واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: سيب و پرتقال به كارگران نرسيد
نویسنده : اولاد آدم
ميدانيم كه ايران 4 درصد پرتقال و 5 درصد سيب دنيا را توليد ميكند، در حالي كه جمعيت كشور يك درصد دنيا است، بنابراين نيازي به واردات اين محصولات نداريم. تازه صادرات سيبمان در 10 ماهه سال جاري 325 هزار تن بوده كه اين رقم دو برابر سال گذشته بوده است. اين يعني وفور نعمت!
اما با توجه به اينكه سيب و پرتقال 85 درصد سبد ميوه مورد مصرف مردم در شب عيد را تشكيل ميدهد، بايد به فكر پرتقال هم بود. صفايي مديرعامل سازمان مركزي تعاون روستايي با بيان اينكه مشكلي براي تأمين پرتقال شب عيد وجود ندارد، گفته: يك عده به شدت دنبال واردات پرتقال هستند، ولي منطق وزارت جهاد كشاورزي اين است كه نبايد ارز محدود كشور براي واردات ميوه صرف شود.
ميبينيد؟ با يك برنامهريزي منسجم و شناخت آمار و ارقام ميوهاي، ديگر امسال شاهد عارض شدن مشكلي نخواهيم بود. نه ميوه ناياب ميشود و نه گران و نه وارد. بالاخره يكي در اين مملكت كار خودش را درست انجام داد. حالا باز بعد از عيد نياييد يقه اولاد آدم را بگيريد كه پرتقال نبود و آناناس وارداتي خريديم! لابد منطق وزارت كشاورزي آنجا هم كار ميكند و نميگذارد ارز مملكت صرف ورود آناناس شود. اين آناناسها هم كه الان در بازار ميبينيد، خب ميبينيد.
الان هم كه هزينههاي ملت را درآوردهاند و ميبينيم كه همه خوش و خرم ميتوانند زندگي كنند. همين هزينه يك خانواده چهار نفري كارگري نشان ميدهد كه كارگران نه تنها در عيد، سبدشان پر از سيب و پرتقال است كه آناناس هم رويش خودنمايي ميكند. جدول هزينه تأمين سبد معيشت كارگر در خانواده 4 نفره نشان ميدهد كه سهم خوراكي 840 هزار و 250 تومان، سهم مسكن 496 هزار تومان، حمل و نقل و ارتباطات 230 هزار تومان، بهداشت و درمان 150 هزار تومان، پوشاك و كفش 136600 تومان، لوازم و اثاث خانوار 118 هزار و 300 تومان، تحصيل و آموزش 100 هزار تومان، خدمات 85 هزار تومان، تفريحات و سرگرمي 45 هزار تومان، هتل و رستوران 40 هزار تومان و كالاهاي متفرقه 112 هزار تومان را شامل ميشود.
البته خوانندگان گرامي بايد بدانند كه اين جدول بر اساس آنچه كه اتفاق افتاده است، تنظيم شده است نه آنچه كه بايد باشد؛ مجموع اين رقم تا پايان ديماه 93 در جديدترين اطلاعات به 2 ميليون و 353 هزار و 150 تومان رسيده است. بنابراين بايد بپرديد و پيدا كنيد كارگري را كه 2 ميليون و 353 هزار و 150 تومان درآمد داشته باشد. آنوقت اگر يك خانواده چهار نفره هر كدامشان روزي 7 هزار تومان نان و پنير و ماست و هر خوراك ارزاني بخورند تا زنده بمانند، آنوقت با توجه به سهم خوراكي 840 هزار و 250 توماني در ماه چگونه پرتقال و سيب و آناناس بخرند و بخورند. لابد ميگوييد اي اولاد آدم كدام كارگر است كه ماهي 2 ميليون و 353 هزار و 150 تومان درآمد داشته باشد. برو كشكت را براي ساييدن، كيسه كن! اما اولاد آدم ميگويد كه كار نشد ندارد. به عنوان يك نمونه، ما ميتوانيم آمار جمعيت كارگران را از سبد خريد شب عيد ميوهها كم كنيم. به اين ترتيب كليه ميوهها ميرسند به طبقات غيركارگري. يعني اگر ميوه را كيلويي يك ريال هم بدهيم، باز هم توفير نميكند و كارگران عزيز پولي ندارند كه با آن ميوه بخرند. بعدش هم ميوه يك چيز تجملاتي است. بد است.
لابد باز ميگوييد، خب اگر كارگران نميتوانند ميوه بخرند، پس چرا اصلاً اين بحث را شروع كردي؟ ميرفتي دنبال يك موضوع ديگر! مثل مسكن، ارتباطات، حمل و نقل، مسافرت و...
و من به شما ميگويم كه وقتي پول ميوه را ندارند با كدام پول بروند پي مسكن و سفر و هر چي؟ شما هم صدايتان از جاي خوش بيرون ميآيد. كارگر جماعت را حذف ميكنيم. اصلاً ايران را تبديل ميكنيم به كشوري كه كارگر ندارد. اصلاً هر ايراني يك كارفرما بشود. اصلاً براي همدلي با كارگران حذف شده، ايرانيها در شب عيد ميوه نخورند. به جايش شيريني و آجيل و پسته و... بخورند! ميبينيد! اينطوري مشكل ميوه حل ميشود. منطق اولاد آدم از منطق ديگران بهتر است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۶:۴۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]