واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زمين انسانها و دوري از سينما دليل اصلي موفقيت ابوالحسن داوودي در عرصه سينما آن بوده که به اندازه کارگرداني، در فيلمنامهنويسي هم مهارت داشته و به همين دليل اغلب کارهايي که ساخته، حداقلي از استانداردهاي سينمايي حرفهاي را دارا بودهاند.
داوودي هيچ گاه خودش را به ژانري خاص محدود نکرده و از کمدي تا درامهاي کاملاً جدي اجتماعي را در آثاري مانند «نان، عشق، موتور هزار»، «من زمين را دوست دارم»، «مرد باراني» و «تقاطع» ارائه کرده است. داوودي به تازگي سريال نسبتاً خوش ساخت «زمين انسانها» را روي آنتن فرستاده که حداقل به لحاظ تکنيکي ضعفهاي مجموعههاي تلويزيوني مشابه را ندارد. با داوودي درباره اين سريال و همچنين دلايل فعاليتش در تلويزيون سخن گفتهايم. با توجه به حساسيتهايي که درباره شغل پزشکي وجود دارد، چرا براي ساخت سريال «زمين انسانها» به سراغ اين طبقه از اجتماع ايران رفتيد؟ در تمام کارهايم به ارائه يک فضاي انساني و قابل باور درباره شخصيتها اعتقاد داشتهام چرا که فکر ميکنم با اين شيوه تماشاگر به راحتي ميتواند با کاراکترها و ويژگيهاي دروني آنها ارتباط برقرار کند و به شخصيتها نزديک شود. بديهي است که براي قابل باور بودن شخصيتها بايد محيطهاي رئاليستي را به عنوان فضاي رخداد اتفاقات سناريو انتخاب کرد. پزشکان هم طبقه شريفي هستند که تمامي انسانها طي دوران حيات خود در ارتباطي تنگاتنگ با آنها به سر ميبرند؛ پس به سراغ آنها رفتن، عجيب نيست. آيا از اين مسئله واهمه نداشتيد که مفاهيم ارائه شده در سريال باعث سوء تفاهم در ميان پزشکان شود؟ از همان زمان آغاز نوشتن فيلمنامه تلاش کرديم از هرگونه بزرگنمايي و يا کوچکنمايي درباره شخصيت پزشکان و شغل آنها دوري کنيم. ضمن اين که از ارائه و طرح مسائلي که ممکن بود باعث ايجاد حساسيت و عکسالعمل از سوي پزشکان شود، پرهيز کرديم. در تمام کارهايم به ارائه يک فضاي انساني و قابل باور درباره شخصيتها اعتقاد داشتهام چرا که فکر ميکنم با اين شيوه تماشاگر به راحتي ميتواند با کاراکترها و ويژگيهاي دروني آنها ارتباط برقرار کند و به شخصيتها نزديک شود. بديهي است که براي قابل باور بودن شخصيتها بايد محيطهاي رئاليستي را به عنوان فضاي رخداد اتفاقات سناريو انتخاب کرد.يکي از ويژگيهاي اين مجموعه آن است که کليتي از زندگي بيروني را به مخاطب ارائه ميدهد. اين طور نيست؟ همين طور است، مجموعه «زمين انسانها» را به نوعي برشي از کليت زندگي ميدانم. محيط يک بيمارستان ميتواند بخشي از زندگي همه ما باشد؛ محيطي که در آن زايش، مرگ، تلخي، شيريني و غم و شادي وجود دارد و بسته به شرايطي که رخ ميدهد، رنگ و بوي محيط هم تغيير ميکند. اين درست شبيه است به آنچه که در زندگي عادي خود با آن روبهروايم.
«زمين انسانها» دو شخصيت اصلي به نامهاي دکتر شايگان و دکتر جليلي دارد که اغلب اتفاقات سريال حول آنها رقم ميخورد. آيا اين تمرکز دوگانه بر شخصيتها تعمدي بود؟ بله، داستان مجموعه، داستان دکتر شايگان با بازي صدرالدين شجره و دکتر جليلي با بازي علي نصيريان است. اين دو شخصيت هستند که هسته اصلي فيلمنامه را تشکيل دادهاند. البته در کنار اين دو، شخصيتهايي مانند پزشکان خانم و همکاران بيمارستاني هم در مجموعه وجود دارند اما پايه اصلي کار برمبناي حضور اين دو شخصيت و اتفاقاتي که با آن روبهرو ميشوند، شکل گرفته است. چرا در اين سريال اطلاعات به تدريج به مخاطب عرضه ميشود؟ فکر ميکنم در شيوهاي که اطلاعات در مورد شخصيتها و داستان به صورت آهسته انجام ميشود، جذابيت براي دنبال کردن داستان بيشتر شده و بتدريج مخاطبان مجموعه افزايش مييابد. مدتي است که از سينما دور شدهايد. آيا در ادامه فعاليت حرفهاي خود همچنان به کار در تلويزيون ادامه ميدهيد يا به سراغ سينما ميرويد؟ دليل دوريام از سينما به مشکلاتي باز ميگردد که بر سر اکران «زادبوم» رقم خورد. متأسفانه فرصتي براي اکران اين فيلم خوب به وجود نيامد و موجب شد من حداقل براي مدتي هم که شده سراغ سينما نروم؛ البته اين شرايط هميشگي نيست و با صبر و تحمل مشکلات مربوط به «زادبوم» هم حل خواهد شد. بخش سينما و تلويزيون تبيان منبع:شبکه ايران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 471]