محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855679461
ياد آن روزها بخير
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: يادها و خاطره‌ها اصليت خانواده نيكي كريمي برمي‌گردد به شهرستان تفرش در استان مركزي، پدر و مادرش مثل همه والدين ايراني به فرزندانشان عشق مي‌ورزند. در يك روز پاييزي (19 آبان) و سال 1350 در تهران به دنيا آمد. خودش مي‌گويد: «راستش در دوران بچگي، زياد درسخوان نبودم و تجديد هم مي‌آوردم، يادم مي‌آيد يك‌بار در كلاس اول دبيرستان در درس عربي، نمره بدي آوردم، در رياضي هم تجديد شدم، اما شيمي و زبان انگليسي‌ام، خوب بود، بخصوص زبان كه به هم‌كلاسي‌هايم، درس مي‌دادم. هيچ‌گاه در كلاسي مردود نشدم، ولي هر سال يك تجديد مي‌آوردم. حال و حوصله كلاس‌هاي جغرافي و رياضي را اصلا نداشتم. بيشتر اوقات هم به بهانه بيماري سر اين كلاس‌ها حاضر نمي‌شدم، ياد آن روزها بخير.» هر بچه‌اي آرزو دارد وقتي بزرگ شد، شغلي آبرومند براي خودش انتخاب كند، آقاپسرها معمولا مي‌گويند مي‌خواهيم، خلبان، مهندس، دكتر و دخترها هم مي‌گويند مي‌خواهيم پرستار، خانم دكتر، دندانپزشك و... شويم. اما نيكي كريمي به نويسندگي فكر مي‌كرد. «بيشتر به نويسندگي فكر مي‌كردم مثل خيلي از بچه‌ها در دوران كودكي علاقه زيادي به كارتون داشتم. تن‌تن، سنباد و علي‌بابا، خانواده دكتر ارنست و... كارتون‌هاي مورد علاقه‌ام بود. ضمن اين‌كه از كودكي علاقه شديدي به ترجمه داشتم. در دوران دبيرستان، يك تئاتر مدرسه‌اي داشتيم كه در خود مدرسه بارها آن را اجرا كرديم و مورد استقبال قرار گرفت، يادم مي‌آيد آن زمان تئاتري اجرا مي‌كرديم كه نامش «فروغ» بود، اين تئاتر آنچنان مورد استقبال قرار گرفت كه به دبيرستان‌هاي مختلف مي‌رفتيم و آن را به نمايش مي‌گذاشتيم.» اما چه شد كه او به بازيگري رو آورد؟ «علاقه به بازيگري از كودكي در وجود من بود، كتاب‌هاي زيادي مي‌خواندم كه بيشترشان رمان بود، خودم را جاي شخصيت اصلي داستان مي‌گذاشتم و از همان زمان بود كه علاقه به بازيگري در وجود من رشد كرد و من هم سعي كردم آن را پرورش دهم و اين‌گونه شد كه به بازيگري رو آوردم. من بازيگري را با علاقه‌اي كه به ادبيات و هنر سينما دارم، به طور آگاهانه انتخاب كردم، فكر نمي‌كنم، من چيزي را طي مدت بازيگري‌ام از دست داده باشم، در هر فيلمي كه بازي يا كارگرداني مي‌كنم، به دنبال آموختن هستم، هر نقشي براي من تجربه جديدي دارد. هر نقشي براي من لذت جديدي دارد. انسان‌هايي به موفقيت مي‌رسند كه سعي مي‌كنند درست بياموزند و از توانايي‌هاي خود نهايت استفاده را ببرند.» www.jamejamonline.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 442]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها