تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1813089855
عمری پای آرمان
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > دوران، بهزاد - خلاصه داستان (انیمیشن Les triplettes de Belleville (2003) Sylvain Chomet) مادربزرگ تمام زندگی‌اش را وقف نوه‌اش می‌کند که عاشق رکاب‌زنی است. پسر در تور دو فرانس شرکت می‌کند ولی ... * * * وقتی آپ را دیدم نمی‌دانم چرا بلافاصله یاد این انیمیشن زیبا افتادم! شاید به این واسطه که در هر دو آرمان و آرمانخواهی و عمری پای آرمان گذاشتن موتیف اصلی است. به علاوه، هر دو را شاید بتوان مرثیهای بر سرشت سوزناک و سیزیفوار زندگی انسان دانست؛ در آپ با به نقد کشیدن غرق شدن در روزمره‌گی و روزمرگی زندگی و ستایش زندگی تا دم آخر و گرامیداشت آن، با تعقیب آرزوها تا آخرین نفس، و در این فیلم (سه قلوهای بلویل) با به تصویر کشیدن اراده لایزال مادربزرگ سالخورده و رکاب‌زنی خستگی‌ناپذیر و بی‌پایان پسر! اگر چه قبول دارم که خوش‌بینی آپ (وجه اشتراک غالب آثار امریکایی) با بدبینی، نیهیلیزم و پوچ‌انگاری (وجه مشترک بیشتر آثار اروپایی) که از سر و روی (نقاشی و داستان) سه قلوهای بلویل می‌بارد، قابل مقایسه نباشد! فکرش را که می‌کنم می‌بینم نه! مقایسه خوبی نیست (چکار کنم تداعی شد)! شخصیت‌های در اینجا کاریکاتوری نقاشی شده‌اند با رنگ و رویی گرد و غبار گرفته و تیره و به غایت غم‌بار. مادربزرگ دچار نقص عضو (یک پایش از پای دیگر کوتاه‌تر است و یک عینک ته استکانی بر چشم دارد) و همواره پیر است! در چشمان پسر از همان کودکی غمی موج می‌زند که معلوم نیست از چه و یا کجا نشات گرفته (شاید غم از دست دادن پدر و مادر؟ شاید اسیر محبت مادربزرگ؟!)، و تنهایی یکسره این خانواده دو نفره (با سگشان سه نفره!) را احاطه کرده است و همه کس و همه چیز از کنار ایشان بی‌تفاوت می‌گذرد. جالب اینکه بهترین خاطرات این مادربزرگ و پسر اجرای سه قلوها در آنسوی اقیانوس (ینگه دنیا؟) است؛ یعنی جایی که بزرگترین دسیسه‌ها هم در همانجا چیده می‌شود و زندگی آرام آنان را دستخوش ماجراجویی و خشونت می‌کند. از دیگر نکات جالب فیلم، رویکرد فیمینیستی آن است: زنان یکسره مثبت، مدیر، گرداننده و پیروز میدان هستند. درست برخلاف مردها که فاقد ظرافت، خشک و بی‌روح، و یا منفعل، نرم و بی‌شکل به تصویر کشیده شده اند. پایان فیلم هم برغم به اصطلاح خوش بودن، چندان امیدوار کننده نیست! بیننده به جز غم، نوعی تلخی و یاس فلسفی را در سراسر فیلم مزه مزه می‌کند که با این پایان به ظاهر خوش، شیرین نمی‌شود. گویی پسر بینوا (انسان ـ مخلوق) از یک بازیچه که مادربزرگ (اسطوره تقدیر ـ خالق) برایش فراهم می‌کند به دام بازیچه‌ای دیگر می‌افتد و چنانکه اشاره شدسیزیف‌وار محکوم به تحمل این مجازات بی‌پایان است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 267]
-
گوناگون
پربازدیدترینها