واضح آرشیو وب فارسی:ايران دیپلماسی: جهان - لبنان و معماي ارتش
جهان - لبنان و معماي ارتش
ديليپ هيرو: ترجمه آرش حري: آدم وسوسه ميشود كه خشونت كنوني در لبنان را جنگي بين شيعه و سني و پيشدرآمد جنگي داخلي ببيند. اين وسوسه، نادقيق است. شيعيان لبنان همگي حامي حزبالله و متحدش، جنبش امل، هستند اما سنيها و مسيحيان در مخالفت با حزبالله صفي مشتت دارند.
و حزبالله فرق مشخصي بين دولت ائتلافي و تحت حمايت واشنگتن فواد سنيوره، نخستوزير، و دولت نظامي به فرماندهي ژنرال ميشل سليمان قائل است. حزبالله در عين جنگ با نظاميان سني و دروزي متعلق به جناحهاي دولت، با ارتش همكاري ميكند و مناطق تصرفشده در بيروت، كوههاي شوف و تريپولي را به نيروهاي مسلح لبنان تحويل ميدهد. يكي از حاميان حزبالله علاوه بر جنش امل، حزب سوسيال ناسيوناليست سوريه بوده است: گروهي از مسيحيان ارتدوكس يوناني كه پس از كاتوليكهاي ماروني بزرگترين گروه مسيحيان هستند. اين سازمان در سال 1947 با هدف تاسيس سوريه بزرگ در سوريه و لبنان تشكيل شد و در سال 1949 ممنوع گشت. پس از رفع ممنوعيت در سال 1970، طرف شيعيان را گرفت تا جبههملي حامي دمشق را تشكيل دهد. در جنگ داخلي 1975 تا 1990 عنصر مهمي در جبهه ضداسرائيلي بود و حملاتي چريكي عليه نيروهاي اسرائيل در جنوب لبنان انجام ميداد. پس از جنگ، اينام راد، رهبر حزب، در دولت وحدت ملي سال 1992، وزير بود. سنيهاي بيروت حامي دولت سنيوره بودهاند و مبارزان نظامي جنبش آينده (المستقبل) را تامين كردهاند اما قضيه در بندر شمالي تريپولي، كه اكثر جمعيتش سنيمذهب هستند، بدين شكل نيست. در اينجا نبرد بين نظاميان المستقبل و اسلامگرايان سني متعلق به جناح توحيد درگرفته است. شكافي واضح بين دولت سينيوره و ارتش به فرماندهي ژنرال سليمان موجود است. اخراج ژنرال وفيق شوكر توسط دولت از سمت رياست امنيتي فرودگاه، كه مايه بحران هفته گذشته بود، تحت حمايت رئيس ارتش قرار نگرفت. ابقاي شوكر در مقامش نشاني از پيروزي سياسي حزبالله است.
به همين سان دولت كه شكستش در مقابل حزبالله را تشخيص داده است دستور اوليهاش براي تعطيل شبكه ارتباطات مستقل حزبالله را تقليل داده و ارتش را به ماجرا كشانده. ارتش گفته است كه تنها در شبكه حزبالله «تحقيق» ميكند. در تمام اين مدت ژنرال سليمان سرسختانه در نبرد بيطرف بوده است. سربازان او طرفي نگرفتهاند تا تندروهاي هر دو جناح را منزوي كنند و نظاميان حزبالله اختيار بيروت غربي و ساير مناطق را به سربازان سپردهاند. موضع سليمان از دو ملاحظه اصلي ميآيد: يكي مثبت و ديگري منفي. او انتخاب دولت و اپوزيسيون به عنوان رئيسجمهور آينده جمهوري است و اين منوط به توافق دو جناح بر سر تفاوتها در تشكيل كابينه وحدت ملي است كه در آن حزبالله و متحدينش خواهان يك سوم كرسيها هستند.
دليل ديگر براي بيطرفي صريح سليمان ترس از اين است كه اوضاع به جايي برسد كه ارتش روي خطوط گروهي منشعب شود. از آنجا كه اكثريت سربازان شيعه هستند، آنها در اين صورت طرف جناح حزبالله را خواهند گرفت. اين بيشك منجر به جنگي داخلي خواهد شد كه چشمانداز آن باعث وحشت اكثريت عظيم لبنان است.
13 مي 2008، ستون آزاد روزنامه گاردين
دوشنبه 6 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران دیپلماسی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 304]