واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار جمعه 22 بهمن 1389 تعداد مشاهده : 373 مهدي (عج) و اهل بيت(ع)، آباديهاي با بركت خداوند خبرگزاري فارس: امام زمان (عج) در پاسخ به نامه «محمد بن عبدالله حميرى» با استناد به آيه شريفه «وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَاهِرَةً» وجود مبارك خود و اهلبيت (ع) را به آباديهايي تشبيه ميكند كه خدا در آن بركت قرار داده است. به گزارش خبرنگار آيين و انديشه فارس، هرچند تمامي اديان الهي و مكاتب بشري از ظهور منجي آخرالزمان و قيام ايشان براي نابودي ظلم و همچنين برقراري عدالت خبر ميدهند و اين منجي را يكي از پيروان دين و يا مكتب فكري خود ميدانند؛ اما تا قبل از اسلام اديان الهي در برخي مسايل ديني و فكري خود اسير انحرافات شدند، و در ادامه مأموريتهاي خداوند به رسولانش براي هدايت انسانها، اسلام به عنوان آخرين دين و حضرت محمد (ص) به عنوان آخرين پيامبر الهي به جامعه بشري معرفي شد. از اين رو ميتوان اسلام را دين تحريف نشده ناميد و آنجا كه قرآن خود را مصون از تحريف و اشتباه ميداند، منجي آخرالزمان را بايد در آموزههاي اسلامي و قرآني ناميد و اين حديث شريف نبوي كه پيامبر (ص) اسلام در آن فرمود: «خداوند به واسطه او [امام مهدي (عج)] زمين را پر از عدل و داد ميكند، همانگونه كه از ظلم و جور پر شده است.» (بحارالانوار،ج 51، ص 71) ميتوان به منجي معرفي شده در اسلام، به ويژه توصيفي كه در مذهب شيعه از آن شده است، رجوع كرد. اما آيا ميتوان به آيات قرآن كه كلام وحي هستند، استناد كرد؟ پاسخ مثبت است و انديشمندان مسلمان از قرنها پيش و حتي پيشتر از آنان امامان معصومين شيعه (ع) به اين موضوع ورود مناسب كردهاند. از جمله ميتوان به آيات زير اشاره كرد. در آيه 51 از سوره مباركه سبأ آمده است: «وَ لَوْ تَرى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَريبٍ» (و اى كاش مىديدى هنگامى را كه [كافران] وحشتزدهاند [آنجا كه راه] گريزى نمانده است و از جايى نزديك گرفتار آمدهاند) در تفسير قمي در روايتي از امام باقر (ع) آمده است كه آن امام فرمود: «گويى كه من به قائم (ع) نظر مىكنم كه پشتش را به سنگ تكيه داده ... وقتى به بيابان مىرسد لشگر سفيانى بر او خروج مىكند، پس خداى تعالى به زمين دستور مىدهد كه آنان را فرو برد، اين است معناى قول خداى تعالى: وَ لَوْ تَرى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَرِيبٍ.» آيه 18 از همين سوره هم خداوند تعالي و تبارك ميفرمايد: «وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيهَا لَيَالِيَ وَأَيَّامًا آمِنِينَ» (ميان آنها و سرزمينهائي كه بركت داده بوديم شهرها و آباديهاي آشكار قرار داديم، و فاصلههاي متناسب و نزديك مقرر داشتيم (و به آنها گفتيم) شبها و روزها در اين آباديها در امنيت كامل مسافرت كنيد.) شيخ صدوق (ره) حديثي از امام صادق (ع) در معني اين آيه آورده است كه فرمود: «تأويل اين عبارت كه «در ميان آنها شبها و روزها با ايمني مسافرت نمايند» يعني: همراه (يا در عصر حكومت) قائم ما اهل بيت (ع) است.» محمد بن عبدالله بن جعفر حميرى نيز روايت كرده كه گفت: «نامهاى خدمت حضرت امام زمان (عج) نوشتم كه خانواده من، به من آزار ميرسانند و مرا به دليل روايت «خدّامنا و قوامنا شرار خلق اللَّه» سرزنش ميكنند.» شيخ طوسى در كتاب «غيبت» مينويسد: «در برخى از روايات آمده است كه: «خدمتكاران و كسانى كه اقدام به خدمتگزارى ما ميكنند، بدترين خلق خدا هستند» اين روايت به معنى عام خود نيست كه شامل عموم خدمتگزاران ائمه طاهرين شود؛ بلكه اين را بدين سبب فرمودهاند كه گاهى در ميان شيعيان افرادى پيدا ميشوند كه (به واسطه نزديكى با آن ذوات مقدسه) دست به تغيير و تبديل گفتار آنها زده و نسبت به آنان خيانت ميورزند. حضرت در جواب نوشتند: «خوش به حال شما! آيا اين آيه شريفه را در قرآن مجيد نخواندهايد: «وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَاهِرَةً...»؟ به خدا سوگند آباديهايى كه خداوند در آن بركت قرار داده مائيم و قريههاى ظاهره، شما هستيد! انتهاي پيام/ك/4
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 198]