تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806948553
منتقدان بنجامين باتن
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
منتقدان بنجامين باتن ترجمه جواد رهبر به قول مادرم... * مورد عجيب بنجامين باتن، منتقدان را به دو دسته تقسيم كرد. دسته اول فيلم را بسيار دوست داشتند و از آن به عنوان نقطه عطفي در پرونده فينچر نام مي بردند، اما دسته دوم اصلاً فيلم را نپسنديدند و آن را اثري ضعيف و فرصتي بربادرفته ناميدند. گزيده اي از نقدهاي منفي عليه فيلم را مي خوانيد. فيلمي خوش ساخت با پيش فرضي نادرست * مورد عجيب بنجامين باتن فيلمي است بسيار شكوهمند كه براساس پيش فرضي كاملاً نادرست ساخته شده است. مردي پير به دنيا مي آيد و زماني كه مي ميرد، نوزادي بيش نيست، تمامي انسان هاي اطراف او، به صورت عادي پير مي شوند و او خلاف جهت آن ها حركت مي كند و جوان مي شود. همان طور كه به تماشاي فيلم نشسته بودم، عقيده اي راسخ به ذهنم خطوركرد كه اين پيش فرض به طرز ساده اي نادرست است. همين پيش فرض هر نوع رابطه اي را بي ارزش مي كند، دوستي ها و روابط عاشقانه را بي ثمر مي سازد و به جاي تف انداختن در صورت سرنوشت، برعكس در كام زمان تف مي كند. اين پيش فرض نادرست حتي جذابيت علاقه بسيار ميان ديزي و بنجامين در كودكي را از بين مي برد. اريك راث پيش از اين فارست گامپ را نوشته بود در نگارش اين فيلم نامه هم همان روش قبلي را - يعني اين كه وضعيت قهرمان، رخدادهاي زندگي او را تعيين كند - دنبال كرده است. پيش از اين گفتم كه در مورد عجيب بنجامين باتن فيلم بسيار خوش ساختي است. حالا اضافه مي كنم كه بهترين ويژگي آن بازيگرانش هستند: تاراجي پي. هنسن، جوليا ارموند، الياس كوتياس و تيلدا سويينتن. با استفاده از منابع در دسترس و چنين استعدادهايي امكان ساخت فيلم بزرگي وجود داشته اما مشكل در اين است كه توجه نشان دادن به چنين داستاني كار بسيار سختي است. هيچ درسي نمي توان از آن آموخت و پالايشي هم رخ نمي‌دهد. راجرايبرت، شيكاگوسان تايمز فارست گامپ با چاشني كارل پوپر * درطرح كردن ايده جوان تر شدن بنجامين از هيچ نگرش كميك يا تراژيكي استفاده نشده است. به راحتي مي توان گفت كه اصلاً نگرشي در انجام اين كار وجود ندارد. او مثل دراكولا (شخصيت رمان برام استوكر) و دوريان گري (شخصيت اصلي رمان تصوير دوريان گري اثر اسكار وايلد) نيست. بنجامين باتن شخصيتي است با چهره اي بي روح كه سرانجام در روزگار جواني خودش، موتورسيكلت مي راند و قايق سواري مي كند و علايقش درست به دل مشغولي هاي يكي از مانكن هاي مرد كمپاني گپ (Gap) شبيه است. بنجامين، سواي ويژگي منحصربه‌فرد فيزيكي اش كه هيچ گاه توجه دنياي پزشكي و رسانه ها را جلب نمي‌كند، شخصيت بسيار كسل كننده اي است. حتي مي شود ايده اصلي داستان را به اين صورت مطرح كرد كه جاذبه زمين براي بنجامين باتن برعكس عمل مي كند و او هميشه برخلاف ديگران به سقف مي چسبد و باز هم هيچ تغييري در بيان وجودي فيلم ايجاد نشود. بنجامين باتن در طول سفر معكوس خود دستاورد مهمي به چنگ نمي آورد و نسبت به وضعيت غريب بدن خودش ذره اي توجه نشان نمي دهد. حتي جدا شدن تراژيك او از ديزي هم قطره اي اشك به چشمانش نمي آورد. در وادي انديشه مي توان گفت كه بنجامين باتن باعث مي شود فارست گامپ شبيه به كارل پوپر بشود. پيتر برادشاو، گاردين فناپذيري رقت‌انگيز بشر! * درسي كه از تماشاي مورد عجيب بنجامين باتن مي گيريم اين است كه هيچ وقت پيش از آماده سازي چارچوب يك فيلم خوب، قصد ساختن فيلم بزرگي نكنيم. هر چه باشد، خيز برداشتن براي ساخت فيلمي بزرگ، ريسك هاي بسياري به دنبال خواهد داشت. به عبارت ديگر، بايد خطر ساخت فيلمي به زيبايي اما عاري از معنايي مثل مورد عجيب بنجامين باتن را به جان خريد. فيلم از نظر بصري هيچ مشكلي ندارد و كارگردان هنري و طراح لباس به خوبي تصاويري ديدني از دوره هاي مختلف تاريخي به معرض نمايش گذاشته اند. فيلم برداري ديجيتال آن درخشان است و بازيگران خوش درخشيده اند. از هرنظر كه به فيلم نگاه كنيد، متوجه مي شويد كه قرار بوده اثري بزرگ توليد شود - حتي زمان 167 دقيقه اي آن هم گوياي اين مطلب است - اما مشكل فيلم آن جاست كه داستانش از نظر احساسي نادرست و از پايه و اساس بي اهميت است. بنجامين باتن قهرماني منفعل است و فيلم تقريباً او را از منظر فرايند و پيرشدنش پيش چشم تماشاگر به تصوير مي كشد. بنجامين هيچ شور و آرزويي ندارد و از لحاظ موقعيت اجتماعي هم بيگانه‌اي بيش نيست و تنها دل مشغولي او ديزي است. او فردي بي جاذبه است كه رويداد پزشكي جذابي برايش پيش آمده. اين نكته، نامناسب ترين گزينه اي بوده كه نويسنده فيلم نامه، به عنوان هسته اصلي داستانش انتخاب كرده است. در مجموع، به نظر نمي رسد كه فيلم پيام خاصي داشته باشد، بجز اين كه زمان، بي رحم و فناپذيري انسان مايه تأسف است.
مايك لاسال، كرانيكل مووي كرتيك متهم رديف اول، ديويد فينچر! * در شريان اين پروژه به جاي خون گرم، آب سرد جريان دارد. قدرت بازيگران آن هم نمي تواند به فرياد پي رنگ داستاني پريشان و جلوه هاي ويژه پرزرق و برق فيلم برسد. گذشته از تمامي اين ها، فيلم بسيار طولاني است. با اين كه داستان مورد عجيب بنجامين باتن در دهه هاي مختلف در هاليوود هواداراني براي ساخت داشته، اما اين پروژه اي نيست كه چندان مناسب فيلم شدن باشد. حالا هم كه براساس آن، فيلمي عظيم ساخته شده، اين سؤال در ذهن شكل مي گيرد كه چرا همه اين قدر براي ساخت آن خود را به زحمت مي انداخته اند؟ البته پروژه مورد عجيب بنجامين باتن به يك شرط شانس موفقيت داشت؛ اين كه ساخت آن را به كارگرداني بجز ديويد فينچر مي سپردند كه دست كم بتواند داستان هاي عاطفي را به خوبي روايت كند. در اين ميان تعجبي هم ندارد كه همه چيز بي احساس و دور از ذهن است. سپردن مسئوليت كارگرداني اين فيلم به فينچر درست مثل اين است كه ژان رنوار، كاگردان بزرگ اومانيست فرانسوي تبار، بخواهيد تا فيلمي در ژانر اسلشر بسازد. به قول مادرم، چنين ماجرايي ختم به خير نخواهد شد. كنت توران، لسآنجلس تايمز تجربه اي چشم نواز و ملال‌آور * فضاي فيلم شگرف و پيكارسك است اما نتيجه آن- بجز آشنايي بنجامين باتن با همسر جاسوسي انگليسي در بندر مورمانسك - اغلب اوقات ملال‌آور است. در نيمه اول فيلم، دليلي براي هم‌ذات‌پنداري با شخصيت ها پيدا نمي‌كنيم و بيش از هر چيز ديگري مجذوب تماشاي چهره براد پيت با گريم سنگين مي شويم كه تصوير بنجامين باتن در سنين مختلف را روي پرده مجسم مي سازد. در ابتداي فيلم، صداي بنجامين را خارج از قاب مي شنويم كه مي گويد: «هر چه دارم همين داستان من است.» با وجود اين، ارزش بازگو واقعي هر داستاني در بازگو كردن آن نهفته است و برخي از داستان ها در وهله اول ارزش بازگو كردن ندارند. از هرچه بگذريم از اين نمي شود گذشت كه عمر بسيار كوتاه است. اسكات فانداس، ويلج ويس گردآوري و منبع:ماهنامه سينمايي فيلم ش 395
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 507]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها