تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820020193
انوشه: غذای شب سال نو در بابل هنوز ماهی سفید و کوکوسبزی است
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نوروز در زادگاه اهل ادب -۷/
انوشه: غذای شب سال نو در بابل هنوز ماهی سفید و کوکوسبزی است
شناسهٔ خبر: 2520605 جمعه ۷ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۱:۱۶
فرهنگ > شعر و ادب
حسن انوشه گفت: علاوه بر دیدار با بزرگترها، عیدی دادن، عیدی گرفتن، چیدن سفره هفت سین و دیگر آئین‌های نوروزی که در بیشتر نقاط ایران رسم بود، هنوز غذای شب سال نو در بابل، ماهی سفید و کوکوسبزی است. حسن انوشه سرپرست گروه مولفان دانشنامه ادب فارسی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره پیشینه نوروز در زادگاهش بابل، گفت: فکر می‌کنم رنگ و روی نوروز در بابل مثل جاهای دیگر ایران بوده است؛ علاوه بر دیدار با بزرگترها و عیدی دادن و عیدی گرفتن و چیدن سفره هفت سین و دیگر آئین‌ها که در بیشتر جاهای کشورمان مرسوم است، در بابل، بارگذاشتن ماهی سفید و کوکوسبزی یک رسم بوده است. همچنین یک روز قبل از عید، مردم حمام می‌گرفتند.وی افزود: به اعتقاد ایرانی‌ها، مردگان در روز عید به خانه‌شان برمی‌گردند و این همین رو، آئین خانه‌تکانی در همه جای ایران به طور مفصلی برگزار می‌شود و در بابل هم مردم در آستانه عید همه جای خانه را نظافت می‌کنند. علاوه بر این نوروزخوانی در شهر من آئین مستمری بود که در شب عید سال نو برگزار می‌شد.انوشه اضافه کرد: نوروزخوان‌ها قبل از شروع برنامه‌شان، اسامی اعضای خانواده و به خصوص بچه‌های آن منطقه را می‌پرسیدند و بعد هم نام بچه‌ها را در قالب شعرهایی برمی‌شمردند. این نوروزخوان‌ها را در جای بلندی می‌نشاندند و بعد از پذیرایی با چایی، پول‌هایی را به عنوان عیدی و طی مراسمی با احترام به آنها می‌دادند.
عیدی‌ها از لای قرآن در می‌آمد نه از جیبوی درباره اولین عیدی که در نوروز گرفته است، گفت: معمولاً به ما سکه و بعضاً هم اسکناس می‌دادند که از لای قرآن درمی‌آمد و در واقع از جیب درنمی‌آمد. البته در بعضی جاها می‌دیدم که تخم مرغ پخته هم به کوچکترها می‌دادند.این پژوهشگر در حوزه فرهنگ عامه درباره تغییرات به وجود آمده در آئین‌های نوروزی از آن مقطع تاکنون هم یادآور شد: نوروز دچار دگردیسی‌های زیادی شده است؛ آن زمان ما از گرفتن لباس و رخت نو، خیلی شاد می‌شدیم و لحظه‌شماری می‌کردیم تا عید بیاید و لباس نو یا پارچه برایمان بگیرند تا بدهیم خیاطی، برایمان بدوزد اما این روزها آنقدر لباس نو در مقاطع مختلف سال برای بچه‌ها می‌گیرند که دیگر گرفتن رخت نو برایشان شادی‌آور نیست.انوشه افزود: البته این لباس‌ها معمولاً به تنِ ما گشاد بود و یادم می‌آید که پدرم همیشه اصرار داشت که خیاط، لباس ما را یک شماره یا دو شماره بزرگتر بدوزد که سال بعد و حتی دو سال بعد هم بشود آن را تن کرد. خلاصه من همیشه دستم در آستیم پنهان بود!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]
-
گوناگون
پربازدیدترینها