واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
روایت حامد صدر ارحامی از اصفهان تا کریستی دبی خودم را نماینده هنرمندان شهرستانی میدانم حامد صدر ارحامی، نقاش سی و چهار ساله اصفهانی، جوان ترین هنرمند ایران در هجدهمین حراج کریستی دبی بود. اثر او سه برابر تخمین اولیه به قیمت ٣٨ هزار دلار چکش خورد.
نقاشی او با عنوان «چرا نه» از مجموعه «ایران بانو» اثری سه لتی است که ابعادی حدود 4 در 2 متر دارد. در این تابلو ۱۱ پرسوناژ دیده می شود و همه این پرسوناژ ها زن هستند. نقاش جوان با الهام از کلمه ایران ـ که یک کلمه مونث است ـ در این اثر به سرزمین مادری و مبحث هویت اشاره دارد. صدر ارحامی متولد ۱۳۶۰ اصفهان است. او نقاشی را از دوران کودکی آموخته و آخرین نمایشگاه او یک سال پیش در نگارخانه والی تهران دایر بوده است. با او گفت و گویی انجام دادیم که در زیر می خوانید. درباره نخستین حضورتان در حراج کریستی صحبت کنید، حضوری که بسیار موفق هم بود. شخصا همیشه فکر می کردم تنها چند اسم خاص هستند که می توانند در کریستی شرکت داشته باشند و هنرمندان شهرستانی شانس کمتری دارند که جزو این فهرست باشند. اما با توجه به آن که هم در حراج تهران و هم در کریستی اثرم مورد توجه قرار گرفته است، این موضوع می تواند به هنرمندان جوان این امید را بدهد که می توان شانس حضور در رویدادهای مهم هنری را داشت. من در این حراج خود را نماینده تمام هنرمندان جوان و همچنین نماینده هنرمندان شهرستانی می دانستم. این حضور چه تاثیری در روند کاری شما خواهد گذاشت؟ باید نسبت به هنرم دقیق تر باشم و البته با سختگیری بیشتری برای برگزاری نمایشگاه اقدام کنم. فکر می کنم از این به بعد همه منتظر هستند که ببینند حامد صدر ارحامی چه می کند و همین موضوع کار را دشوار می کند. تنها کمی بعد از موفقیت در کریستی، یک گالری در دبی به من پیشنهاد شرکت در حراج خودش و برگزاری یک نمایشگاه انفرادی داد، هرچند من به گالری خودم متعهد هستم و این پیشنهاد را نپذیرفتم، با این حال متوجه این موضوع هستم که حضور در چنین رویدادی باعث دیده شدن می شود و همه اینها در کنار هم برای من تجربه جالبی بوده است. درباره خریدار اثرتان صحبت کنید. خبر ندارم چه کسی اثرم را خریداری کرده است. به نظر شما چه جذابیتی باعث شد این اثر سه برابر رقم اولیه چکش بخورد؟ این اثر به لحاظ فرم برای همه مخاطبان قابل توجه است و حتی اگر کسی مفهوم آن را درک نکند فرم اثر برای او جذاب خواهد بود. از آثارتان چنین برمی آید که همواره رویکردی اجتماعی ـ انتقادی دارید. آیا این را می پذیرید؟ اصولا من آدم منتقدی هستم. واقعا نمی خواهم وقتی یک نفر وقت می گذارد یک اثر هنری را می بیند به تشویق بی جهت اکتفا کند، دلم می خواهم یک اثر هنری مفهومی به جهان اضافه کند. دلم می خواهد نقاشی ام مثل شیپور عمل کند. من هنرمندی هستم که شاکله ذهنی و فکری ام در دوران جنگ تحمیلی شکل گرفته و این جنگ در تمام ابعاد وجودم ریشه دوانیده و همین موضوع برای من آن قدر عمیق و بزرگ است که در آثارم به نوعی ابعاد آن را بیان می کنم. درباره روند شکل گیری نقاشی هایتان توضیح دهید. سال هاست دفتری با خودم دارم و حس ها و لحظه های خوبم را می نویسم که گاه این نوشته به شعر یا متن بلند تبدیل می شود. بعد زمانی، از شلوغی زندگی روزمره وارد آتلیه ام می شوم، این نوشته ها را مرور می کنم و از دل این نوشته ها بخش هایی را انتخاب می کنم و ما به ازای کلمات تصاویر را می گذارم. در واقع این عناصر را روی کاغذ طراحی می کنم و فضایی را که مدنظرم است به آن اضافه می کنم و بعد هر جا لازم باشد مدل زنده می آورم و از مدل زنده در حالت هایی که می خواهم عکاسی می کنم. گاه ممکن است عکاسی یک مدل ماه ها طول بکشد. مثلا برای عکاسی مجموعه «ایران بانو» چهار ماه وقت گذاشتم و بعد براساس عکس ها و قدرتم در آناتومی هر جا که لازم باشد در فضای کارم تغییر به وجود می آورم، سپس روی بوم شروع به کار می کنم. همان طور که گفتید شما یک هنرمند شهرستانی هستید که برخلاف بسیاری از هنرمندان در خارج از پایتخت زندگی می کنید. حالا با موفقیت در کریستی باز هم ماندن در اصفهان را ترجیح می دهید؟ اصفهان را برای زندگی و حتی کار کردن دوست دارم. اصفهان از نظر حسی منبع عظیم هنری است و قصد دارم در اصفهان بمانم. اما ارائه کارم را معطوف به تهران کرده ام، زیرا هنوز اقتصاد هنر در اصفهان رونقی ندارد.
 
یکشنبه 23 فروردین 1394 ساعت 02:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]