كم ميكرد اما چون اين همكارم از نظر سايز و جثه با من تفاوت داشت در صحنههايي كه اصلا حدود ديده نميشود و موقعيت از دور مشاهده ميشد، زحمات را اين دوستم متحمل شدند. فريبرز عربنيا تأكيد كرد: در ايران متأسفانه رابطه بازيگر با صحنههايي كه با خطر جاني همراه است و الزامات آن درست تعريف نشده است. آن مشابه بازيگر بايد رابطه نزديكتري با پروژه داشته باشد و بسياري از مسايل براي او تعريف شود. البته خوشبختانه در «پروژه مختارنامه» اين اتاق تا حدودي رخ داده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 447]