واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
فرار از زندان کينه کينه تا شعاعهاي دوردست رفته و ساير افراد را هم که حتي در جريان ماجرا نبودند درگير ميکند. فراموش نکنيد اتفاقات بسيار تلخ و غيرقابل جبراني در تاريخ رخ داده که فقط براساس کينه به وجود آمده است. حالا تصور ميکنيد چگونه ميتوان کينهاي نبود؟! به جنبههاي مثبت افراد فکر کنيد حتي اگر آن فرد شما را عصباني کرده باز هم همين رويه را داشته باشيد. مسلما وقتي فردي اقدامي کرده که شما را عصباني ميکند، ديدن جوانب مثبت وجودي اين فرد کار بسيار دشواري است و شايد همان لحظه ممکن نباشد. انتظار هم نميرود همان لحظه اين ديدگاه را داشته باشيد بلکه در اوج ناراحتي و عصبانيت، اول بايد صبر کنيد و هيچ اقدامي نکنيد تا عصبانيت و ناراحتيتان فروکش کند و بعد از گذشت مدت زماني دوباره فکرتان را جمع و جور کرده و جنبههاي مثبت او و ماجرا را هم در نظر بگيريد. به عاقبت کينه فکر کنيد وقتي تلاش ميکنيد که کينه به دل نگيريد، در مورد تمام تاثيرات جسمي منفي کينه و عصبانيت و همچنين ساير اثرات منفي کينه روي احساسات خود فکر کنيد. کينه و عصبانيت باعث بروز استرس ميشود که زخمهاي گوارشي، سردرد، افزايش فشارخون و در طولانيمدت حتي مشکلات قلبي را به دنبال دارد. موضوع اينجاست که آدمهايي که شما را عصباني کرده و نسبت به آنها کينه داريد، ممکن است حتي به شما، احساسات و افکارتان فکر هم نکنند پس چرا بيشتر انرژي عاطفي و روحي خود را به آنها اختصاص ميدهيد؟ مثلا فردي که حين رانندگي به شما توهين ميکند و ميرود ديگر حتي يک بار ديگر به شما فکر هم نميکند پس چرا شما اين همه به او وقت و انرژي اختصاص ميدهيد؟! از خيرش بگذريد تصميم بگيريد که از خير موضوع بگذريد و آن را در حاشيه قرار دهيد. معمولا کينهورزي انرژي بسيار بيشتري نسبت به گذشت ميگيرد. سعي کنيد فضاي رواني و ذهني خود را از اين موضوع پاک کنيد. وقتي موضوع را از ذهنتان پاک کنيد، کينه هم ناپديد ميشود. به احساساتتان احترام بگذاريد. تنفر و ناراحتي وقتي ايجاد ميشود که عواطف ناشناخته بمانند. وقت بگذاريد و احساساتتان را بررسي کرده و ببينيد چرا جريحهدار شده است. رفتارتان را بعد از اين اقدام، تعيين کنيد. اگر قرار است سخني بگوييد يا رفتاري نشان دهيد، اين کار را بکنيد اما اگر رفتارتان همراه با شناخت عواطفتان باشد و براي خودتان احترام قايل باشيد، عملکردتان منطقي ميشود. ببخشيد بخشش ديگران رفتار آنها را توجيه نکرده و يا اقدام آنها را خوب نميکند. بخشش، حقايق را تغيير نميدهد. اگر واقعا به شما ظلم شده است، بخشش باعث فراموشي موضوع نميشود بلکه بخشش باعث ميشود درک کنيد همه افراد، ممکن است اشتباه کنند و با بخشش اشتباهات آنها در اصل به خودتان آرامش ميدهيد چون استحقاق آن را داريد. نقطه تمرکزتان را تغيير دهيد سعي کنيد در مورد آن ماجراي ناراحتکننده به شرايط مثبت و خوشايند فکر کنيد. شايد در اين فرآيند درسي بگيريد و چيز جديدي در مورد خودتان کشف کنيد. تغيير نقطهنظر و زاويه ديد به شما کمک ميکند نفرت را از خود دور کنيد. دايم در مورد موضوع نفرتانگيز و کينهبرانگيز فکر و صحبت نکنيد. هر وقت حس کرديد به موضوع فکر ميکنيد، فورا موضوع فکري خود را تغيير دهيد. و اگر خانوادهاي کينهاي داريد... يک مثل قديمي ميگويد: شما ميتوانيد دوستانتان را انتخاب کنيد اما نميتوانيد خانواده خود را انتخاب کنيد. آدمها هيچ تصميمگيري در مورد انتخاب شجره و خانواده خود ندارند. حالا اگر اعضاي خانوادهاي کينهاي و عصبي باشند، اين موضوع را بيشتر بايد مدنظر قرار داد که نميتوان خانواده را عوض کرد بلکه بايد با اين شرايط تطابق پيدا کرد. خوشبختانه شما مجبور نيستيد از رفتارهاي منفي خانوادهتان پيروي کنيد بلکه بايد ياد بگيريد بدون آنکه خودتان کينهاي شويد با چنين خانوادهاي تطابق پيدا کنيد اما چگونه؟ 1- اين واقعيت را بپذيريد که اعضاي خانواده شما کينهاي هستند و حتي گاهي تفکرات مخرب دارند. در واقعيت اين شرايط مشکلساز است اما بايد آن را قبول کنيد. آنها را درک کنيد و بپذيريد که آنها به دليل مشکلات فکري و رواني چنين رفتارهايي دارند و شايد نتوانيد همه آنها را عوض کنيد. 2- شما همچنان طرز فکر مثبت خود را داشته باشيد. اکثر اوقات آدمهاي کينهاي سعي ميکنند ديگران را هم تشويق کنند تا با آنها همراه شوند. اينجا زماني است که بايد در بين توفان کينههاي آنها شما همچنان آرام بمانيد و نگذاريد تفکرات مخرب آنها شما را هم نابود کند. 3- از نظر فکري، فاصله خود را با آنها حفظ کنيد. قرار نيست در تمام جنبهها با خانواده خود به طور همسان و نزديک رفتار کنيد. افراد کينهاي در بين سايرين شهرت خوبي ندارند بنابراين سعي کنيد از آنها فاصله بگيريد تا افکار و رفتارهاي مخرب آنها به شما منتقل نشود و يا وجهه شما را هم خراب نکند. 4- ارتباطاتتان را با آنها بيشتر نکنيد، به خصوص اگر رفتارهاي کينهجويانه آنها در حدي است که باعث آزار و اذيت ديگران ميشوند. اگر رفتارهاي انتقامجويانه آنها در اين حد نيست ولي دايم باعث آشوب و ناراحتي داخل خانواده و فاميل ميشوند، بهترين رويه همگام نشدن با آنهاست و در مرحله بعد اصلاح طرز فکر آنهاست که بسته به خصوصيات و شرايط آنها بايد براي اين کار اقدام کرد. مشاورين و افرادي که مورد قبول آنها هستند، ميتوانند کمک بزرگي به حساب بيايند. ضمنا بايد مهارت ختم دعوا و مرافعه و داشتن بخشش را بلد باشيد و به ديگران هم ياد بدهيد. رفتارشناسي کينهايها افراد کينهاي اتفاقي را که رخ داده بارها و بارها در ذهنشان تکرار ميکنند. اگر يک کلام يا رفتاري ناراحتکننده باشد، وقتي دايم آن را در ذهن مرور کنيم، درنهايت کينه بر ذهن ما قالب ميشود. برعکس اگر از آن ناراحتي و کدورت بگذريم و ماجرا را کنار بگذاريم، ديگر خبري از کينه نيست. افراد کينهاي با اين رويه فقط يک کار ميکنند، زندگي را براي خود و ديگران سخت ميکنند. اگر ماجرايي وجود داشته و گذشته، آدمهاي کينهاي فقط به تلخيها و موارد منفي و ناراحتکننده ميچسبند. اين موضوع در ايجاد کينه، نکتهاي کليدي است. به عبارتي آدمهاي کينهاي معمولا منفينگر بوده و از خدا ميخواهند ماجرايي اتفاق بيفتد تا دو دستي به قسمتهاي ناراحتکننده آن چسبيده و موارد جانبي ديگر را نبينند. انتقام، دوست جدانشدني کينه است. وقتي کينه به وجود آمد، ديگر اين درد و ناراحتي سراسر وجود را گرفته و فکر انتقام بروز ميکند و اتفاقا اين مرحله ميتواند خطرناکترين مرحله باشد. موضوع را براي افرادي شبيه به خود تعريف ميکنند. با مرور ماجرا و طرح آن به افراد کينهاي که راهحلي جز انتقام نميدهند، فرد کينهاي بيشتر تشويق ميشود که طرز فکرش درست است و در پي انتقام ميرود. آدمهاي کينهاي در اصل از راحتترين راه استفاده ميکنند چون از نظر ذهني قدرت گذر از راهکارهاي سخت را ندارند. بخشش کار آساني نيست اما اينکه آدم فقط کينه را در دل نگهداشته و انتقام بگيرد راحتترين کاري است که يک آدم بيفکر با تفکر بيمارگونه ميتواند داشته باشد حتي ميتوان آن را بچهگانهترين مسير دانست چون کودکان که هنوز قدرت حل و فصل موضوعات را ندارند بلافاصله تلافي کرده و انتقام ميگيرند! منبع:www.salamat.com /ع
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 695]