محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829668631
/یادداشت/احمد مرجانی‌نژاد ظرفیت‌های ایران و ترکیه درتامین منافع آتی‌جهان اسلام
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: /یادداشت/احمد مرجانی‌نژاد
ظرفیت‌های ایران و ترکیه درتامین منافع آتی‌جهان اسلام
هم ایران و هم ترکیه هر دو فرهنگ ساز و موثر درتحولات و دگرگونیهای فرهنگی،دینی، اجتماعی وفکری درمناطق خاورمیانه، آسیای مرکزی و قفقاز هستند که رشد و باروری تمدنی آنها مرهون فرهنگ‌های غنی و تمدن ساز ایرانی-اسلامی و آناتولی است.
گروه بین الملل خبرگزاری فارس: ایرانیان از دوران هخامنشیان که آسیای صغیر را تصرف کردند با هیتیت ها (قوم اولیه ترکان) روابط اجتماعی و فرهنگی داشتهاند. در دوران سلجوقیان حدود سه قرن با ترکان روابط اجتماعی و فرهنگی داشتهاند که منجر به نفوذ و اشاعه زبان، فرهنگ، ادب پارسی گردید. در دوران عثمانی نیز خط و زبان فارسی در دربار امپراتوری عثمانی و نیز در میان ادیبان تحت عنوان «ادبیات دیوانی» در اکثر بلاد سه قاره جهان رواج یافت. به دلیل پیشینه تاریخی، پیوندهای اجتماعی و قرابتهای شدید فرهنگی دو ملت، روابط فرهنگی ایرانیان وترکان در دورۀ جمهوری ترکیه نیز تداوم یافت. دو کشور جمهوری اسلامی ایران وجمهوری ترکیه مشترکات فراوانی در حوزه های فرهنگی ،دینی ،اجتماعی وسیاسی دارند. هر دو فرهنگ ساز و موثر در تحولات و دگرگونیهای فرهنگی ،دینی، اجتماعی وفکری در مناطق خاورمیانه، آسیای مرکزی و قفقاز هستند که رشد و باروری تمدنی آنها مرهون فرهنگ های غنی و تمدن ساز ایرانی - اسلامی و آناتولی است.
همان گونه که خیل مسلمانان ترکیه با خوشحالی پیروزی انقلاب اسلامی ایران را فتح اسلام برطاغوت تلقی کردند؛ بسیاری از مسلمانان ایرانی نیز از اقتدار اسلامگرایان در جمهوری لائیک ترکیه شادمان گشتند با لحاظ این که وضعیت جاری جامعه ترکیه؛ مرحله کشمکش بین هویت اعتقادی (اسلامی) با گرایشات شرقی، و ایدئولوژیهای ملی‌گرایانه و سکولار با گرایش به غرب است.
در بررسی روابط ج.ا.ایران و ج. ترکیه طی سه دهه گذشته، می‌توان ابراز داشت که مدیریت و منافع حاصله از روابط، بیش از آنکه تامین کننده منافع متقابل دو کشور باشد در سطوح مختلف سیاسی، امنیتی و اقتصادی تامین کننده منافع ترکیه بود. در روابط دوجانبه نیز جمهوری ترکیه همیشه سعی داشته و دارد که روابط را به گونه ای تنظیم نماید که بجای تامین منافع دوطرفه و متقابل، بیشتر منافع آنکارا تامین گردد. در این راستا نگاهی به توافق صورت گرفته چندی پیش بین ایران و ترکیه در ارتباط با مابه‌التفاوت نرخ سوخت و ارایه سوخت به کامیون های ترک به نرخ پائین، در حالی که این سوخت با نرخ بالاتر به کشور وارد می شود و « برد- برد » اعلام نمودن این توافق از سوی مسئولین ایرانی، اگر تبلور عینی عوام فریبی نباشد، کم توجهی به منافع ملی است. موافقتنامه « تعرفه تجارت ترجیحی» نیز خود حکایتی بس زیان بار در همین راستاست که دقت در اظهارات مدافعان آن، ما را از مراجعه به منتقدان این توافق بی نیاز می نماید.
از منظر جمهوری ترکیه؛ جغرافیای وسیع ایران، دولت مداری دیرینه، منابع متنوع خصوصا در بخش انرژی، توان هسته ای، تاثیرگذاری ژئوپلتیکی بر نقاط پیرامونی و... در نگرش مثبت، همواره عامل غبطه و شاید نگرانی بوده است. آنکارا در بهترین نگاه خود نسبت به ایران، به تهران به عنوان یک رقیب می‌نگرد. توجه ویژه جمهوری ترکیه در سالهای گذشته به سوی منطقه آسیای مرکزی و قفقاز به دلایل زبانی و فرهنگی با واکنش های شدیدی توسط بازیگران منطقه ای مثل ایران مواجه نگردید. ولی کوشش های کسب نفوذ ترکیه در خاورمیانه، منجر به سلب اعتماد دوستان قدیمی شد. زیرا ترکیه هم زمان با بحران سوریه، در برابر امواج انقلابی و استقلال طلبانه جمهوری اسلامی، نقش موج شکن را به عهده گرفت .
رهبران و مسئولان حزب عدالت و توسعه یکبار دیگر فریب آمریکا را خوردند و گمان کردندکه واشنگتن می‌تواند مسیر تحولات را در منطقه تعیین و «خاورمیانه جدید» را تحقق بخشد. البته آنکارا با گره زدن آینده خود با سیاست منطقه‌ای آمریکا، درصدد تقویت موقعیت منطقه‌ای و تبدیل شدن به قدرت کانونی این منطقه بود ولی در محاسبه شرایط دچار خطای راهبردی گردید و به همراه آمریکا دچار موقعیت‌های ضعیف‌تری در منطقه شد. در سپتامبر سال 2011، دولت حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوعان با میزبانی یک سیستم رادار مستقر در خط مقدم به عنوان بخشی از «برنامه دفاع موشکی بالستیک » ( رویکرد انطباقی مرحله ای اروپا که برای مقابله با موشک های بالستیک ایران طراحی شده‌است) موافقت کرد. این توافق احتمالاً بزرگترین تصمیم راهبردی‌بین آمریکا و ترکیه در 20 سال گذشته بوده است.
اینک رئیس جمهور و نخست وزیر جمهوری ترکیه، در پی ایجاد «ورژن جدید» و آلترناتیوی از اخوان المسلمین (نواخوانی‌های طرفدار ترکیه) هستند که عمق استراتژیکی خود که همان سیاست نوعثمانی گری است را تحقق بخشند. در عین حال داود اوغلو برای کاهش فشارهای داخلی، نقش قدرت منطقه ای یا قدرت نوظهور در جهان اسلام را مطرح کند. ( ترکیه ای الگو و نمونه برای منطقه) یعنی گفتمان دولت در ایفای نقش منطقه ای در راستای تئوری نوعثمانی گرایی و تبدیل شدن به قدرت نوظهور منطقه ای. اگرچه ترکیه عموماً یک قدرت توسعه طلب جهانی نیست، اما خواهان ایفای نقش منطقه ای است و قصد دارد بر سیاستگذاری در کشورهای همسایه خود تأثیر بگذارد و به دنبال پی ریزی یک کمربند حفاظتی در سرتاسر ناحیه شمالی«هلال حاصلخیز» (عراق، سوریه، لبنان) است. علاوه بر این ترکیه به دنبال تبدیل شدن به رهبر دنیای اسلام است.
از زمان به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه جمهوری ترکیه طی سیاست خارجی قاطع در پی تبدیل شدن به یکی از بازیگران اصلی در حوزه بین المللی است. ترکیه برای دستیابی به این هدف قصد دارد یک حوزه نفوذ منطقه ای را ایجاد کند، مسأله اکراد را حل نماید و به یکی از قطب های مهم انتقال انرژی تبدیل شود. ترکیه به دلیل موقعیت جغرافیایی خود مایل است حوزه نفوذی را ایجاد کند که از شمال آفریقا تا دریای سیاه و دریای خزر امتداد دارد.
این کشور با ایجاد این شبکه و پیوند با شرکا و هم پیمانان در حوزه بین المللی قدرت پیدا می‌کند و می تواند به اهداف دیگر خود دست یابد. اگرچه آرمان ترکیه در سیاست هایش بر مبنای قدرت نرم با چالش مواجه شد، اما ابزار قدرت سخت آن پابرجاست.
عقبه نگران مقامات ترک از آینده ترکیه، از دلایل مهم تاکید آنان بر ضرورت پیوستن به اتحادیه اروپا و حل مسئله کردها می‌باشد. اینک آقای اردوغان و آقای داود اوغلو، انزوا و نگرش امنیتی آتاتورکی را کنار گذاشته و با سیاست درهای باز در مواجهه با مشکلات سعی دارند جایگاه شایسته و جدیدی برای ترکیه درمنطقه وجهان، تعریف نمایند .
فارغ از عامل اقتصادی به عنوان رمز اصلی موفقیت دولت حزب عدالت و توسعه، رئیس جمهورترکیه با شناخت دقیق از روانشناسی مردم جمهوری ترکیه و بهره گیری از کلام و جایگاه شخصیتی رهبری سیاسی خود توانسته است امید به آینده و فعل توانستن نزد مردم ترکیه را تقویت نماید. رئیس جمهور ترکیه با اشاره به گذشته تاریخی ترکان و مانور دادن روی آن ضمن احیای غرور ملی، توانسته است خودباوری و اعتماد به نفس مردم ترکیه را تقویت نموده و بجای بیم از آینده، امید را جایگزین نماید.
با توجه به بسترهای تمدنی و فرهنگی بین دو کشور همسایه و دو ملت مسلمان ایران و ترکیه و لحاظ وابستگی های متقابل آنان به رغم دسایس استکبار جهانی جهت درگیر ساختن ج.ا.ایران و ج.ترکیه -به عنوان دو پتانسیل مهم جهان اسلام- دو کشور به تعامل و همکاری جدی در شرایط خطیر منطقه ای و بین المللی جاری نیازمند هستند.
امید است با سفر آقای رجب طیب اردوعان به تهران مسیر جدیدی در راستای رفع اشتباه ها و حرف و حدیث های نامیمون گذشته گشوده شود. در واقع آنانی که دغدغه منافع اسلامی و ملی را دارند بر این باورند که ارتقاء سطح روابط و گسترش همکاری های همه جانبه بین آنکارا و تهران در راستای منافع آتی جهان اسلام و دو ملت دوست دوست و برادر ترکیه و ایران است . * کارشناس مسائل ترکیه انتهای پیام/
94/01/17 - 10:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها