محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798339668
رفتارهاي خشونت آميز نوعي هنجار شده است خشونت در مدارس ايران
واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: رفتارهاي خشونت آميز نوعي هنجار شده است خشونت در مدارس ايران
شيرزاد عبداللهيعلي نوروزي دانش آموز كلاس چهارم ابتدايي شهر لالي، يازدهم ارديبهشت سال جاري به علت تاخير در ورود به كلاس از سوي معلم خود مورد تنبيه بدني قرار گرفت. اين دانش آموز به خبرنگار فارس در اهواز گفت؛ «6 ضربه با كابل به كمر و گردنم وارد شد كه همان لحظه احساس سوزش و درد شديد تمام وجودم را فرا گرفت و پس از تعطيل شدن مدرسه در مسير خانه، ناگهان بي هوش بر زمين افتادم. با نوشيدن آب به هوش آمدم، اما در خانه به طور كاملاً ناگهاني تمام بدنم فلج شد و به بيمارستان اميد لالي انتقال يافتم.» با اينكه هنوز معلوم نيست كه آيا فلج شدن دانش آموز ناشي از تنبيه بدني او بوده يا نه، معلم خاطي از كار معلق و پرونده اش به دادگاه تخلفات اداري فرستاده شده است. اين در حالي است كه تناسبي بين نحوه تنبيه و بيماري كودك وجود ندارد و به گفته مدير كل ارزشيابي آموزش و پرورش ضربات وارده با پوسته كابل بوده و نه خود كابل. هنوز نظريه پزشكي در مورد علت بيهوشي و فلج كودك اعلام نشده است. اما برخي رسانه ها و مسوولان آموزش و پرورش، به نوعي حكم مجرميت معلم را صادر كرده ا ند. زمينه بروز خشونت چنين اخباري را بايد با احتياط دنبال كرد. خشونت در اشكال مختلف در مدارس وجود دارد و معمولاً مورد اعتراض اوليا قرار نمي گيرد. عرف جامعه و خانواده ها درجه يي از خشونت را پذيرا هستند. اما آنجا كه پاي يك تصفيه حساب سياسي يا خانوادگي در ميان است معمولاً كار به شكايت مي رسد. تراكم دانش آموز در كلاس درس، معماري پادگاني، ميز و نيمكت هاي ناراحت، كمبود فضاهاي ورزشي، برنامه هاي خشك درسي و سخنراني هاي طولاني و خسته كننده معلم و مربي، دانش آموزان را به عصيان وا مي دارد و دانش آموز عاصي را جز با خشونت نمي توان به راه آورد. معلمان و مديران مدارس با برشمردن كمبودها و تنگناها هم خشونت را محكوم مي كنند وهم با بيان چنين مطالبي خشونت ورزي در مدارس را اجتناب ناپذير جلوه مي دهند. تنبيهات عجيبهر چند خشونت عليه كودكان و تنبيه بدني دانش آموزان در همه جاي دنيا و حتي در كشور هاي توسعه يافته اتفاق مي افتد، اما در ايران و برخي از كشورهاي خاورميانه، رفتارهاي خشونت آميز نوعي هنجار فرهنگي است و تنها برخي از رفتار هاي خشن نامتعارف و شديد نمود رسانه يي مي يابد. به عنوان مثال ارديبهشت سال 86 در يكي از مدارس راهنمايي منطقه 10 تهران دانش آموزي كه لباس ورزشي خود را تعويض نكرده و با همان لباس در كلاس درس زبان انگليسي حاضر شده بود، از سوي معلم با رفتار تحقيرآميز (برهنه كردن) و ضرب و شتم روبه رو شد. با شكايت مادر دانش آموز و طرح موضوع در رسانه ها، معلم مدرسه گفت كه كار او يك شوخي بوده است، به نوشته روزنامه كيهان در بهمن ماه سال 85 يك معلم در مدرسه راهنمايي رحيم ممتاز اهواز، دانش آموز بازيگوشي را مجبور كرد سر خود را به مدت يك ساعت در سطل زباله كلاس نگه دارد. پـدر اين دانش آموز به خبرنگار كيهان گفت؛ «اين تنبيه نه تنها هيچ تناسبي با شيطنت پسرم در كلاس نداشت، بلكه از نظر اخلاقي بسيار ناپسند بود و تاثيرات بسيار بدي بر روحيه فرزند نوجوانم گذاشته است».خشونت سازنده استامروز در بيشتر كشورهاي توسعه يافته بخش وسيعي از منابع مادي و معنوي صرف توجه به مسائل كودكان و حمايت رواني و جسمي از آنان مي شود. ماده 19 كنوانسيون حقوق كودك بيان مي كند بايد از كودكان در برابر هر نوع آسيب يا آزار بدني و رواني توسط والدين و افراد ديگر محافظت كرد. رفتارهاي خشن و برخوردهاي فيزيكي نسبت به كودكان از سوي تعدادي از والدين و معلمان به عنوان ابزاري سودمند براي تعليم و تربيت به كار مي رود و گاهي تبديل به عادت مي شود و به بهانه هاي مختلف تكرار مي شود. در چنين سيستم فكري تنبيه بدني و خشونت داروي تلخي پنداشته مي شود كه آثار مفيدي در پي دارد. خانواده ها نيز عمدتاً با اعتقاد به چنين اصلي تنبيه بدني كودكان خود را تا زماني كه منجر به جراحت و عوارض سنگين نشود، ناديده مي گيرند و حتي در مواردي با ترساندن كودك از معلم، در خانه او را وادار به اطاعت مي كنند. معلمان در قرن 19 جهانبخش سلطاني مي گويد؛ «در سال 85 بازنشسته شدم. 31 سال در دبيرستان ها خدمت كردم. بعضاً بچه ها به يكديگر كه هيچ به معلم ها هم فحاشي مي كنند. بعضي از خانواده ها هم فكر مي كنند معلم زرخريد آنهاست به اينان اگر بگويي كه شما 10 دقيقه كلاس را اداره كن نه مي توانند و نه حاضرند. فقط فكر اين هستند كه دردانه شان در مدرسه مشغول باشد و آنان روي مبل لميده و اتلاف وقت كنند.» سلطاني معتقد است دانش آموزان كنوني به بزرگ ترها احترام نمي گذارند. علي دلپسند دبير ادبيات فارسي از زاويه ديگري به موضوع نگاه مي كند؛ «دبير فوق ليسانس 20 سال سابقه هستم. خشونت در مدارس از نبود برنامه براي دانش آموزان و همچنين از شكاف معلمان با دانش آموزان حكايت دارد. معلم در قرن 19 و بچه ها در قرن حاضر زندگي مي كنند، ميان معلمان و دانش آموزان واقعاً شكافي است كه موجب مشكلات اساسي در سيستم آموزش و پرورش شده است. عامل ديگر مشكلات اقتصادي و طرز فكر معلمان است كه احساس مي كنند در كلاس ها بي خود و بي جهت وقت خود را تلف مي كنند، نه حقوق مكفي دارند و نه احترام كافي،» محمد حسيني تنبيه بدني در مدارس را اجتناب ناپذير مي داند؛ «كلاس هاي انباشته از دانش آموز با كودكان سر به هوا را چگونه بايد اداره كرد؟ بچه ها روي نيمكت هاي چوبي با عرض 25 سانتيمتر و بدون تكيه گاه در وضعيت ناراحتي در رديف هاي منظم نشسته اند. ابزار كمك آموزشي فقط حنجره معلم است و گچ و تخته سياه. سخنراني معلم خسته كننده است. بچه ها به موضوعات درسي بي علاقه اند. معلم چاره يي ندارد جز اينكه براي ايجاد نظم به خشونت متوسل شود. معلم بدون چاشني خشونت جذبه ندارد.»موضع يكجانبه وزير حيدر سليماني دبير آموزش و پرورش شهرستان كرج با تبليغاتي دانستن اظهارات مقامات در خصوص دانش آموز خوزستاني مي گويد؛«تنبيه بدني دانش آموز خوزستاني از نظر هر معلم، كاري خطا است اما اينكه برنامه هاي پربيننده تلويزيون اين خبر را با آب و تاب منعكس مي كنند غيرطبيعي است و به حيثيت جامعه معلمي آسيب مي رساند.» محمود مهدوي نيز با انتقاد از موضع گيري وزير مي گويد؛ «در حالي كه هنوز ابعاد ماجرا روشن نيست، وزير آموزش و پرورش در رسانه ها موضع تندي عليه معلم خوزستاني اتخاذ كرد. به جاي آن وزير بايد كمي هم به زمينه هاي بروز خشونت توجه مي كرد.» تركه هاي آلبالو و مدرنيته ظاهريخشونت عليه كودكان در فرهنگ ما ريشه عميقي دارد. در ادبيات كلاسيك ايران به ويژه در گلستان سعدي بر سودمندي خشونت عليه كودكان بسيار تاكيد شده است. سعدي «ضرب بي محابا و زجر بي قياس» را از ضرورت هاي تعليم و تربيت مي داند. در مكتبخانه ها، معلم با وسيله يي به نام فلك پاهاي دانش آموزان بازيگوش يا ضعيف در درس را بسته و با تركه چوبي كف پاي آنها را مي نواخت. ايرانيان از صد سال پيش آموزش و پرورش مدرن را پذيرفتند و دبستان هاي جديد به سبك غربي جايگزين مكتبخانه هاي سنتي شدند، اما اين تحول، عميق و ريشه دار نبود و در واقع تاسيس دبستان اقتباسي شكلي بود. محتواي مكتبخانه هاي سنتي در قالب مدارس جديد به حيات خود ادامه داد. خشونت لفظي و تنبيه بدني وجه جدايي ناپذير رفتار معلمان بود. معلمان اين شعر سعدي را فراموش نمي كنند كه مي گويد؛ استاد معلم چو بود بي آزار/ خرسك بازند كودكان در بازار. برخي از معلمان بر چنين زمينه فرهنگي، خشونت عليه كودكان را توجيه مي كنند. در رژيم سابق با اينكه دولت خود را مدرن مي دانست و آموزش و پرورش دستگاهي به ظاهر مدرن بود، اما درك مسوولان از مدرنيته از برخي ظواهر فراتر نمي رفت. در آن زمان تنبيه بدني دانش آموزان بسيار رايج بود. تركه هاي آلبالو بخشي از خاطره دوره كودكي مردان و زنان ميانسال امروزي است.نظام آموزشي، مدرن يا سنتي؟ آموزش و پرورش ايران فاقد يك تئوري منسجم تربيتي است. در آموزش و پرورش ما عناصر نو و كهن به نحو شگفت انگيزي به همزيستي خود ادامه مي دهند. سليقه مديران و مربيان و معلمان تعيين كننده رفتار آنها است. در حالي كه نظام آموزشي ما بسياري از مفاهيم مدرن تربيتي را پذيرفته اما همچنان نظام سنتي مورد ستايش قرار مي گيرد. بسياري از مقامات سياسي و نظريه پردازان دولتي، نظام تعليم و تربيت مدرن را اساساً پديده يي غربي و استعماري مي دانند و در فكر بازگشت به نظام آموزشي ماقبل مدرن هستند. چنين بازگشتي عملاً امكان پذير نيست، اما نتيجه چنين تفكري تنها بلاتكليفي نظام آموزشي كشور است. در گزينش معلمان بر احراز صلاحيت هاي عقيدتي و سياسي داوطلبان بسيار تاكيد مي شود، اما صلاحيت هاي حرفه يي شغل معلمي چندان مورد توجه گزينشگران نيست. به همين دليل معلمان در مورد مسائل تربيتي داراي ديدگاه هاي بسيار متفاوت و شخصي هستند. كساني كه نظام مدرن آموزشي را رد مي كنند و خواستار بازگشت به نظام آموزشي سنتي هستند با اين پارادوكس مواجهند كه نمي توانند خشونت ورزي عليه كودكان را محكوم كنند، چون يكي از عناصر آموزش سنتي اعمال خشونت و تنبيه بدني كودكان است. اما در دنياي امروز قادر به دفاع از اعمال خشونت عليه كودكان نيستند. قانون مترقي كافي نيستطبق ماده 77 آيين نامه اجرايي مدارس اعمال هرگونه تنبيه ديگر از قبيل اهانت، تنبيه بدني و تعيين تكاليف درسي جهت تنبيه ممنوع است و در اعمال تنبيهات نبايد بين دانش آموزان تبعيض و استثنايي قائل شد. بر اساس ماده 76 دانش آموزان متخلفي كه راهنمايي ها و چاره جويي هاي تربيتي در آنها مفيد و موثر نمي افتد، با رعايت تناسب به يكي از روش هاي زير مورد تنبيه قرار مي گيرند؛ تذكر و اخطار شفاهي به طور خصوصي، تذكر و اخطار شفاهي در حضور دانش آموزان كلاس مربوط، تغيير كلاس در صورت وجود كلاس هاي متعدد در يك پايه با اطلاع ولي دانش آموز، اخطار كتبي و اطلاع به ولي دانش آموز، اخراج موقت از مدرسه با اطلاع قبلي ولي دانش آموز حداكثر براي مدت سه روز و انتقال به مدرسه ديگر. اين مقررات بسيار عادلانه و مترقي است و تنبيهات آن با كنوانسيون حقوق كودك تعارضي ندارد، اما وجود قانون خوب به تنهايي كفايت نمي كند. قانون بر بستر فرهنگ و توسط انسان ها اجرا مي شود. بسياري از معلمان چنين تنبيهات خفيفي را غيركارساز و عامل تشويق دانش آموزان به انجام تخلف مي دانند. به گمان آنها اگر دانش آموزان از مفاد اين آيين نامه مطلع باشند، هرج و مرج محيط هاي آموزشي را فرا مي گيرد.
دوشنبه 6 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 519]
-
گوناگون
پربازدیدترینها