واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: کت و شلوار، پوشاکي ايراني که جهاني شد
روزنامه شهروند نوشت: به نظر برخي از پژوهشگران، خاستگاه اوليه کتوشلوار، يعني همين نوع که به پوشاک جهاني مردان تبديل شده، کشور ايران بوده و اولين کتوشلوار نيز در ايران دوخته شده است. در يکي از کتابهاي «روت ترنر- ويل کاکسة، با عنوان «تاريخ لباس»* که به فارسي هم ترجمه شده، ميخوانيم: «کتوشلوار از ابداعات ايرانيان باستان بوده است.» شواهد تاريخي جالبي نيز در نزديکي بهشهر در غار«کمربند» * پيدا شده است. بنا بر اين شواهد، نخستين ابزار ريسندگي که به ٧هزار سال قبل از ميلاد مسيح مربوط ميشود، در اين غار کشف شده است. از سوي ديگر در کهنترين بخش شوش، سوزني سوراخدار يافت شده که نشانگر اين موضوع است که اساسا بافندگي و ريسندگي براي نخستينبار در ايران، انجام شده و بهتدريج به دست مردمان ساير نقاط جهان رسيده است. شواهد متعددي در دست است که براي نخستينبار ايرانيان از شلوار و بالاپوشهايي بهره ميگرفتند؛ بالاپوشهايي که به مرور زمان به کتهاي امروز تبديل شده است. اما اگر بخواهيم در مورد استفاده از کتوشلوار در اروپا آن هم نزديک به شکل امروزي آن صحبت کنيم، بايد گفت که کتوشلوار از قرن نوزدهم ميلادي در اروپا رواج پيدا کرد و مورد توجه همه اقشار واقع شد. در اروپا اولين کتوشلوار را مربوط به کشور آلمان ميدانند و طبق اطلاعات بهدست آمده از ظاهر آن، کت چهارخانه و شلوار کوتاه تا بالاي قوزک پا بوده و نوعي کت و شلوار به نام «زيزو» مشهور بوده است. در نقوش طاقبستان و بشقابهاي نقرهاي باقيمانده از دوره ساساني، کتي کوتاه ديده ميشود که نشان ميدهد پادشاهان، گاهي از يک کت کوتاه با آستين بلند استفاده ميکردهاند. اين کت جلوباز بوده و بلندي آن تا زير سينه ميرسيد و با دکمهاي دايرهايشکل در جلوي سينه بسته ميشده است، دور سينه و يقه آن نيز مزين به نوارهاي زيبا بوده است. برخي از طراحان لباس و پوشاک، معتقدند که شواهد بسياري از تاثيرپذيري مردمان فرهنگها و ملل ديگر از پوشاک ايراني در دست است. بهعنوان مثال، چينيها در دوره «تانگ» پوشاک ايراني را پسنديدند و عربها نيز پس از ورود به ايران به پوشيدن شلوار روي آوردند و آن را «سروال» ناميدند. يونانيها خيلي دير به پوشيدن شلوار عادت کردند و حتي هنگامي که اسکندر شيفته پوشاک ايراني شد، پوشيدن شلوار در ابتدا برايش راحت نبود. در زمان اشکانيان، شلوار و بالاپوشهاي آستيندار تنپوش مرسوم در سراسر خاور نزديک شد. نمونهاي از شلوار و پيراهن اين دوره را در پيکره فلزي يک سردار اشکاني ميتوان ديد که در موزه ايران باستان نگهداري ميشود. بنا بر برخي نظريات، کتوشلوار به شيوه امروزي از دوره صفوي در ايران رواج يافته است. درست است که پوشاک کتوشلوار در گذشتههاي دور در ايران متولد شده اما پس از تغييراتي در اروپا دوباره کمکم در ايران به شکل امروزي آن مورد توجه قرار گرفت. ما ميتوانيم با بازگشت به ريشههاي فرهنگي و تمدن ايراني، روح جهاني را در لباس مردانه زنده کنيم و بهجاي آنکه پذيراي طرحهاي کشورهاي ديگر باشيم، تبديل به توليدکننده طرحهاي اصيل و متفاوت و متناسب با زمان شويم. * «کتاب» تاريخ لباس، نوشته: روت ترنر- ويل کاکس/ انتشارات توس / سال ١٣٩١مترجم: شيرين بزرگمهر. *غار کمربند / kamarband cave: در روستاي تروجن (شهيدآباد) شهرستان بهشهر در استان مازندران ايران واقع است. پروفسور «کارلتون استيونز» که براي اداره کل باستانشناسي کار ميکرد، ضمن کاوشهايي در سالهاي ۱۳۲۸ تا ۱۳۲۹ در غار کمربند، پارچههايي به دست آورد که ثابت ميکند اقوام ايراني از همان آغاز غارنشيني، پشم گوسفند و بز را بهصورت پارچه ميبافتند. آزمايشهايي که روي پارچهها انجام گرفت، نشان داد که قدمتشان به ۶۵۰۰سال قبل از ميلاد ميرسد.
شنبه, 22 فروردين 1394 ساعت 16:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]