تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821149159
ياد آن روزها بخير
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: يادها و خاطره‌ها اصليت خانواده نيكي كريمي برمي‌گردد به شهرستان تفرش در استان مركزي، پدر و مادرش مثل همه والدين ايراني به فرزندانشان عشق مي‌ورزند. در يك روز پاييزي (19 آبان) و سال 1350 در تهران به دنيا آمد. خودش مي‌گويد: «راستش در دوران بچگي، زياد درسخوان نبودم و تجديد هم مي‌آوردم، يادم مي‌آيد يك‌بار در كلاس اول دبيرستان در درس عربي، نمره بدي آوردم، در رياضي هم تجديد شدم، اما شيمي و زبان انگليسي‌ام، خوب بود، بخصوص زبان كه به هم‌كلاسي‌هايم، درس مي‌دادم. هيچ‌گاه در كلاسي مردود نشدم، ولي هر سال يك تجديد مي‌آوردم. حال و حوصله كلاس‌هاي جغرافي و رياضي را اصلا نداشتم. بيشتر اوقات هم به بهانه بيماري سر اين كلاس‌ها حاضر نمي‌شدم، ياد آن روزها بخير.» هر بچه‌اي آرزو دارد وقتي بزرگ شد، شغلي آبرومند براي خودش انتخاب كند، آقاپسرها معمولا مي‌گويند مي‌خواهيم، خلبان، مهندس، دكتر و دخترها هم مي‌گويند مي‌خواهيم پرستار، خانم دكتر، دندانپزشك و... شويم. اما نيكي كريمي به نويسندگي فكر مي‌كرد. «بيشتر به نويسندگي فكر مي‌كردم مثل خيلي از بچه‌ها در دوران كودكي علاقه زيادي به كارتون داشتم. تن‌تن، سنباد و علي‌بابا، خانواده دكتر ارنست و... كارتون‌هاي مورد علاقه‌ام بود. ضمن اين‌كه از كودكي علاقه شديدي به ترجمه داشتم. در دوران دبيرستان، يك تئاتر مدرسه‌اي داشتيم كه در خود مدرسه بارها آن را اجرا كرديم و مورد استقبال قرار گرفت، يادم مي‌آيد آن زمان تئاتري اجرا مي‌كرديم كه نامش «فروغ» بود، اين تئاتر آنچنان مورد استقبال قرار گرفت كه به دبيرستان‌هاي مختلف مي‌رفتيم و آن را به نمايش مي‌گذاشتيم.» اما چه شد كه او به بازيگري رو آورد؟ «علاقه به بازيگري از كودكي در وجود من بود، كتاب‌هاي زيادي مي‌خواندم كه بيشترشان رمان بود، خودم را جاي شخصيت اصلي داستان مي‌گذاشتم و از همان زمان بود كه علاقه به بازيگري در وجود من رشد كرد و من هم سعي كردم آن را پرورش دهم و اين‌گونه شد كه به بازيگري رو آوردم. من بازيگري را با علاقه‌اي كه به ادبيات و هنر سينما دارم، به طور آگاهانه انتخاب كردم، فكر نمي‌كنم، من چيزي را طي مدت بازيگري‌ام از دست داده باشم، در هر فيلمي كه بازي يا كارگرداني مي‌كنم، به دنبال آموختن هستم، هر نقشي براي من تجربه جديدي دارد. هر نقشي براي من لذت جديدي دارد. انسان‌هايي به موفقيت مي‌رسند كه سعي مي‌كنند درست بياموزند و از توانايي‌هاي خود نهايت استفاده را ببرند.» www.jamejamonline.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 434]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها