محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830443195
سودی که از داخل کشور به جیب ترکیه می‌رود
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۱:۱۱
80 درصد از همکارانش کار در صنایع دستی را رها کرده‌اند و در ساخت و ساز مسکن و فرش سرمایه‌گذاری کرده‌اند. عمده محصولاتی که برای فروش عرضه می‌کند( وَرنی) یا همان گلیم‌سوزنی آذربایجان، سرامیک، سوزن دوزی، فرش و تابلو فرش است و وضعیت فروش‌اش نسبت به سال قبل چندان تعریفی نداشته. بعد از آنکه خدایش را شکر می‌کند، می‌گوید: با اینکه سال قبل فروش بهتری داشتیم، اما باز هم راضی هستم. پرویز غفارزاده در گفت‌و گو با خبرنگار صنایع دستی ایسنا، بیان می‌کند: بیش از 15 سال است که فروشگاه صنایع دستی دارم و پیش از این کارمند صنایع دستی در سازمان میراث فرهنگی بودم و سابقه کاری‌ام در این حوزه به بالای 30 سال می‌رسد. او که به عنوان یکی از فروشندگان برتر صنایع دستی در سال 92 معرفی شده، به جز فروشگاه صنایع دستی‌اش در تبریز، غرفه‌های محصولات صنایع دستی در فرودگاه و هتل‌های تبریز هم دارد و اظهار می‌کند: گردشگرانی که به کشور ما سفر می‌کنند متفاوت هستند، گردشگران گروهی بسیاری از ایتالیا و اروپا به ایران سفر می‌کنند، اما اکثر آنها سن‌شان بالاست و رغبتی به خرید صنایع دستی ندارند. مشکل عمده دیگر در این حوزه عدم حمل پول نقد گردشگران خارجی است. برای مثال گردشگری که می‌خواهد یک تابلو فرش با قیمت هزار دلار بخرد ترجیح می‌دهد از مَسترکارت استفاده کنند، اما به دلایل تحریم‌ها امکان استفاده از این کارت در ایران وجود ندارد. یک توریسم امنیت جانی خودش را به خطر نمی‌اندازد این فروشنده برتر ادامه می‌دهد: چندی پیش هیأت بلند بالایی از کشور ترکیه به تبریز سفر کرده بود که اکثرشان تصمیم به خرید صنایع دستی داشتند، اما پول نقد نیاورده بودند و چون امکان استفاده از مَسترکارت در ایران وجود ندارد از شانس بد ما نتوانستند خرید کنند. من تلاش‌های لازم برای استفاده از امکان این کارت‌های اعتباری را انجام دادم، اما به دلیل تحریم‌ها علیه ایران نمی‌توانیم از آن استفاده کنیم. هیچ وقت یک توریسم امنیت جانی خودش را به خطر نمی‌اندازد و با خودش پول زیادی حمل نمی‌کند. غفارزاده اظهار می‌کند: من با بسیاری از گردشگران خارجی صحبت کرده‌ام، مشکل عمده آنها استفاده نکردن از کارت‌های اعتباری است. پرفروش‌ترین محصولات فروشگاه او فرش و تابلو فرش، قلم‌زنی و خاتم‌کاری اصفهان است و می‌گوید: البته وَرنی یا همان گلیم‌سوزنی آذربایجان هم فروش خوبی دارد. این صنایع‌دستی را از 20 هزار تا 6 میلیون تومان می‌فروشند او همچنین درباره قیمت گلیم‌سوزنی‌ها اظهار می‌کند: مواد تولید این گلیم‌های سوزنی فرق می‌کند و جنس آنها از پشم، ابریشم و تلفیقی از پشم و ابریشم است که سایزهای متفاوتی دارد و ارزان‌ترین آن از 20 هزار تومان شروع می‌شود و تا مرز 6 میلیون تومان بالا می‌رود. دختر بچه‌ها این گلیم‌ها را می‌بافند غفارزاده که به عبارتی تولیدکننده نیز هست، بیان می‌کند: تا چند سال گذشته حدود 500 بافنده داشتم. پشت هر گلیمی که فروخته می‌شود سه دختر عشایری هستند که آن را بافته است. بنابراین، این کارها با کارهای دیگر فرق می‌کند، برای مثال همان (وَرنی بافت‌ها) یا گلیم سوزنی‌ها در دشت مُغان تبریز بافته می‌شوند که عمدتا بافنده‌های آن دختر بچه‌ها هستند و تا زمانی که ازدواج کنند و هزینه خرید جهیزیه‌شان را تأمین کنند به بافندگی ادامه می‌دهند. اما زمانی که ازدواج کنند مشکلات زندگی اجازه بافندگی به آنها نمی‌دهد، از طرفی انگشتان دست‌شان زُمخت می‌شوند و نمی‌توانند به کارشان ادامه بدهند. به جای گداپروری، ورنی بافی را احیا کردیم این فروشنده برتر صنایع‌دستی اضافه می‌کند: هر قطعه از صنایع دستی که فروخته می‌شود کمک شایانی به دولت می‌کند، زیرا اگر هر کسی که صنایع دستی را تولید می‌کند، نتواند چنین کاری را انجام دهد مجبور به مهاجرت می‌شود و مسائل دیگری به وجود می‌آورد. 30 سال پیش در صنایع دستی بودجه‌ای از قانون تبصره سه می‌گرفتند تا با توزیع آن در روستاها مردم منطقه را برای ساخت صنایع دستی تشویق کنند تا آنها منجر به مهاجرت نشود. در همان زمان برای آنکه خدای نکرده گداپروری نشود پروژه وَرنی بافی را راه‌اندازی کردیم چون در آن زمان این رشته صنایع دستی محو شده بود و با این کار این رشته را احیا کردیم. سودی که باید داخل کشورمان شود به جیب ترکیه می‌رود او معتقد است: در حال حاضر کیفیت و سطح بافت (وَرنی) بالا رفته است. ترکیه همین گلیم‌سوزنی را از ما می‌خرد و اسم آن را به اسم دیگری به نام کشور خودش به جهان صادر می‌کند، یعنی سودی که باید داخل کشور ایران شود به جیب ترکیه می‌رود. منطقه دشت مغان آنقدر محروم است که حتی توانایی تأمین مواد اولیه صنایع دستی را ندارند و ما مواد اولیه را در اختیار آنها قرار می‌دهیم. قدیم راه‌های ارتباطی بین تهران تا دشت مغان صعب‌العبور مشکل بود و باید کسی می‌رفت تا محصولات‌شان را از آنها خریداری کند، اما امروز خودشان صنایع دستی را به تبریز یا تهران می‌آورند و می‌فروشند. غفارزاده همچنین درباره صنایع‌دستی کاربردی می‌گوید: در حال حاضر صنایع شیشه و سرامیک به سمت کاربردی پیش رفته‌اند، اما گلیم‌سوزنی کاربرد آن چنانی ندارد چون نازک است و بیشتر جنبه تزیینی دارد. کسی که در ایران صنایع دستی می‌خرد توقع دارد 30 سال از آن چیزی که خریده استفاده کند، اما در اروپا چنین چیزی مَد نظر نیست، وقتی چیزی را می‌خرند بعد از آنکه مدتی لذت آن را برد ممکن است دیگر از آن استفاده نکند. اگر می‌خواهیم فروش صنایع دستی را بالا ببریم، باید.... او بیان می‌کند: اگر می‌خواهیم فروش صنایع دستی را بالا ببریم باید جایگاه فروش مناسب برای آن تعیین کنیم و به روی آن نظارت داشته باشیم؛ یعنی دولت باید از صنایع دستی حمایت کند و به روی آن نظارت داشته باشد. اگر هنرمند، صنایع دستی آنتیک هم درست کند اما محلی برای فروش نداشته باشد چطور می‌تواند محصولش را عرضه کند. ما در تبریز فروشگاه‌های صنایع دستی آن چنانی نداریم و من هم هر بار که درباره مشکلات صحبت کردم هیچ اتفاقی نیفتاده است. فروشگاه‌های مرکزی صنایع دستی تبریز مثل سمساری می‌ماند چون بر روی آن نظارت نمی‌شود. این فروشنده برتر 52 ساله که درباره بسته‌بندی صنایع دستی نیز اظهار می‌کند: بسته‌بندی بسیار مهم است. در حقیقت بسته‌بندی‌های ما آن چنانی نیست. من برای فروشگاه بسته‌بندی‌هایی تهیه کردم و محصولات را داخل آن عرضه می‌کنم، برای مثال برای (وَرنی‌ها) کیسه‌های پارچه‌ای تهیه کرده‌ام. غفارزاده درباره اینکه چند درصد از ارگان‌ها برای عیدی امسال صنایع دستی سفارش داده‌اند، می‌گوید: معمولا توصیه‌های این چنینی درباره استفاده از صنایع دستی می‌شود، اما متأسفانه کسی عمل نمی‌کند و همچنان سکه‌ی طلا مرسوم است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 123]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها