واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بخش دوم و پایانی
جادههای افغانستان در گذر زمان
با ورود اتومبیل، جادهسازی اهمیت یافت و پیشرفت صنعت حمل و نقل شتاب بیشتری گرفت؛ در قسمت گذشته تاریخچه جادهسازی در افغانستان تا سال 1328 خورشیدی مورد بررسی قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار دفتر منطقهای خبرگزاری فارس، با ورود اتومبیل، جادهسازی اهمیت یافت و پیشرفت صنعت حمل و نقل شتاب بیشتری گرفت؛ در قسمت گذشته تاریخچه جادهسازی در افغانستان تا سال 1328 خورشیدی مورد بررسی قرار گرفت. به گزارش خبرنگار دفتر منطقهای خبرگزاری فارس، در قسمت نخستین این نوشتار اشاره شد که تا قبل از سال 1299 خورشیدی که اتومبیل توسط «امیر حبیب الله» وارد افغانستان شد، تمام حملونقلهای داخلی و خارجی و نیز ارسال بستههای پستی به وسیله چهارپایان مختلف همچون یابو، قاطر، شتر و اسب انجام میشد. با ورود اتومبیل، جادهسازی اهمیت یافت و پیشرفت صنعت حمل و نقل شتاب بیشتری گرفت، در قسمت گذشته تاریخچه جادهسازی در افغانستان تا سال 1328 خورشیدی مورد بررسی قرار گرفت. در پایان سال 1328 جاده «قندهار ـ سپینبولدک» ساخته شد. در دهه پنجم استقلال افغانستان نیز فعالیتهای خوبی در امر بازسازی و احداث جادهها صورت گرفت. احداث چندین پل از جمله کارهایی بود که در این دهه انجام شد. عمده کارهای این دوره در زمینه جادهسازی موارد ذیل است: احداث جاده «خواجهرواش» کابل از میدان «پشتونستان» تا میدان «هوایی» به فاصله 5 کیلومتر احداث جاده جدید بین «شولگره» و «سنگچارک» به طول 40 میل احداث جاده بین دره «صوف» و معدن زغال سنگ احداث جاده «اشپشته» و پل «خمری» تا دشت «خواجهالوان» بتونریزی قسمتی از جاده «تورغندی» و بتونریزی پل «متک» در سال 1335 در برنامه 5 ساله اول افغانستان، دولت برنامهریزی کرد که 1000 کیلومتر از جادههای مهم افغانستان قیرریزی شوند، زیرا بسیاری از جادههای آن دوران، خاکی بود. به مرور زمان، جاده بتونریزی و قیرریزی شد، بعضی از این جادهها تا امروز خاکی باقی ماندند. بعد از سال 1338 خورشیدی در دهه پنجم استقلال طبق 2 طرح 5 ساله اقتصادی تعدادی از شاهراههای مهم احداث شد که از مهمترین آنها میتوان به شاهراه «تورخم ـ جلالآباد»، «شاهراه کابل ـ جلالآباد»، «شاهراه تورغندی ـ هرات ـ قندهار»، آسفالت جاده «کابل ـ تورخم»، آسفالت جاده «کابل ـ چاریکار» و آسفالت جاده «دوشاخ» تا تونل شمالی و از «اولنگ» تا تونل جنوبی به طول 5/22 کیلومتر نام برد. همچنین احداث جاده جدید کابل ـ قندهار و آسفالت 10 کیلومتر از این جاده و بتونریزی شاهراه «قندهار ـ کشک» به طول 680 کیلومتر نیز در سال 1328 خورشیدی صورت گرفت. در برنامه 5 ساله اقتصادی اول، کار احداث 1032 کیلومتر جاده پیشبینی شده و تا پایان برنامه اول 1255 کیلومتر جاده ساخته شد که از این جادهها 444 کیلومتر قیرریزی و مابقی بتونریزی شدند. مهمترین جادههایی کهدر طرح 5 ساله اول احداث شد یا عملیات ساخت آن به پایان رسید از قرار ذیل است: جاده «کابل ـ شیرخان بندر» که از طریق «سالنگ» 6/398 کیلومتر و از طریق دره «غوربند» و دره «شکاری» 558 کیلومتر طول دارد، یکی از شاهراههای مهم افغانستان است که در پایان برنامه 5 ساله اول کار ساخت آن به پایان رسید. شاهراه تورغندی ـ هرات ـ قندهار به علت وجود گمرگ «تورغندی» و هممرز بودن با کشور شوروی در حمل و نقل کالا، همیشه اهمیت ویژهای داشتهاست. این جاده 679 کیلومتر طول دارد که کار احداث آن در برنامه اول به پایان رسید. این مسیر، نسبت به جاده سابق 100 کیلومتر کوتاهتر بوده و تمام طول این جاده از بتون آهندار ساخته شده بود. در طول این شاهراه بزرگ پلهای بزرگی احداث شد که هر کدام از نظر قدرت ساختمان و تحمل بار ارزش فراوانی دارند. از جمله باید از پل بزرگ «پشتون» در هرات بر روی «هریرود» به طول 610 متر و پلی که بر روی «فراهرود» به طول 326 متر احداث شده است، نام برد. کار ساخت و قیرریزی جاده قندهار ـ سپینبولدک نیز در 10 آذر 1341 خورشیدی به پایان رسید. طول این جاده در بعضی از منابع 105 کیلومتر و در برخی دیگر 101 کیلومتر ذکر شده است.
انتهای پیام/
94/01/18 - 10:36
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]