تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868196416
حال ناخوش بافندگان اصیل ترین فرش جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: فرش ترکمن آیینه ای از فرهنگ است که در گذر زمان با هر نقش، شکل و رنگی، تاریخی را در خود ثبت کرده است.
به گزارش تراز ، فرش ترکمن آیینه ای از فرهنگ است که در گذر زمان با هر نقش، شکل و رنگی، تاریخی را در خود ثبت کرده است. تار و پود فرش ترکمن نمایانگر رنج ها و شادمانی بافندگانی است که سال های سال با نقش های قالی درآمیخته است. این روزها بافندگان فرش حال و روز خوشی ندارند و دسترنجی که از رنج بافت عایدشان می شود، گرهی از زندگیشان نمی گشاید و مرهمی بر زخم هایشان نیست. طبق آخرین آماری که در این زمینه ارائه شده 21 هزار بافنده فرش دستباف وجود دارد که با تولید میانگین سالانه 400 هزار مترمربع فرش، 9 درصد از کل فرش دستباف تولیدی در کشور را به خود اختصاص داده اند، اما در این میان، بافندگان فرش ترکمن، سهمی از این آمار ندارند و برخوردار نبودن از دانش کافی برای بازاریابی، بسنده کردن تنها به چند طرح و نقش، استفاده از مواد اولیه نامرغوب،کم رنگ بودن دامنه پیوند میان علم و تولید و نبود مدیریت در زنجیره تولید موجب شده است تا فرش ترکمن دیگر رنگ و رویی در بازار نداشته باشد و روز به روز از تعداد بافندگان کاسته شود.
طرح های ذهنی
«کریمی» که از کودکی با این هنر آشناست و در حال حاضر به آموزش آن می پردازد، از طرح ها و نقشه هایی می گوید که اکثر زنان و دختران ترکمن فرش ها را به صورت ذهنی و بدون هرگونه نقشه ای می بافند اما چون به صورت سفارشی کار می کنند، مجبورند تا طرح قالیچه ها را هم طبق سلیقه سفارش دهندگان ببافند.او دستمزد پایین را از مشکلات عمده فعالان این حوزه می داند و وجود تعدادی بازاریاب را برای فروش تولیدات بافندگان یک نیاز مهم و اساسی برای رونق این هنر صنعت عنوان می کند. او دشوار بودن تولید نخ ابریشم با کیفیت را عامل کاهش اقبال مردم به تولید نخ ابریشم می داند و می گوید: در حال حاضر، نخ های ابریشمی تولید شده در جرگلان، کیفیت لازم را برای استفاده در فرش دورو ندارد.
تعطیلی رنگرزی ها
«یعقوب رهنما» که سال هاست به تولید مواد اولیه فرش می پردازد درآمد پایین حاصل از فروش و رغبت اندک برای خرید را از دلایل کاهش تولیدات و تعداد بافندگان می داند و می افزاید: در گذشته بافنده ها روزانه بین50 تا 100 هزار تومان درآمد داشتند در حالی که الان با وجود 8 تا 10 ساعت کار، کمتر از 20 هزار تومان درآمد دارند.
او با بیان این که تا پیش از این، محصولات بافندگان در اکثر شهرها به ویژه تهران و مشهد خریداری می شد، می‌گوید: در حال حاضر تنها برخی مناطق ترکمن نشین در جرگلان، شهرهای گنبد و بندر ترکمن دست به خرید می زنند.او تعطیلی رنگرزی ها در مرکز استان را از دیگر مشکلات پیش روی تولیدکنندگان ذکر و تصریح می‌کند: با کم شدن تعداد تولیدکنندگان وکاهش تولیدات، تمامی رنگرزی ها تعطیل شده اند و مجبوریم نخ و رنگ را از گنبد تهیه کنیم.او مناطقی را که به تولید فرش ترکمن می پردازد محدود به برخی مناطق ترکمن نشین مانند طایفه نخودی و دویدوخ می داند که در صورت حمایت نکردن از آن ها کم کم همین مناطق هم از بافت و تولید فرش کناره می گیرند.
نقش هایی که تکرار می شود
بهترین فرش ترکمن مربوط به حوزه جرگلان است که از قدیم الایام، یکی از حرف اصلی آن فرش بافی بوده و از ظرفیت های خوبی از جمله پرورش کرم ابریشم برخوردار است. طبق گفته «احراری» عضو انجمن علمی مرکز فرش ایران، وسعت فرش ترکمن به گونه ای است که علاوه بر خراسان شمالی، استان های گلستان و بخش هایی از مازندران را در برمی گیرد، به گونه ای که بخش هایی از اقوام ترکمن نیز در افغانستان، پاکستان و ازبکستان به تولید فرش ترکمن می پردازند.او تولیدات سنتی فرش ترکمن، تکراری بودن نقش ها و از بین رفتن تنوع طرح های موجود در سال های گذشته و بازبافی تنها چند نقش را از آسیب های فرش ترکمن می داند و بیان می کند: طی 2 دهه اخیر، هر چند افرادی با آوردن نقوشی از دیگر مناطق در روستاهای جرگلان موجب افزایش ارزش افزوده شدند اما طرح ها و نقوش فرش ترکمن آسیب دید.او متناسب نبودن اندازه فرش ترکمن با نیاز بازار را از دیگر مشکلات موجود در این زمینه عنوان و تصریح می کند: باید از دار و ابزار مورد نیاز برای تولیداتی متناسب با نیاز بازار در مناطق ترکمن نشین بهره گرفت.او معتقد است باید تیمی با مشارکت ترکمن های منطقه تشکیل شود و با بهره گیری از طرح ها و نقش های موجود و به کارگرفتن خلاقیت هایی در زمینه رنگ بندی با حفظ اصالت ها متناسب با سلیقه بازار دست به تولید زد.
رواج مواد اولیه نامرغوب
به گفته «احراری»، پژوهشگر و مدرس فرش ترکمن هر چند تولیدات فرش ترکمن، امروزه به استثنای آن چه که در دویدوخ تولید می شود ارزش افزوده کمی دارد و سبب شده است تا بافندگان به سمت بهره گیری از مواد اولیه نامرغوب کشیده شوند اما اگر سازمان صنعت، معدن و تجارت و اتحادیه های صنفی با نظارت بیشتر به سوی تهیه مواد اولیه مرغوب سوق داده شوند و ایستگاه های تامین مواد اولیه مرغوب در مراکزی که تمرکز قالیبافی وجود دارد، ایجاد شود تا مواد اولیه توسط کارفرمایان در اختیار بافندگان قرار بگیرد، شاهد رونق این هنر صنعت خواهیم بود.خوش بینی او نسبت به فرش ترکمن در بازار جهانی با وجود رکود بازار نشان از اهمیت و جایگاه آن دارد و بر این اساس، جایگاه و بازار فروش فرش ترکمن در بازارهای جهانی را به 4 گروه تقسیم می کند و می گوید: در این میان، فرش هایی که با بهره گیری از مواد اولیه مرغوب، طرح های اصلی و شناخت بافنده از بازار تولید می شود به طور قطع جایگاه خودش را در بازار جهانی به ویژه ژاپن، روسیه و امارات خواهد داشت.او بخشی دیگر از تولیدات را مربوط به فرش هایی که با نقشه ای غیر بومی بافته می شود، می داند و معتقد است هر چند این گونه فرش ها بازار خودش را دارد اما باید به گونه ای عمل کرد تا بیش از این توسعه نیابد.او ظرفیت اشتغال 25 هزار نفری در حوزه فرش را که چندی پیش از سوی مسئولان استانی مطرح شد با توجه به شرایط فعلی فرش مناسب نمی داند و می گوید: باید عمده سرمایه گذاری روی بافندگان موجود و در راستای حمایت از آن ها انجام بگیرد، زیرا توسعه کمی فرش دستباف در چنین شرایطی یعنی بیکار کردن فعالان این حوزه.او ایجاد دانشکده فرش در استان را با توجه به تعدد دانش آموختگان بیکار در این حوزه ضروری نمی داند و بیان می کند: عمده آموزش در این زمینه باید صرف سرشاخه های فرش که شامل دانش آموختگانی که حرفه ای نیستند و ناظران فنی شود.او معتقد است: سازمان صنعت، معدن و تجارت باید اعتبارات آموزش و منابع آموزشی خود را با برگزاری کارگاه های آموزشی چند روزه بدون در نظر گرفتن مباحثی که جنبه اجرایی ندارد، بیهوده هدر ندهد و به سمت دوره های تخصصی حرکت کند.
تولیدات دیمی و فله ای
فرش ترکمن از جمله صنایع دستی با ظرفیت های بالایی است که به دلیل فراهم نبودن سیستم های حاکم بر تولید، ارزش آفرینی در این بخش ایجاد نشده و این در حالی است که اگر سیستم تولید ارزش آفرینی و سودآوری نداشته باشد، محکوم به فناست.«مهرآبادی» یک کارشناس فرش که تولید براساس سلایق مشتری را عامل موفقیت در این بخش می داند، می گوید: متأسفانه یکی از معضلات بزرگ فرش ترکمن در استان، تولیدات دیمی و فله ای است؛ یعنی تولید کنندگان، این صنعت را نسل به نسل بدون هیچ گونه تغییری از والدین خود آموخته اند و عده ای هم که بر مبنای نقشه کار می کنند، نقشه های به روز در اختیارشان قرار نمی گیرد.او با اعتقاد به این که باید به سلایق مشتری بر مبنای علم بازاریابی و مدیریت دست پیدا کنیم، می افزاید: با وجود این که رشته فرش در هنرستان های فنی و حرفه ای تدریس می شود، اما هنوز بین علم و تولید، پیوندی ایجاد نشده است، به طوری که جامعه سنتی فرش، تحصیل کرده هایی در این رشته را در کنار خود نمی پذیرند.او می گوید: درست است که یک کار سنتی، بر مبنای فرهنگ، اعتقاد و ارزش ها انجام می شود، اما باید همین کار سنتی هم نماد و برندسازی شود که متأسفانه به دلیل فقر اطلاعاتی بافندگان، هنوز در استان انجام نشده است.
نقش هایی که برند نشد
او ارائه خدمات به واحدهای تولیدی را مستلزم تشکیل گروه های مشاوره ای فنی در قالب تعاونی ها ذکر و خاطرنشان می کند: بیش از هزار نقش و موتیف در زمینه فرش ترکمن داریم که تک تک آن ها قابلیت تبدیل به یک برند و نماد را دارند، بنابراین باید این صنعت را در کالاهای لوکس، دکوراسیون داخلی منزل و بسته بندی ها مورد استفاده قرار دهیم.
منبع: خراسان
يكشنبه 10 اسفند 1393 ساعت 15:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[مشاهده در: www.taraznews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها