واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: 30 فيلم از 30 سال سينماي كمدي ايران جام جم آنلاين: 1 - نظام رشد دهنده انسان، نظامي است كه در آن روح و روان انسان در بستري از نشاط و شادي و سلامت صيقل مييابد. در متون اسلامي و سخنان پيشوايان دين به سلامت تن و روان توجه بسياري شده است و اگر چه براي سلامت دوبعد روح و جسم آدمي توصيهها و تاكيداتي صورت گرفته است، اما از آنجا كه از ديدگاه اسلام، بدن در خدمت روان و سلامت آن و در نهايت براي كمال روح است، مراقبت از روان اهميت فوقالعادهاي دارد. بنابر اين از ديدگاه اعتقادي، شادي و نشاط نه تنها يك «اصل مسلم» بلكه يك «تعهد» و يك «وظيفه مهم» محسوب ميشود. از ديدگاه علمي نيز چارچوب زندگي براساس و مبناي شادي و نشاط استوار است. تا آنجا كه تعريف سلامتي را «احساس متعادلي از شادي دروني» مينامند. براساس ديدگاههاي علمي «شادي و نشاط» موضوع محوري يك «حيات سالم و متعالي» است. به همين دليل يكي از وظايف مهم مديريت اجتماعي كشور، ايجاد زمينههاي يك زندگي جمعي شاد و سرزنده است. جامعه اندوهگين و افسرده نميتواند نيرو و انرژي لازم براي حركت و توسعه را داشته باشد. پيامد و آثار اجتماعي شادي و نشاط مثل: احساسات مثبت، آرامش، خوشبختي، رضايتمندي و از همه مهمتر سازگاري اجتماعي مورد توجه جامعهشناسان و علماي اجتماعي قرار گرفته است. شادي و نشاط با بيرون راندن انرژيهاي نامطلوب جسم و روح از افراد، در حقظ موجوديت اركان يك جامعه استوار و پويا، كاركرديترين نقش را پيدا ميكند. تنها در اين شرايط است كه حضور مردم در صحنههاي فرهنگي، سياسي و اجتماعي كشور پرفروغ مينمايد. با شناخت منابع شادي و نشاط و فرآيند آن در جامعه و بررسي راههاي رشد و توسعه آن از طريق ارائه راهحلهاي كاربردي براي از ميان برداشتن موانع جدي آن بيش از پيش ميتوان كوشا بود. 2 - يكي از اين منابع كه نقش آن در جامعه ايراني ساده انگاشته شده، سينماي كمدي است كه طي سالهاي حيات خويش، فراز و نشيبهاي را تجربه كرده است. اساسا كمدي در طول تاريخ خويش از لحاظ اجتماعي با افت و خيزهايي روبهرو بوده است. هرگاه جامعهاي با جبر و سلطه اداره ميشده. كمدي در نشيب قرار ميگرفته و هرگاه آزادي سراز گريبان خويش بيرون آورده، كمدي در فراز قرار گرفته است. به عبارت ديگر يكي از مشخصههاي حكومت مردمي و وجود آزادي در اعصار مختلف، حضور فعال و پررنگ كمدي بوده است. با اين تعريف از كمدي، ميتوان عملكرد سينماي كمدي در ايران را نيز بررسي كرد. سينماي كمدي در ايران همچون باد كه خبر از تغيير فصل ميدهد، تغيير شرايط اجتماعي را نمايش داده است. 3 - وضعيت سينماي كمدي امروز ايران به هيچ عنوان قابل مقايسه با دوران قبل از انقلاب نيست، كمدي در اين دوران به نوعي دوباره متولد شده است. اين كمدي كه شخصيت و منش جديدي يافته است با تحولات اجتماعي صورت گرفته به افقهاي جديدي مينگرد. اما اگر بخواهيم بررسي دقيقي از سينماي كمدي بعد از انقلاب داشته باشيم بايد آن را به 3 دهه تقسيمبندي كنيم: 1 - دهه نخست (يعني سالهاي دهه شصت) فيلمهاي ارزشمندي همچون: خانه آقاي حقدوست، اتوبوس، اجارهنشينها، كفشهاي ميرزانوروز، خارج از محدوده، آپارتمان شماره 13، اي ايران، تحفهها و روز باشكوه ساخته شد. 2 - در دهه بعد (يعني سالهاي دهه هفتاد) كمديهاي شاخص عبارت بودند از: ديگه چه خبر، ناصرالدينشاه آكتور سينما، من زمين را دوست دارم، مرد عوضي، مرد آفتابي، دو نفر و نصفي، جيببرها به بهشت نميروند، ليلي با من است و آدم برفي. 3 - و بالاخره دهه سوم يعني سالهاي دهه هشتاد كمديهاي برتر عبارت بودند از: دختر شيريني فروش، مارمولك، مكس، مهمان مامان، نان، عشق، موتورهزار، ازدواج به سبك ايراني، اخراجيها، قاعده بازي، رفيق بد، توفيق اجباري، هميشه پاي يك زن در ميان است ودايره زنگي. 4 - امروزه در سينماي ايران از دو تركيب ادبي: «كمدي بدنه» و «كمدي فاخر» زياد سخن به ميان ميآيد. اين دو تركيب جايگزين «كمديهاي متوسط» و «كمديهاي ارزشمند» است كه در تقسيمبندي كيفي سينماي جهان مورد استفاده قرار ميگيرد. كمديهاي بدنه كه مخصوصا در سالهاي دهه هشتاد شاهد توليد و اكران آنها هستيم، اغلب كمديهاي كم هزينه و ارزان قيمتي هستند كه متكي به خلاقيت بازيگرند و در آنها از محبوبيت چهرههاي شناخته شده براي جذب مخاطب استفاده ميشود. متاسفانه تعداد زيادي از اين كمديها، سبك و سخيف هستند و وقار و ارزش كمديهايي را كه در دهه شصت و هفت توليد ميشد ندارند. اين كمديها با آن كه تماشاگران بسياري را به سينماها مي كشند اما به دليل فقدان ارزشهاي راستين كمدي تاثيرگذار نيستند. هرگاه جامعهاي با جبر و سلطه اداره ميشده كمدي در نشيب قرار ميگرفته و هرگاه آزادي سراز گريبان خويش بيرون آورده، كمدي در فراز قرار گرفته است اما كمديهاي فاخر همچون اجارهنشينها كه در دهه شصت همگام با تحولات اجتماعي صورت گرفته، نظر به افقهاي جديد داشت به دليل ضعف مديريت فرهنگي كمكم رنگ باخت و جاي خود را به كمديهاي متاثر از طنزهاي شبانه داد. طنزهايي كه با توجه به «مديوم» رسانهاي خويش كاركردهاي مثبت خويش را داشت و از نظر فرم و محتوايي ربطي به «مديوم» سينما نداشت. 5 - سينماي كمدي جهان از تنوع و گونهگوني بسياري برخوردار است: كمدي حادثهاي كمدي تاريخي كمدي خلق و خو كمدي رفتار كمدي رمانتيك كمدي روستايي كمدي شخصيت كمدي فلسفي كمدي موزيكال كمدي موقعيت و كمدي وحشت بخشي از اين انواع است. در آسيبشناسي سينماي كمدي ايران به اين نكته پي ميبريم كه متاسفانه هيچ تلاش جدياي نه از طرف سينماگران و نه از طرف مخاطبان براي شكستن دايره ذائقه موجود يعني اكتفاء به شوخيهاي كلامي و رسيدن به شوخيهاي بعدي صورت نگرفته است. به عبارت ديگر از ميان حدودا 40 نوع كمدي، سينماي كمدي ايران، تنها كمدي كلام را شناخته و بدان وفادار مانده است. به همين دليل است كه تلاش فيلمسازاني همچون احمدرضا معتمدي در فيلم قاعده بازي براي تغيير اين ذائقه ناكام ميماند. زيرا پافشاري فيلمسازان بدنه برادامه راه رفته مجالي براي نفس تازه كردن به فيلمسازان نوانديش و نوگرا نميدهد. ناگفته پيداست كه طرف ديگر اين معادله مخاطباني قرار دارند كه «نوع دگري از خنديدن» را نياموختهاند: «گرچه از روز ازل خرم و خندان هستم(بودم) عشق آموخت مرا نوع دگر خنديدن» (مولوي) عليرضا خمسه
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 510]