تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 8 آذر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):روزه براى من است و من پاداش آن را مى‏دهم.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1834921519




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

شاعر لحظه‌های خشونت


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: شاعر لحظه‌های خشونت
فرانک کاپرا
فیلم این هفته اثری است که یا عاشق آن هستید و یا از آن تنفر دارید، فیلمی که غالبا از آن به عنوان خودکشی تمام‌عیار فیلمساز و یک شکست درست و حسابی یاد می‌شود. فرانک کاپرا یک جمله معرکه دارد که می گوید «سینما یک جور مرض است و تنها درمان این بیماری، بیشتر فیلم دیدن است». به نظر من سینما نه تنها مرض است بلکه واگیردار هم هست و کسی که خودش درگیر سینما می شود ناخوداگاه دیگران را هم به آن مبتلا می‌کند، کار امثال من نیزانتقال همین بیماری دوست‌داشتنی است که امیدوارم هرگزعلاج پیدا نکند و روز به روز شیوع بیشتری بیابد و همه‌گیر شود.اما فیلم هفته قبل نیش ساخته جرج روی هیل بود که بعضی از دوستان آن را با بوچ کسیدی و ساندنس کید جابجا گرفته بودند که نمی‌دانید چقدر خوشحال شدم توانستم بالاخره بعد از مدت‌ها شما را به اشتباه بیندازم. البته هر دو فیلم شاهکار هستند و در هر بار تماشای آن می توان جواهراتی را از آن بیرون کشید که دفعه پیش از چشممان به دور مانده بود.فیلم این هفته اثری است که یا عاشق آن هستید  و یا از آن تنفر دارید که امیدوارم مثل من آن را دوست داشته باشید، از این فیلم غالبا به عنوان خودکشی تمام‌عیار فیلمساز محبوبمان یاد می کنند و آن را یک شکست درست و حسابی می‌دانند ولی کارگردان کله‌شق ما این فیلم را با همه خوبی‌ها و بدی‌هایش صد در صد از آن خودش می‌داند و به شدت پای آن می‌ایستد و چه بهانه‌ای بهتر از این، برای اینکه در تمام این سال‌ها نتوانسته‌ایم از فیلم دل بکنیم، از بس که روح فیلمسازش در آن عریان است.وارن اوتس در این فیلم عین خود کارگردان ماست، با آن چهره ساکت و پر چین و چروک و چشمان نافذ و پلک‌های ورم‌کرده و حتی با یکی از همان عینک‌های تیره و پهنی که همیشه فیلمسازمان بر چشم دارد. هیچکس بهتر از او نمی‌توانست نقش آدم‌های بی‌مقدار و بازنده را بازی کند، به قول دیوید تامپسن او ساخته شده بود برای صفحات مربوط به از دست رفته‌ها.اگر بخواهم او را با ساده‌ترین نکته به یادتان بیاورم باید بگویم او کسی است که با افزودن خشونتی شاعرانه و رمانتیک، سینمای وسترن را از نو زنده کرد. هیچکس تابحال به قدرت او نتوانسته لحظه‌های مرگ و زوال و فروپاشی انسان‌ها را این چنین باشکوه به تصویر بکشد. استفاده از اسلوموشن برای ابدی کردن چنین صحنه‌هایی یکی از ترفندهای جادویی او بود.اما صحنه انتخابی این هفته جایی است که وارن اوتس بعد از آن سفر جهنمی، درست وقتی به مقصد می رسد یکدفعه هدفش را تغییر می‌دهد و تصمیم می گیرد همان مسیر را برعکس طی کند. انگار تازه وقتی به آنچه می خواهد می‌رسد می‌فهمد دنبال آن نبوده و این همه نکبت و فلاکت و بدبختی را بخاطر یک کیسه پول تحمل نکرده است بلکه دنبال چیز مهم‌تری بوده که تا آن لحظه متوجه‌اش نشده بود، شاید عزت نفسی که هرگز نداشته و یا اثبات اینکه اگر بخواهد می‌تواند یک بازنده نباشد.وارن اوتس در این فیلم عین خود کارگردان ماست، با آن چهره ساکت و پر چین و چروک و چشمان نافذ و پلک‌های ورم‌کرده و حتی با یکی از همان عینک‌های تیره و پهنی که همیشه فیلمسازمان بر چشم دارد. هیچکس بهتر از او نمی‌توانست نقش آدم‌های بی‌مقدار و بازنده را بازی کند، به قول دیوید تامپسن او ساخته شده بود برای صفحات مربوط به از دست رفته‌ها.سال‌هاست که تصویر مردی با کت و شلوار سفید پر از چرک و کثافت و سری که مگس‌ها دور آن جمع شده‌اند دست از سرمان بر نمی دارد. یک مرد تحقیر شده که بالاخره لیاقت آن را یافت که یکی از ماندگارترین صحنه‌های مرگ در سینما را از آن خود کند.نوشته : نزهت بادی تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی  





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 226]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن