تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820502301
- باز هم بحث تلخ فساد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: باز هم بحث تلخ فساد تهران- ایرنا- روزنامه «شهروند» امروز -یکشنبه- در یادداشتی با عنوان «باز هم بحث تلخ فساد» به قلم «مصطفی عابدی» نوشته است: وقتی بحث فساد می شود، همه توجهات به عاملان فساد جلب می گردد، در حالی که مسأله مهم تر از این است. اجازه دهید که یک نمونه روشن را مورد بررسی قرار دهیم. رئیس سازمان حسابرسی کشور در شرح فساد ١٢هزار میلیاردی بانکی گفت که درحال حاضر ٢٠ هزار شعبه بانکی در سراسر کشور وجود دارد که هر شعبه به طور متوسط دارای پنج کارمند است که مجموعا ١٠٠ هزار نفر را شامل می شوند. این پنج نفر در هر شعبه با حفره های اطلاعاتی بانکی کاملا آشنا هستند بنابراین باید سازوکاری طراحی شود که این حفره ها پوشش داده شود تا جریان سوئی اتفاق نیفتد.
با توجه به این که طراحی سیستمی بانک ها متعلق به ١٥ سال پیش است، کنترل ها به صورت فیزیکی و نه سیستمی انجام می شود بنابراین در این شرایط سوءاستفاده اجتناب ناپذیر است.
بانک مرکزی فعالیت هایی را آغاز کرده درحالی که استقرار چنین سامانه هایی ١٥ سال پیش باید انجام می شد. وی در مورد شرایط وقوع فساد ١٢ هزار میلیارد ریالی نیز گفت: رقم صحیح آن ٧٠ میلیارد ریال بوده که در مراحل مختلف از یک حفره اطلاعاتی کوچک استفاده شده است. با توجه به این که رفت و برگشت یک چک بانکی به ٢ هفته زمان نیاز دارد، سوءاستفاده کنندگان از این فرصت ١٥ روزه استفاده کرده اند بنابراین تمام این سوء جریان به حفره اطلاعاتی مربوط بوده است.
کسانی که بالای ٤٠ سال هستند به خوبی به یاد دارند که در ابتدای دهه هفتاد و حدود ٢٠ سال پیش سوءاستفاده ای بانکی صورت گرفت که در مجموع مبلغ ١٢٣میلیارد تومان در بانک صادرات جابه جا شد. البته رقم واقعی اختلاس حدود ٦میلیارد بود، ولی جابه جایی پول همان رقم بود. پرونده آن در روزنامه «سلام» پیگیری شد در نهایت دادگاه تشکیل و یک نفر اعدام و چند نفر حبس های طولانی مدت گرفتند. مورد اخیری که رئیس سازمان حسابرسی بیان کرد، تقریباً مشابه همان نمونه است. رقم آن نیز با لحاظ کردن نرخ تورم تقریباً همان مقدار یا قدری بیشتر است. طبیعی است که در هر دو مورد با استفاده از این حفره ها اختلاس شده است، خب اگر قرار باشد با فساد مبارزه شود، چرا پس از آن واقعه حفره های اطلاعاتی موجود بسته نشد؟ مسئولیت نظام بانکی این بود که پس از آن سوءاستفاده کلان، راه های انجام چنین فسادی را می بست، نه اینکه امروز اعلام شود، اینگونه حفره ها کماکان در دسترس کارکنان بانک است. بنابراین مبارزه واقعی با فساد منحصر به مبارزه با افراد فاسد نیست، زیرا تا وقتی که چنین راه هایی وجود دارد که راه را برای فساد هموار می کند، حتماً کسانی هم پیدا خواهند شد که وسوسه شوند و سوءاستفاده کننده، و چه بسا تعداد زیادی هم چنین کرده باشند، و کسی متوجه ماجرا نشده باشد. درحالی که می توان آنها را مسدود کرد و وظیفه نظام بانکی و دولت است که این کار را انجام دهند و اگر انجام نشده مسئولیت این کم کاری کمتر از اصل فساد انجام نشده نیست. در کشورهای توسعه یافته اگر پدر و مادر در نگهداری کودک سهل انگاری کند باید پاسخگو باشد، حال چگونه در جامعه ما کسانی متولی نظام بانکی می شوند و یکی از وظایف آنان بستن این حفره ها است ولی در برابر فساد رخ داده مسئولیتی متوجه آنان نمی شود؟ همان موقع باید این حفره ها بسته می شد.
در همین نمونه، نقش روزنامه «سلام» در افشای آن فساد بر کسی پوشیده نیست. نه تنها در آن مورد، بلکه در مورد دیگری که در بانک سپه شعبه پاریس رخ داد یا موارد دیگر این نقش غیرقابل انکار است. بنابراین یک راه دیگر و موثر مبارزه با فساد، آزادی رسانه ها و مطبوعات است. حال ببینیم که در این زمینه چقدر پیشرفت کرده ایم؟ اخیراً یکی از خانم های روزنامه نگار نوشته ای را منتشر کرد، که در آن نسبت به محکومیت یک نماینده مجلس اظهار خوشحالی کرده است. مسأله مهم در این نوشته، سیر ماجرای پیگیری های این همکار از فعالیت های مالی آن نماینده است، و اینکه هیچگاه نتوانسته آن طور که می خواسته و می توانسته از قدرت رسانه ای و مطبوعاتی خود استفاده کند و مانع از ادامه فساد وی شود، درعین حال که همه اطلاعات و مدارک لازم را برای دفاع از اتهامات خود علیه آن نماینده را داشته است. روشن است که اگر روزنامه ها در حد و اندازه یا موقعیتی بودند که بدون ترس از تبعات قضیه، اقدام به افشای تخلفات نمایند، در این صورت هیچگاه کار هیچ نماینده یا سایر افراد به اینجا نمی رسید که با خیال آسوده به اقدامات خلاف خود ادامه دهند و در نهایت مواجه با محکومیت کیفری شوند.
شاید هم محکوم می شدند ولی نه این حد با تأخیر زمانی، بلکه در همان زمان وقوع کارشان به دادگاه کشیده می شد. یکی از ویژگی های موثر در مجازات، وجود فاصله کم میان جرم و مجازات است، نه آنکه ١٠ سال فاصله بیفتد که از اثرات مجازات کم کند. بنابراین اصلاح سازوکارهای اداری و بانکی و نیز وجود نظارت های مدنی رکن اساسی مبارزه با فساد است که کمتر به آنها توجه می شود. گروه های بازرسی و نظارتی بیمه و بانک باید درباره حفره های موجودی که به فسادهای اخیر در نظام بانکی و بیمه ای منجر شده توضیح دهد و این که چه اقداماتی را برای جلوگیری از تکرار آنها انجام داده است.
منبع: شهروند
اول**1368**
28/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها